Cümhuriyyət
tarixinin Lənkəranla əlaqəli səhifələri
(Əvvəli ötən sayımızda)
1918-ci il mayın 28-də Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin
elan edilməsində, Cümhuriyyətimizin təşəkkül
tapmasında Lənkəranda yaşamış və
çalışmış vətənpərvər
ziyalıların əməyi, peşəkar hərbçilərin
rolu, Xalq Cümhuriyyətinin banilərindən biri olan Azərbaycan
Milli Şurasının sədri M.Ə.Rəsulzadənin Lənkəran
ziyalıları ilə əlaqələri,
vaxtaşırı bu bölgədə olması tarixin
yaddaşında silinməz izlər qoyub. Lənkəranda
M.Ə.Rəsulzadənin, o cümlədən, haqqında məlumat
verəcəyimiz digər parlament üzvlərinin adını
daşıyan küçələr var.
Tarixçilər, bütövlükdə oxucular
üçün də maraqlı ola biləcəyini
düşünərək onların bəziləri ilə
oxucuları tanış etmək istərdim.
Cəbrayıl Mikayılzadə
2006-cı ildə respublikanın Əməkdar həkimi
Cəlil Hacıyev haqqında "Ömrün işıq
payı" sənədli povestim çap olunmuşdu.
Kitabın nəşrindən bir neçə ay sonra Azərbaycan
Tibb Universitetinin dosenti, Əməkdar müəllim Nijad
Mikayılzadədən məktub aldım. O, məktubunda əmisi
haqqında yazdığım kitaba görə təşəkkürünü
bildirirdi.
Nijad həkim atası - Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin
ilk parlament üzvü Cəbrayıl Mikayıl oğlu
Mikaylzadənin mübarizələrlə dolu həyat yolundan
da maraqlı bir yazı göndərmişdi.
Nijad Mikayılzadə yazırdı ki, atam Cəbrayıl
Mikayılzadənin əsli Lənkəranın Seydəkəran
kəndinə bitişik Tütəpeştə kəndindəndi.
Amma orada yaşamayıb. Babası şəhərə
köçüb. Atam 1905-ci ildə şəhərdəki
evdə anadan olub, 1970-ci ildə Bakıda vəfat edib.
Anam Nəcibə Şahbaz qızı Əliyeva Seydəkəran
kəndindəndir, Bakıda dünyasını dəyişib.
Nijad həkim 2015-ci ildə dünyasını dəyişib.
Onun vaxtilə Məhəmməd Əmin Rəsulzadənin məsləkdaşı
olmuş atası haqqında yazdığı xatirələri
təqdim edirəm. Nijad Mikayılzadə yazır: "Atam gənclərin
nümayəndəsi kimi Azərbaycan Demokratik Respublikası
parlamentinin üzvü seçilmişdi. O, Məhəmməd
Əmin Rəsulzadə ilə yaxından tanış idi. Atam
danışardı ki, M.Ə.Rəsulzadə həbs edilərkən
İ.V.Stalin Bakıya gəlib onu azad etdirmişdi,
özüylə Moskvaya aparacaqdı: "Bu xəbəri
eşidən kimi dəmiryol vağzalına getdik, amma bizi
perrona buraxmadılar. Pəncərədən Stalinin Məhəmməd
Əmini çiynindən qucaqlayaraq, platforma boyu gəzdiklərini
gördük. Sonra zəng çalındı, hər ikisi
qatara mindi və qatar yola düşdü".
Atam seminariyanı bitirdikdən sonra Azərbaycan
Dövlət Universitetinin Şərq fakültəsinə
daxil olub, sonuncu kursadək oxumuşdu. Amma bitirməsinə 6
ay qalmış fakültəni bağlayıb, tələbələri
diplomsuz qoymuşdular. Əsas ixtisası ədəbiyyat olsa
da, riyaziyyatı, tarixi, coğrafiyanı, biologiyanı da
yaxşı bilirdi. Şərq fakültəsində isə
şərq dillərini və ədəbiyyatını
yaxşı öyrənmişdi. Fars, türk, rus dillərini
mükəmməl bilirdi, ərəb və fransız dilləri
ilə tanış idi.
