Səbrin gətirdiyi uğurlar

Bu günlərdə gözəl bir pritça oxudum. Dövrümüzə, cəmiyyətimizə və öz həyatımıza nəzər salanda bu pritçanın nə qədər önəmli və öyrədici olduğunu hiss etməmək mümkün deyil.

Bir ata həmişə qızı ilə quş ovuna gedərmiş. Həmişə çox çətin ovlanan və son dərəcə ürkək quşların izinə düşərmişlər. Bir yerdə pusquya yatar, saatlarla heç tərpənmədən, səs çıxartmadan gözləyərmişlər. Bu zaman qız gözləri ilə ətrafında olan hər şeyi müşahidə edər, səslərə qulaq asarmış. İllərcə beləcə quş ovuna gedib-gəlsələr də, hər dəfə saatlarla gözləsələr də, bir quş belə vurmadan geri dönərmişlər.

Qız bilməzdi ki, quş vurmayacaqlarsa, niyə bu cür saatlarla gözləyirlər, niyə ova gedirlər. Bir gün atasını itirir. Bu zaman on səkkiz yaşı tamam olmuşdu. Bundan sonrakı həyatına təkbaşına davam etməli idi və elə də edir. Çox böyük uğurlar qazanır, hər zaman hədəflərinə çatır. Ətrafında onu sevən çox adam olsa da, düşmənləri də vardı, amma onlar bu qıza mane ola bilmirdilər.

Artıq otuz yaşlarına çatan bu qız bir gün çox sevdiyi bir rəfiqəsi ilə söhbət edərkən rəfiqəsi ona deyir: "Həyatımda sənin qədər qəribə xarakterli adama rast gəlməmişəm. Nəyisə hədəflədinsə, kim nə edirsə etsin, kim sənə mane olmağa çalışırsa çalışsın, heç narahat olmursan, sükunətini pozmur, əsəbiləşmirsən. Motivasiyan heç zaman düşmür. Sənin kimi motivasiyasını bu qədər yüksək saxlaya bilən birini heç görmədim".

Rəfiqəsi bunları deyərkən, birdən atası ilə quş ovuna getdikləri zamanlar qızın yadına düşür. Saatlarla heç tərpənmədən gözləməyə məcbur qaldığı o anlarda üstündə hörümçəklər gəzər, bəzən yağış yağar, tikanlar batar, amma o, heç reaksiya verməzdi. Bu səssiz gözləmələr zamanı hər şeyi müşahidə edər və bütün detalları ilə baş verən hadisələri dərk etməyə çalışardı.

İndi bütün karyerası boyunca da etdiyi məhz bu idi. Ani reaksiyaların yerinə səssiz qalmış, kimin nəyi nə üçün etdiyini müşahidə eləmiş və sadəcə çatmaq istədiyi məqsədlərinə hədəflənmişdi. Əslində, atası onu heç zaman quş ovuna aparmamışdı...

Gözlərindən iki damla yaş süzülür və titrəyən dodaqlarının arasından minnət dolu cümlə tökülür: "Təşəkkür edirəm, ata!"

lll

Bəli, əgər insansan və insanlar arasında yaşayırsansa, başına gələ biləcək yaxşı hadisələrlə yanaşı, mənfi situasiyalar, kənardan danışmalara, atılan böhtanlara, yaxılan şərlərə, büdrəmələrə, maneələrə də hazır olmalısan. Bilməlisən ki, bu, həyatın, dünyanın, gərdişin ən adi qanunu, bizdən asılı olmayan gedişidir. Biz buna mane ola bilməyəcəyimiz kimi, bunlara ilişib qalmaq kimi lüksümüz də yoxdur. Əgər qarşımıza çıxan hər maneədə dayansaq, hər danışana, hər deyilənə cavab verməli olsaq, onda önümüzdəki hədəfimizə ya heç gedib çıxmayacağıq, ya da çox gec gedib çıxacağıq ki, onda da bir mənası qalmayacaq. Uğur qazanmaq və ən əsası isə öz həyatını özünün hədəflərinə, məqsədlərinə uyğun bir şəkildə yaşamaq istəyirsənsə, mütləq səbrli olmağı və müşahidə etməyi öyrənəcəksən. İnsanları çox zaman danışıqlarından, dediklərindən daha çox etdikləri tanıdır insana. Nə etdiklərini və niyə etdiklərini bilməyin tək yolu isə reaksiyasız bir şəkildə izləməkdir. O zaman həm uğur bizi tapacaq, həm də biz hədəflərimizdən uzaq düşmədən ona çatacağıq. Bəzən hədəfimiz quş ovlamaq kimi görünsə də, əslində, müşahidələrimiz və səbrimizin bizə daha böyük uğurlar gətirə biləcəyini də gözardı etməməliyik. Qızına həyatda uğur qazanmağın yolunu özünə də hiss etdirmədən, saatlarla nəsihətlərə vaxt itirmədən öyrədən ata kimi...

Şahanə MÜŞFİQ

525-ci qəzet.- 2023.- 29 iyul.- S.17.