Xoşbəxtliyi görünməyən xoşbəxt ailə

Mədəniyyət işçisi kimi məclislərə dəvət alanda çalışmışam ki, dəvət edən haqqında müəyyən məlumatlarım olsun. Açığını deyim ki, şənliyə dəvət alarkən həmişə gözlərimdə dəvət olunduğum məclis sahibinin qüruru, tədbirdə iştirak edən qonaqların mədəniyyəti, ziyalılığı əsas rol oynayıb.

Sahib Məmmədovla ilk tanışlığım 2011-ci ilin iyun ayına təsadüf edir. O, ilk övladı Nərminə xanımın toy məclisinə məni və ətrafımda olan musiqiçiləri Qubaya dəvət etmişdi. Qubadakı tanışlarımdan Sahib müəllim haqqında sorğu edəndən sonra şənliyin aparılmasına razılıq verərək dəvəti qəbul etdim. İlk baxışdan sadə, aydın, mənalı gözlərində dərin ümmanlar olan bir ziyalı valideynlə tanış oldum. Dəvət olunduğum bu möhtəşəm tədbirə gələn qonaqların səviyyəsi, mədəniyyəti çox şeydən xəbər verirdi. Çox məclislərdə iştirak etmişəm, ancaq bu şənlik mənim xatirimdə silinməz izlər buraxıb. Etiraf edirəm ki, həmin gün elə bil mən toy məclisində yox, böyük konservatoriyanın zalında çıxış edirdim. Məndən başqa Bakıdan gələn çoxsaylı mədəniyyət işçiləri toy şənliyinə xüsusi gözəllik verirdi. Maraqlısı o idi ki, xüsusi musiqi duyumlu qonaqlar böyük həvəslə şənliyin sonunacan iştirak etməyə çalışırdılar. Onlarda olan bu həvəs məni daha da ruhlandırırdı. Belə alicənab şənliyin təşkili Sahib müəllimin, eləcə də onun yaxın ətrafının səviyyəsindən xəbər verirdi.

Dövlət tədbirlərində, bayramlarda rayon rəhbərliyinin, eləcə də Mədəniyyət Nazirliyinin göndərişi ilə Qubaya tez-tez yolum düşür. Dünya Azərbaycanlılarının Həmrəylik günü, Azərbaycanın Müstəqilliyi günü, Qurtuluş günü, eləcə də Novruz şənliklərində bu diyarda dəfələrlə olmuşam. Rayon fəallarının iştirak etdiyi bu möhtəşəm tədbirlərdə Sahib Məmmədovun xüsusi nüfuz sahibi olduğunu görmüşəm. Böyük məmuniyyətlə etiraf edirəm ki, Quba deyəndə gözlərim önünə həmişə Sahib müəllim, Sahib müəllim deyəndə isə gözlərim önündə mehriban, intellektual səviyyəli, sədaqətli bir dost gəlir. Məhz bu baxımdan mən Sahib müəllimlə ailəvi tanış olmaq, onlarla dost olmaq qərarına gəldim və onları yeganə oğlumun toy məclisinə dəvət etdim. İlk görüşdən həyat yoldaşı Mədinə xanımın Sahib müəllimin səviyyəsinə layiq bir xanım olduğunun bir daha şahidi oldum və xoşbəxtliyə layiq xoşbəxt ailəni yaxından tanıdım. İllər sonra Mədinə xanım ağır xəstəliyə düçar olduqdan sonra onun ayaqları yerdən üzüldü. Ailənin içində çəkdikləri ağrı-acılara, yaşadıqları sönük həyat tərzlərinə baxmayaraq, bu ailəni mən sonradan xoşbəxtliyi görünməyən xoşbəxt ailə kimi dəyərləndirdim.

Uzun illər aramızda olan yüksək səmimiyyətin nəticəsi idi ki, 2021-ci ilin noyabrında mən Sahib müəllimin ikinci qızı Təranə xanımın toyunu böyük sevinclə idarə etməli oldum. Şənlikdə respublikamızın Əməkdar artisti, səhnəmizin Məcnunu olan İlkin Əhmədovla birgə iştirakımız hesab edirəm ki, musiqiyə böyük dəyər verən qubalıların yaddaşından heç vaxt silinməyəcək. Şənlik iştirakçılarının sifarişi ilə dahi Üzeyir Hacıbəyovun əsərlərinin tərəfimizdən ifası dəfələrlə gurultulu alqışlarla qarşılandı. Musiqi şahının "Sevgili canan", "Sənsiz", "Leyli və Məcnun" operasından Leyli və Qeysin (Məcnunun) görüşü səhnəsini canlandıqdığımız zaman bir anda özümü Filarmoniyanın böyük zalında hiss etdim, bağlı olduğum Qubaya bir daha bağlandım. Bu bağlılığın təşkilində ürəyi sözlə dolu, poeziyaya bağlı, qeyri-adi musiqi duyumlu Sahib müəllimə musiqiçi olaraq ürəyimdə sonsuz bir sevgi yarandı.

Sahib Məmmədovla dost əlaqələrimiz bu gün də davam edir, möhkəmlənir. Son illərdə onun yazdığı şeirlərlə tanış olmuşam. İncəsənət adamı kimi bu şeirlərə dəyər verir, qiymətləndirirəm. Sahib müəllimin yazdığı bu şeirlər bütün insani hisslərlə əhatə olunub. Yaxşı xatirimdədir, hər iki qız övladı "Vağzalı" musiqisi altında zala daxil olarkən Sahib müəllimin sevinc dolu üz cizgilərindən axan göz yaşları onun nə dərəcədə musiqiyə və övlada bağlılığını nümayiş etdirirdi. Gözlərim önündə canlanan bu tarixi səhnə həyatımda ən əlamətdar hadisələrdəndir. Elə bu baxımdan onun qədim tarixə malik "Vağzalı" musiqisinə həsr etdiyi "Vağzalı çalınanda" şeiri mənim üçün daha maraqlıdır. Bu şeirdə Sahib müəllim vağzalı havasını toyun himni adlandıraraq, bu musiqini sarı gəlin havasına, hətta ana laylasına bənzədir. Sahib müəllimin sözlərinə görə bu şah əsər insanlarda həm sevinc, həm kədər hissi yaradaraq onları göz yaşlarına qərq edir. O yazır:

Himn dediyin bax odur,

Qəlblər sözlə doludur.

İnsan özün unudur,

Vağzalı çalınanda.

Həm sevincdir, həm kədər,

Həm haraydır, həm xəbər.

Ayaq saxla bir qədər

Vağzalı çalınanda.

Bəli, "Vağzalı" həqiqətən də həm sevincdir, həm kədər. Gərgin əmək fəaliyyəti, acı həyat tərzinə baxmayaraq, Sahib müəllimin şeiriyyata həvəsi, onda olan musiqi duyumu onun incə hisslərinin təzahürüdür. Bu incə hissli insana möhkəm cansağlığı, yeni-yeni uğurlar diləyirəm.

Gülüstan ƏLİYEVA

Azərbaycan Respublikasının Əməkdar artisti

525-ci qəzet.- 2022.- 15 yanvar.- S.15.