Bəxtiyar Vahabzadənin ev-muzeyində bir gün...

Şəkinin gözəlliyi, mehribanlığı, qonaqpərvərliyinə çoxumuz bələdik. Bu haqda indiyə qədər dəfələrlə müsbət sözlər deyilib, yazılıb. Mən də ən sevdiyim şəhərlərdən biri olan Şəkinin bir gözəl, qonaqların marağına səbəb olan bir yerindən danışmaq istəyirəm. Bu, böyuk şairimiz Bəxtiyar Vahabzadənin ev-muzeyidir. Şəkidə bir neçə dəfə olsam da, ora getmək qismət olmamışdı. Lakin son səfərimdə ilk baş çəkdiyim məhz həmin muzey oldu.

Muzeyin həyətinə girən kimi gözəl bir mənzərə açıldı: bir tərəfdən uzaqdakı uca dağlar, o biri tərəfdən həyətin öz rəngarəngliyi, yaşıllığı, bir tərəfdən də havanın təmizliyi. Daha sonra girişdə asılan şairin şeiri diqqətimi çəkdi:

Qədrini bil axıb keçən günlərin,

Həyat şirin, ömür şirin, gün şirin,

Bu dünyanı düşün dərin, duy dərin,

Eşq oduna yana-yana yaşayaq,

Duya-duya, qana-qana yaşayaq.

Biz həyətə girəndə muzeyin direktoru Elşən müəllim başqa qonaqlarla məşğul idi. Ona görə bizi dostları, qonşular qarşıladı. Həyətdə əyləşib, sərin sudan içib bir az dincimizi aldıq. Az sonra Elşən müəllim özü yaxınlaşıb bizi içəriyə dəvət etdi. Evə daxil olanda sanki Bəxtiyar bəyi görmüş olduq. Evin girişində şairin kitabları qoyulub. İçəridə isə 950-dən çox eksponatlar var: Bəxtiyar Vahabzadənin medalları, diplomları, əlyazmaları, geyimləri və s. Muzeyin özünün maraqlı olmağından, şairin böyüklüyündən başqa, muzey direktorunun söhbəti marağı daha çoxaldır. Həm maarifləndirici sözlər, həm şairin şeirlərini gözəl və məqamında deməsi...

Ziyarətimiz bitəndən sonra Elşən müəllim bizi samovar çayı içməyə dəvət etdi. Onun şairə oxşarlığını vurğuladıq və qohum olub-olmadıqlarının soruşduq:

- Bura gələn çox adam onu deyir. Xeyr, biz Bəxtiyarla dost olmuşuq, bir-birimizin evinin içi kimi olmuşuq, ancaq qohum olmamışıq.

- Muzeyə çox adam baş çəkir?

- Bəli, axşama qədər qonaqlarımız gəlir. Hətta elə olur, gecə zəng vururlar ki, gəlmək istəyirik, olarmı? Mən də deyirəm gəlin. Qapılarımız həmişə, hər kəsin üzünə açıqdır. Bu işi sevsəm də, səyahəti də bəyənirəm. Bilirəm ki, bir gün yenidən əvvəlki kimi səyahətə başlayacağam. Əsasən də türk ölkələrinə səfərləri çox sevirəm. Oradan da qonaqlarımız olur. Bizi də dəvət edirlər qonaq kimi.

- İndi yəqin muzeyin işi çox olar. 2025-ci ildə isə şairin 100 illiyidir.

- Bəli. Bəzi yerləri düzəltmək, qaydaya salmaq lazımdır. Ev şairin adınalayiq vəziyyətdə olmalıdır. Bəxtiyar Vahabzadə böyük, mərd insan olub. Ona görə də buraları yaxşı vəziyyətdə saxlamaq, gələcəkdə də məsuliyyətli insana güvənmək lazımdır.

Çayımızı içənə qədər başqa qonaqlar da gəldi. Türkiyədən idilər. Biz də yavaş-yavaş sağollaşıb oradan ayrıldıq. Çıxarkən evin girişindəki şeir bir daha diqqətimizi çəkdi. Ondan Bəxtiyar Vahabzadənin bir şeiri yadına düşdü:

Şəkidə məhlə var nə qədər desən,

Gəldim bu dünyaya "Yuxarıbaş"da.

Bir göz evimizdə nə desən vardı,

Taxça aşağıda, buxarı başda.

Çıxdı ahıllığım o evdən çölə,

Amma uşaqlığım yuxarı başda.

İndi mən həsrətəm ata yurduma,

Odu ürəkdədir, buxarı başda!

Cavad MUSAYEV

525-ci qəzet .- 2023.- 20 sentyabr.- S.12.