Atam dövrünün tanınmış
ziyalısı kimi Ə.Haqverdiyev, H.Cavid, A.Şaiq, C.Məmmədquluzadə,
C.Cabbarlı, M.Müşfiq, S.Rüstəm və
başqaları ilə dostluq etmişdi. Sergey Yesenin və Nazim
Hikmət Bakıda olarkən onlarla
görüşmüşdü. Akademik Ziya Bünyadov
"Novruz" qəzetinin 9 yanvar 1991-ci il tarixli nömrəsində
dərc etdirdiyi "Sovet həbs düşərgələrinin
ilk məhbusları" adlı məqaləsində
üç dəfə mühakimə olunub Solovetsk həbs
düşərgələrinə sürgün edilənlərin
siyahısında atam Cəbrayıl Mikayılzadənin də
adını çəkir.
Atam həyatının bu dövrü haqqında mənə
heç vaxt danışmazdı. Yəqin fikirləşirdi ki,
xüsusən o təhlükəli zamanda bunları bilməsəm,
mənim üçün daha yaxşıdır. Ziya
Bünyadovun məqaləsini oxuduqdan sonra bəzi söhbətlərini
yadıma salanda başa düşdüm ki, müəyyən
epizodlar həyatımın məhz həmin dövrünə
aid imiş.
Bir dəfə dayım - Əməkdar həkim Ələkbər
Əliyev atama dedi ki, "Yunost" jurnalının bir
neçə nömrəsində A.İ.Mikoyanın xatirələri
dərc olunub. Sən deyən hadisəni Mikoyan olduğu kimi
yazıb, amma adını göstərməyib. Sonralar
atamın dayıma hansı əhvalatı
danışdığını bildim. Solovkiyə gəlmiş
Mikoyan atamın hamıdan cavan olduğunu görüb ona təklif
edir ki, tutduğu yoldan dönsün və vəd edir ki, elə
olsa, onu vaxtından əvvəl azad etdirər. Atam qəti rədd
cavabı verir. Buna baxmayaraq, Mikoyan tapşırır ki, onu
materikə köçürsünlər. Çünki azad
ediləcəyi gün qışın şiddətli
vaxtında materiklə əlaqənin kəsildiyi aya
düşürmüş və xeyli artıq qalmalı
olacaqmış..
Sonralar anamdan soruşub öyrəndim ki, Cümhuriyyətin
süqutundan sonra atam bir müddət Türkiyədə
yaşayıb, sonra Bakıya qayıtmışdı. 1927-ci
ildə Müsavat partiyasının və parlamentin
üzvü kimi həbs edilmiş, haqqında ölüm
hökmü verilmişdi. Sonra bunu 10 illik sürgünlə əvəz
etmiş və nəhayət, həmin müddəti 5 ilədək
qısaltmışdılar.
Atam 1932-ci ildə sürgündən qayıdaraq,
İrəvanda və Leninakanda, sonralar Aşqabadda və Azərbaycanın
Quba rayonunda, Bakının Ramana kəndində müəllimlik
etmiş, "Azərnəşr"də redaktor, Bakı
Elektrik Maşınqayırma Zavodunda (BEMZ) müxtəlif vəzifələrdə
işləmişdi".
General Səməd bəy Mehmandarov
Həyat və fəaliyyət yolu Lənkəranla
sıx bağlı olan görkəmli hərb xadimi Səməd
bəy Mehmandarov Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti ordusunun
qurucularından idi. O, Cümhuriyyətin ilk hərbi naziri
olmuş, 1919-cu il oktyabrın 5-də Lənkəran şəhər
dumasına nümayəndə seçilmişdi.
