Tanrı, rəhm elə!..

...Torpağa gömülən körpələrin

günahı nədir?!

Nə yer, nə göy götürər

anaların ahını,

bu nə qorxu,

bu nə vahimədir?!

Uçub dağılmış binaların

sütunları

insanlara başdaşı düşür.

Mələk üzlü körpələrin məzarını

fələk adamların goru ilə

yanaşı düşür.

Bu bəlanın əzabını

gül balalar çəkirlər.

Yıxılmaq dərdini

örpəyi çiynindən sürüşən

gözəl binalar,

papağı başından gedən

mərd qalalar çəkir.

Tanrı, rəhm elə,

daşların arasından

haray səsi gəlir.

Bələyini torpaq basan,

beşiyini daşlar yırğalayan çağaların

hələ nəfəsi gəlir.

Məzarlardan dikələn ruhlar belə

köməyə can atır,

başından tüstü çıxır zamanın.

Küləyi nə vaxt əsəcək

bu xalqın üstündən

Yenə tarix qara hərflərlə yazılır

minlərlə sinədaşına.

Nə deyim zamanın bu haqsız,

bu ədalətsiz gərdişinə?!

Tanrı, rəhm elə,

Haqqa, ədalətə inam

əldən getməsin!

Başımıza gələnlər

güvəncimizi

alt-üst etməsin.

Fələyin dəryazı

nəyi doğrayıb-tökür belə?

Binalar quş kimi qanad açıb

niyə uçur belə,

niyə diz çökür belə?

Tanrı, rəhm elə,

bir körpənin göz yaşına dəyməz

bu fani dünya.

Üstündə uşaq şəkli olan

qara başdaşına dəyməz

bu fani dünya.

Tanrı, rəhm elə,

əlinin altında

ümidi sənə qalanlar

əl açıb durub,

bu əlləri qoru.

Dar gündə sənə sığınan

elləri qoru.

Qoru, üzlərdəki inamı qoru,

Yaşamaq eşqini,

Arzunu, həvəsi,

ilhamı qoru!

Qoru ki, yaşatdıqların

səni qəlbində yaşatsın

bir ömür boyunca.

Nə həyat oyun olsun,

nə də insanlıq

bir oyuncaq!

09.02.2023

Bilal ALARLI HÜSEYNOV

ADPU Cəlilabad filialının müəllimi, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru

525-ci qəzet.- 2023.- 11 fevral.- S.20.