"Bizdə sənətçiyə fəxri
ad alandan sonra dəyər verirlər"
Kamran M.Yunis adı
məmləkətin teatr
və kino həvəskarlarına yəqin
ki, yaxşı tanışdır. Uzun illərdən bəri
bu sənətdə olan, öz peşəkar
fəaliyyəti ilə
Azərbaycan teatrının
və kinosunun tərəqqisi üçün
bacardığını əsirgəməyən
aktyorlarımızdandır Kamran M.Yunis.
1974-cü ildə Bakıda
anadan olub. 1991-1996-cı
illərdə Azərbaycan
Dövlət Mədəniyyət
və İncəsənət
Universitetində təhsil
alıb. Ustad rejissor
Vaqif İbrahimoğlu,
görkəmli aktyor Həsənağa Turabovun
tələbəsi olub.
1993-cü ildən 2011-ci ilə kimi "YUG" teatrında çalışıb.
"Odlar Yurdu Azərbaycan" filmi
"ARRİ", "Xəlvətdə qalmış
müdrik" filmi isə "Altun şafran" (Türkiyə)
mükafatlarına layiq
görülüb. 2006-cı
ildən dublyaj sahəsində də çalışan Kamran M.Yunis
təxminən 5000 filmi
Azərbaycan dilində
səsləndirib. Bundan əlavə,
qiraətçi kimi
2500-dən çox şeir,
poema, nağıl səsləndirərək, dinləyicilərin
ixtiyarına verib.
Kamran M.Yunislə olan
söhbətimizi təqdim
edirik.
- Kamran bəy, bir aktyor
kimi hansı sahə daha çox doğmadır sizə - teatr, yoxsa kino sahəsi?
- İstər teatr
olsun, istər kino, fərq eləmir, hər ikisi mənim üçün eynidir, bir ananın iki övladı kimidir. Yalnız ölkəmizdə aktyorlar iki yerə
bölünür. Mənim sənət
yolum teatrdan başlayıb. Sonradan kino
sahəsinə gəldim.
Aralarında fərq qoysaq, kino sahəsi
bir az
daha doğmadır mənə. Amma hərdən teatr
üçün darıxırıram.
Çünki teatr sənətçini
formada saxlayan bir məkandır. 2010-cu ildən kino
sahəsindəyəm. Və bu, məni teatr
sahəsindən əməlli-başlı
uzaqlaşdırdı.
- Elə aktyorlar var ki, bir
müddətdən sonra
fəaliyyətlərini rejissor
kimi davam etdirirlər. Bəs siz necə,
nə vaxtsa özünüzü rejissor
kimi sınamaq istəyirsinizmi?
- Heç vaxt rejissor olmaq niyyətim olmayıb. Yalançı və yarımçıq
rejissor olmaqdansa, bir işi yarımçıq
bilməkdənsə, öz
sənətimlə məşğul
olaram. Hansı ki Azərbaycan teatrında, kinosunda kifayət qədər belə yalançı rejissorlar var. Belə olmaqdansa,
insan gərək mükəmməl səviyyədə
bacardığı işi
görsün. Mən də düşünürəm
ki, harada daha məhsuldar iş ortaya qoya bilirəmsə, orada olmağım daha məqsədəuyğundur.
Bu mənada da rejissor olmaq istəməzdim. Elə bir
niyyətim də olmayıb. Hərçənd ki, Vaqif İbrahimoğlu illər öncə məndən bunu çox xahiş elədi. Amma məncə, hər kəs öz işi məşğul olmalıdır. İnsan
bacarmadığı işlərə
can atanda bütün işlər yarımçıq
qalır.
- Nəyə görə bəzi həmkarlarınız
bir-iki roldan sonra, bir az tanınan kimi fəxri ad davası döyürlər?
- Fəxri ad mənim
üçün heç
vaxt elə bir önəm kəsb etməyib. Bir vaxtlar Vaqif İbrahimoğlu
adımı nazirliyə
təqdim etmişdi.
Rəhmətlik ustadıma and-aman
elədim, adımı
siyahıdan çıxartdırdım.
