TƏBRİZ BAYATILARI

 

 

Təbriz, şirin dilinəm,

 

Gec açılmış gülünəm.

 

Leylisən, Məcnununam -

 

Qoy desinlər, dəlinəm.

 

lll

 

Neyçün əzizsən belə?

 

Tərifin sığmır dilə.

 

Bu sevdanın sorağı

 

Yayılsın eldən-elə.

 

lll

 

Soyum Horovdan gəlib,

 

Qarabağda yurd salıb.

 

Bu tayda Horovludur,

 

O tayda Herab qalıb.

 

lll

 

Pir babamsan, nəvənəm,

 

Nur nənəmsən, həvənəm.

 

Bir sevda yolçusuyuq -

 

Karvanında dəvəyəm.

 

lll

 

Bülbül olum, oxuyum,

 

Güllərini qoxuyum.

 

Hər nəğməm, bir ilmədir -

 

Gül xalçana toxuyum.

 

lll

 

Ərdəbildəndir yolum,

 

Doğmadır sağım-solum.

 

Məni gördü, gül açdı -

 

Torpağa qurban olum.

 

lll

 

Şəhriyar barlı bağdır.

 

Təbi, qaynar bulaqdır.

 

Dilimin keşiyində

 

Əbədi duracaqdır.

 

lll

 

Heydərbaba, dağımdır,

 

Meşkin, cənnət bağımdır.

 

Səhəndi görən, deyər,

 

Cənnət solum, sağımdır.

 

lll        

 

Kəndovan, daş obamdır,

 

Hər qaya, bir yuvamdır.

 

Sərin suyu bal dadır -

 

Minbir dərdə davamdır.

 

lll

 

Ağ göyərçin olaydım,

 

Orda qanad çalaydım.

 

Qardaş sevgisi kimi,

 

Ürəklərə dolaydım.

 

lll

 

Sinəmdə gül bitirim,

 

Çələng hörüb, gətirim.

 

Dəlidağın salamın,

 

Savalana yetirim.

 

lll

 

Yansın səngəh təndiri,

 

Payıma düşsün biri.

 

Ləzzət verər, dürməyə

 

Büksən Liqvan pendiri.

 

lll

 

Ərk qalası, tamaşa,

 

Buludlarla baş-başa.

 

Babək yadigarıdır -

 

Qanı hopub hər daşa.

 

lll           

 

Ərk qalası boş qalmaz,

 

Qiyamətə iş qalmaz.

 

Babəklər qılınc çəkər,

 

Çiyinlərdə baş qalmaz.

 

lll

 

Qılınc, qında boğular,

 

Qeyrət, qanda boğular.

 

Zəncirin qırmayanın

 

Ruhu canda boğular.

 

lll

 

Xəzansız, qış görmədim.

 

Qanadsız quş görmədim.

 

Əyilmiş boyun üstdə

 

Qeyrətli baş görmədim.

 

lll

 

Yaz gələr, qış dayanmaz,

 

İl ötər, yaş dayanmaz.

 

Qardaş həsrəti varsa,

 

Kiprikdə yaş dayanmaz.

 

lll

 

Təbriz, məndən baş istdə,

 

Hər nə desən, baş üstə.

 

Səbrim dərya qədərdir -

 

Gül bitirər daş üstdə.

 

lll

 

Eynalıda duman var,

 

Çəkiləcək, güman var.

 

Gün gələr, çərxi-fələk,

 

Geri dönər, zaman var.

 

lll

 

Təbriz, ürəyim mənim,

 

Duzum, çörəyim mənim.

 

Can bir-qan bir qardaşım,

 

Arxam, dirəyim mənim.

 

lll

 

Sinəmiz yara, dağlı,

 

Sağalmır yara, bağlı.

 

Çoxumuz Təbrizlidir,

 

Azımız Qarabağlı.

 

lll

 

Dağ uçar, daşlar gedər,

 

Perikər, quşlar gedər.

 

Qılınclar qından çıxsa,

 

Çiyindən başlar  gedər.

 

lll

 

Təbriz, doğma balanam,

 

Müntəzirəm, qulunam.

 

Sən, gur məşəl olasan,

 

Mən oduna qalanam.

 

lll

 

Təbriz, qoyma təklənək,

 

Yad əllərlə yüklənək.

 

Neytək sızladıq bəsdir,

 

Misri üstə köklənək!

 

lll

 

Fazil, bu son ahımdır,

 

Ümidim - günahımdır.

 

Bakı ruhumun evi,

 

Təbriz qibləgahımdır!

 

 

 

Bakı-Təbriz, 2022-ci il.

 

Fazil HOROVLU

525-ci qəzet.- 2022- 7 oktyabr. S.15.