TƏBRİZ BAYATILARI
Təbriz, şirin dilinəm,
Gec açılmış gülünəm.
Leylisən, Məcnununam -
Qoy desinlər, dəlinəm.
lll
Neyçün əzizsən belə?
Tərifin sığmır dilə.
Bu sevdanın sorağı
Yayılsın eldən-elə.
lll
Soyum Horovdan gəlib,
Qarabağda yurd salıb.
Bu tayda Horovludur,
O tayda Herab qalıb.
lll
Pir babamsan, nəvənəm,
Nur nənəmsən, həvənəm.
Bir sevda yolçusuyuq -
Karvanında dəvəyəm.
lll
Bülbül olum, oxuyum,
Güllərini qoxuyum.
Hər nəğməm, bir ilmədir -
Gül xalçana toxuyum.
lll
Ərdəbildəndir yolum,
Doğmadır sağım-solum.
Məni gördü, gül açdı -
Torpağa qurban olum.
lll
Şəhriyar barlı bağdır.
Təbi, qaynar bulaqdır.
Dilimin keşiyində
Əbədi duracaqdır.
lll
Heydərbaba, dağımdır,
Meşkin, cənnət bağımdır.
Səhəndi görən, deyər,
Cənnət solum, sağımdır.
lll
Kəndovan, daş obamdır,
Hər qaya, bir yuvamdır.
Sərin suyu bal dadır -
Minbir dərdə davamdır.
lll
Ağ göyərçin olaydım,
Orda qanad çalaydım.
Qardaş sevgisi kimi,
Ürəklərə dolaydım.
lll
Sinəmdə gül bitirim,
Çələng hörüb, gətirim.
Dəlidağın salamın,
Savalana yetirim.
lll
Yansın səngəh təndiri,
Payıma düşsün biri.
Ləzzət verər, dürməyə
Büksən Liqvan pendiri.
lll
Ərk qalası, tamaşa,
Buludlarla baş-başa.
Babək yadigarıdır -
Qanı hopub hər daşa.
lll
Ərk qalası boş qalmaz,
Qiyamətə iş qalmaz.
Babəklər qılınc çəkər,
Çiyinlərdə baş qalmaz.
lll
Qılınc, qında boğular,
Qeyrət, qanda boğular.
Zəncirin qırmayanın
Ruhu canda boğular.
lll
Xəzansız, qış görmədim.
Qanadsız quş görmədim.
Əyilmiş boyun üstdə
Qeyrətli baş görmədim.
lll
Yaz gələr, qış dayanmaz,
İl ötər, yaş dayanmaz.
Qardaş həsrəti varsa,
Kiprikdə yaş dayanmaz.
lll
Təbriz, məndən baş istdə,
Hər nə desən, baş üstə.
Səbrim dərya qədərdir -
Gül bitirər daş üstdə.
lll
Eynalıda duman var,
Çəkiləcək, güman var.
Gün gələr, çərxi-fələk,
Geri dönər, zaman var.
lll
Təbriz, ürəyim mənim,
Duzum, çörəyim mənim.
Can bir-qan bir qardaşım,
Arxam, dirəyim mənim.
lll
Sinəmiz yara, dağlı,
Sağalmır yara, bağlı.
Çoxumuz Təbrizlidir,
Azımız Qarabağlı.
lll
Dağ uçar, daşlar gedər,
Perikər, quşlar gedər.
Qılınclar qından çıxsa,
Çiyindən başlar gedər.
lll
Təbriz, doğma balanam,
Müntəzirəm, qulunam.
Sən, gur məşəl olasan,
Mən oduna qalanam.
lll
Təbriz, qoyma təklənək,
Yad əllərlə yüklənək.
Neytək sızladıq bəsdir,
Misri üstə köklənək!
lll
Fazil, bu son ahımdır,
Ümidim - günahımdır.
Bakı ruhumun evi,
Təbriz qibləgahımdır!
Bakı-Təbriz, 2022-ci il.
Fazil HOROVLU
525-ci qəzet.- 2022- 7 oktyabr. S.15.