Xocalı simfoniyası

(Poemadan parçalar)

İlahi! Sən Onlara rahatlıq ver...

İlahi! Təskin et!...

Sən onlara səma nəğmələri göndər,

təsəlli səp...

Yox, Rüzgar! O cürə əsmə sən!

Torpaqda...Torpağın altında

Dipdiri ölülər var!

Diksinə bilər Onlar...

Alt-üst etmə torpağı, ey Rüzgar,

Onlar onsuz da yazıq!

Tələf olubdur, Onlar!

lll

Onların sümük xatirəsində,

indi yalnız dip-diri

torpağa əndərilmiş Böyük Hürkü,

şaşqın qışqırıqlarının yaddaşı yaşayır!

Bir də ki... " Lənət sənə, Faşizm!

Lənət sənə!" - hayqırıqları yaşayır!

İndi Onlar dərin uğultularda

Simvolik Marsilyoza vıyıltısı oxuyur...

Sivil dünya bir şey anlasın deyə!

Xor oxuyurlar Onlar, Vəhşətə!!!

Dünya bir şey eşidə bilsin deyə!

Hə, rüzgar! Al Onların güclü faciəsini

qarışdır fırtınalı hirsinə, Səsləri....

Apar ötür onlara da -

O tay, bu tay Okeanı zəbt edib oturmuş,

Zorunlara! Atları Əflatun Fironlara da!

lll

Bəli, cahan!

O torpağın adı Məlul Xocalı!

Çəpəri qalın çəkilib...

Hərdən soruşuram Ondan

xəyalən:

"-Xocam!... Xocalım!... Necəsən?

Yoxsa dağ çəkdi sinənə tarixi dilənçi -

Bəd Qonşu?-

Drammatik "Yazıq Erməni" ilə

Məşhur Qırmızı Qospodin?" -

Nə "incə təlaş" etmişdir

Köhnə Sovet humanisti? -

Motoatıcı daşıyan

kütləvi qırğın maşını? -

"Möhtəşəm" bir Alay!!!

Ah, mənhus düşüncə!

Necə yəni, Allah yaradanı sən,

Bir gecədə yox edəsən?!

Əhsən, ey İnsan, əhsən,

Sən bu antik işinlə

Xirosima dəhşəti, Xatın faciəsini

Çox-çox arxada qoydun!

Bəs əsir-yesirlər?

Bir deyil, on deyil,

Min-mindir, yüz mindir əsirlər!

Sarsılan, əzilən həyatlar -

yüz min, yüz min... yüz mindir!

lll

Məryəm Anaaa! Müqəddəs!...

Bəlkə sən cavab verəsən,

Nədir bu? Nə demək " Xof və İnsan?"-

Hardan axır axı kilsə zəngləri?

Zor edir, zorunluqla soxulur

müsəlman obasına.

Sizlərdə beləmi zorakıdır Kəlisa?-

Allahın müqəddəs evləri?...

Faydasızdır belə isə

Sizdən gözlənən etina...

Axı Dünya çox məşğul!

Axı Dünya özbaşına!

lll

Bəs, Rüzgar, o Nəhəng Ananı

Ən Böyük Qüssəni gördünmü?...

O sənə heç bir şey demədiii?

Demədimi, bütün Oyaq Kölgələr

Naləyə çevriliblər?!

Mən ki eşidirəm Onu!

Eşidə bilirəm mən

Onların hamısını!

Bir-birinin ətəyini dartışdıran

Heç bir şey anlamadan

sızlayan uşaqların

Ölüm Şərqilərini

Mən eşidə bilirəm!

lll

Və varındısa... sən Allah, ey Rüzgar,

fırça gətir!

Mən bu Qlobal Ahın şəklini çəkərəm!

Çəkə bilərəm Onu

Zülmün Nəhəng Pannosunu!

lll

İndicə Dünya üçün

himn oxuyub qalxacaq,

O məğrur, əsrarəngiz, o Yek Ana-

Mübarizə Simvolu Vətən qızı!

Hayqıracaq!

rüsvay edəcəkdir O

Cahanın Canavar İştahlı

Cümlə Adamyeyən Kolunun...

Cümlə Yırtıcılarını!

lll

Kilsə zəngləri çalxanır yenə də...

O bu səsi istəmir!...

Gözlərində alov var,

Alov alışır Onun, bütün sümüklərində;

Xocalı yanırmış,

Xocalı alovda... Of, Allah, Allah, Allah!

Onun qulaqlarında

yerlə-yeksan olub qalmış

uşaqlarının səsi, yiyəsiz avazlar,

toz kimi, qum kimi ələnən

azan səsləri yaşayır!

lll

İlahi! Kömək ol! O təkdir!... Anadır...

Tək qalıb... torpağın üstündə...

O Ruhdur!.. Güc gəlib torpağa...

Gəlib ki,

Oxusun laylasın üst qatda!...

Gəlib ki,

Duysun Onu Dünya üst qatda!..

Axı qalın yorğan çəkir,

Nəhəng faciə üstünə

Üst Qatlar!

lll

Cavabdehsiz!

Cavabdehsiz, Cavabdehsiz,

Cavabdehsiz, belində hərb gəzdirən

Cahanşümul Şümürlər!

Müntəzirsiz cavaba, Cahan Goreşənləri!

Dünyanı bazar bilən

Müsrəsna "alış-veriş əmiləri!"...

Ah, göyərçin balaları neylədiz?

Neylədiz, Nəfəsləri? Əmilər!...

Hanı Səslərrr?!!..

Heç girirmi yuxunuza

sönən işıqlar, həyatlar,

lal baxan ləpirlər...

Üşüdürmü Sizləri hərdənbir

xərək-xərək Ölülər?

Təbəssümü qəfil kirimiş olan

Uşaqların məzlum pıçıltıları?

Əmilər!!!...

Bu ayrılıq felinə Sizsiniz günahkar,

Bəşəri Zalımlar!

lll

Əl çəkin! Qırın hərbin belini!

Dağıdın təbilini siz onun!

Doğrayın müharibə sözünü,

Siliniz lüğətlərdən!

İnsanı düşünün! Ürəksiz Məliklər!

Dünya Kələkbazları!

Dü-şü-nünn!!!..

Dünya yalnız sizin deyil!

Düşünün!!!!!!

Düşünməyə çox dəyər!...

lll

İlahi! Sən onları rahat et...

Nurəngiz GÜN

525-ci qəzet.- 2023.- 25 fevral.- S.23.