Təəssüf ki, bu məmləkətdə sənətçiyə
dəyəri fəxri
adı olandan sonra verirlər. Fəxri ad alanda
bir az
əlavə pul verirlər. Bu ada
kimi prezident təqaüdü niyə verilmir? Məsələn, aktyorlara bəzən
mənzil verirlər, amma fəxri adın yoxdursa, o da verilmir. Yəni nə qədər
yaxşı sənətçi
olursan ol, fəxri adın yoxdursa, sənə dəyər verməyəcəklər.
Elə aktyorlar tanıyıram ki, fəxri adı yoxdur, lakin fəxri ad olandan min dəfə artıq peşəkar sənətçidir.
Sənətçi fəxri ada
görə işləməməlidir.
Sənətçi öz ruhuna,
ruhunun rahatlığına
görə işləməlidir.
Amma təəssüf ki, bizdə fərqlidir.
- Film və seriallarımızda
çox vaxt eyni aktyorları görürük. Bu, nə ilə bağlıdır? Ölkəmizdə peşəkar aktyor qıtlığı yaşanır,
ya necə?
- Aktyor qıtlığı
yaşanmır, aktyor və aktrisalarımız yetərincə var. Əgər
sənətçilər arasında
öz sənətini zəif nümayiş etdirənlər varsa, burada Mədəniyyət və İncəsənət
Universitetinin günahı
ola bilər.
Tələbələri peşəkar səviyyəyə
çatdırmaq üçün
yetərincə çalışmaq
lazımdır. Bizim ölkəmizdə
xalq dəyərli sənətçilərini sevir.
Ona görə də xalqın zövqünə,
istəyinə uyğun
hərəkət etməliyik.
- Artıq uzun illərdir bu sahədəsiniz. Fəaliyyətinizlə bağlı ən böyük arzunuz nədir?
- Ən böyük
arzum insan olmaqdır. Sənətçi olmaq asandır,
lakin insan olmaq dünyaya gələn hər kəsə nəsib olmur. Bundan başqa arzum
yoxdur. Sənətə gəlincə, bizdə
teatrlar yola verir, kino isə
ümumiyyətlə, yox
halındadır. Ona görə
də Azərbaycanda aktyorluq sənəti ilə bağlı elə bir arzum
yoxdur.
- Heç bu sənətdən
getməyi düşünmüsünüz?
- Gedib başqa yerdə işləmək
kimi bir arzum yoxdur, amma
ümumiyətlə, bu
sənətdən getmək kimi bir arzum var. Yəqin ki, nə vaxtsa bunu edəcəyəm. Hər şeyi zaman göstərəcək.
- Cəmiyyətdə belə
bir fikir formalaşıb ki, aktyorların maddi vəziyyəti çox aşağıdır. Razılaşırsınız?
- Aktyorların maddi durumu ümumiyyətlə,
yoxdur. Bunu öz yaşamıma
baxıb deyə bilərəm. Toylara gedən
aktyorları nəzərə
almasaq, peşəkar aktyorların vəziyyəti
aşağıdan da aşağıdır.
- Ölkəmizdə kino sahəsində hansı çatışmazlıqlar var?
- Ölkəmizdə kino sahəsi yoxdur, yalançı nələrsə
var. Dövlət müəyyən
qədər pul ayırır, ildə bir film çəkilir, bu, film sahəsi demək deyil. Film özü özünü
saxlaya bilən bir sahədir. Yəni özü özünü
maliyyələşdirməlidir. Azərbaycanda isə təəssüf
ki, nə kino, nə də
serial sahəsi özü
özünü maliyyələşdirə
bilir.
- Səsləndirdiyiniz şeirləri
özünüz seçirsiniz,
yoxsa müəlliflərin müraciətləri
olur?
- Şeirləri özüm
seçmişəm, seçirəm
və seçəcəyəm. Bəzən kimsə
maddiyyat müqabilində
şeirlərini səsləndirməyimi
istəyir, onu da seçirəm. Əgər həmin
şeirlər mənə
uyğun deyilsə, bundan imtina edirəm.
Çalışıram ki, gözəl
şeirlər seçib
səsləndirim. Bir də
sevmədiyim, şəxsiyyətinə
hörmət eləmədiyim
müəlliflərin şeirlərin
heç vaxt oxumuram.
Havar ŞƏFİYEVA
525-ci qəzet.-4 noyabr
2023¹ 201.-S.18