Ürəyimi şam elədim

 

Külü qaldı öz içimdə.

Barıt imiş fikirlərim,

Vulkan oldu köz içimdə.

 

 

Hey, duyğuları xışladım,

O bahar ömrüm qışladı.

Quru nəfəsim daş dadır,

Gəl bu daşı əz içimdə.

 

 

Dərdlər də düzüldü getdi,

Canım da üzüldü getdi,

Səsim də süzüldü getdi,

Diri qaldı söz içimdə.

 

 

...O söz mənə bir şey deyir:

"Hələ gözləmə ölməyi,

Bura qalmalı yer deyil,

Sən də sovrul tez içindən.

 

lll

 

Dünya xətrimə dəymiş...

Yer qəribə, göy qərib.

Görən, günahım nəymiş

Tanrı bura göndərib?

 

 

 

Körpə budaqlarımdan

Yola-yola gül dərib

Ömrümün baharında

Məni qışa döndərib.

 

Sevinməyi, gülməyi

Aradıqca gözlərim,

Ağlamağı, ölməyi

Ürəyimə göstərib.

 

 

Dərdi tikan qanqalam,

Yer bitirib, göy dərib.

Mənim bu taleyimi

Öz tikanım göyərdib.

 

lll

 

Sirr kimi axıb içimə

Niyə hopdun sevincimə?

Əzizim, məndən incimə

Səni sevsəm, öldürərlər.

 

 

Bilsələr ki, mən sevirəm

Cəllad olar bütün aləm.

Sən yazıqsan, mən cəhənnəm,

Səni sevsəm, öldürərlər.

 

 

Öz ömrünə qərarsızlar

Min söz qoşar o ağızlar.

Sən sevdiyin vəfasızlar

Səni sevsəm, öldürərlər.

 

 

Sevməyəcəm, hey, desəndə

İtib qalmışam mən səndə.

Xəbər tutsan bəlkə sən

Öldürərsən, öldürərlər...

 

lll

 

  Kirin mənə təmizlik,

Günahın mənə tövbə.

Yalvarıram, əzizim,

Məni sevməmiş ölmə!

 

 

Sən elə bil yadsan ki,

Ən doğmamdan doğmasan.

Görən, necə olardım,

Neylərdim, doğulmasan?

 

 

Sinəmdə buz gəzirdim

Çıxanacan qarşıma.

Buzu əritmək üçün.

Çaxıldın yaddaşıma.

 

 

O qığılcım bəs edər

Məni kül eləməyə.

Dodaqdan vurulmağa

Gözdən güllələnmyə...

 

Mətin QARA

 

525-ci qəzet.- 2022.- 14 sentyabr.- S.16.