Məlumdur ki, S.Mehmandarov Azərbaycanda Sovet hakimiyyəti
qurulduqdan sonra həbs edilmiş (1920), lakin N.Nərimanov işə
qarışdıqdan sonra azadlığa
buraxılmışdı.
Cavad bəy Məlikyeganov
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin görkəmli
xadimi, Parlamentin üzvü, Cümhuriyyətin Lənkəran
qəzasında səlahiyyətli müvəkkili və
general-qubernatoru (1918-1920) Cavad bəy Rza bəy oğlu Məlikyeganov
1919-cu ildə müsəlman fəhlələri tərəfindən
Zaqafqaziya Seyminə üzv seçilmişdi.
O, 1918-ci il mayın 28-də Azad Milli Demokratik
Respublikası yaradılması barəsindəki məlum tarixi
sənədi imzalayanlar arasında olmuşdur.
C.Məlikyeganov Lənkəranda fəaliyyəti
dövründə qəzanın ictimai-siyasi, iqtisadi və mədəni
həyatında fəal iştirak etmiş, xeyriyyə cəmiyyətlərinin
işini canlandırmış, qaçqınlara maddi
yardımlar təşkil etmişdi. Bu dövrdə Lənkəranda
dağılmış kənd təsərrüfatının
bütün sahələrinə, o cümlədən, əkinçiliyin,
bağçılığın, ipəkçiliyin,
heyvandarlığın, müxtəlif sənaye sahələrinin,
peşəkar kustar şəbəkələrinin bərpasına
diqqət yetirilmiş, yeni məktəb və qiraətxanalar
açılmışdı.
Cavad bəy Məlikyeganov 7 fevral 1930-cu ildə həbs
edilərək əvvəlcə 10 il müddətinə Sibirə
sürgün edilib, 9 fevral 1937-ci ildə isə güllələnib.
C.Məlikyeganov sürgündən həyat
yoldaşı Məryəm xanım Bayraməlibəyovaya
yazırdı: "Mən öz xalqımı, Azərbaycanı
çox sevirəm. Həyatımı, varlığımı
onlarsız təsəvvür edə bilmərəm".
Rəsulzadə ilə tarixi görüş
Dövrünün tanınmış, nüfuzlu
ziyalılarından biri, 1935-ci ildə Talış
Teatrının ilk direktoru olmuş mollanəsrəddinçi,
müəllim Hüseyn Atakişiyev Cümhuriyyətin banilərindən
olan Məhəmməd Əmin Rəsulzadə ilə birlikdə
1918-ci ildə Astara rayonunun Təngərüd kənd məktəbinin
açılışında iştirak etmiş və onun təklifi
ilə məktəbin müdirliyinə məsləhət
görülmüşdü. Rəsulzadənin təklifi
Hüseyn Atakişiyevə göstərilən etimadın, xalq
arasında hörmət və nüfuzunun nəticəsi idi.
H.Atakişiyev Cümhuriyyətin banisi ilə görüşdən
əvvəl - 1917-ci ildə Lerik rayonunun Qosmalyon kənd məktəbinin
müdiri olmuşdu.
Hüseyn Xankişibəy
oğlu Atakişiyev 1895-ci il yanvarın 7-də Lənkəranda
meşəbəyi ailəsində anadan dünyaya gəlib.
1916-cı ildə qraf Vorontsov-Daşkov adına məktəbi,
1952-ci ildə isə Azərbaycan Ali Pedaqoji İnstitutunun ədəbiyyat
şöbəsini bitirib.
"Darülmüəllimeyn"in (indiki Lənkəran
Dövlət Humanitar Kolleci) fəaliyyət göstərdiyi
1924-cü ildən orada çalışıb, ədəbiyyatdan
dərs deyib. Sonralar Lənkəran şəhər 3 saylı
orta məktəbində işləyib.
H.Atakişiyevin böyük ədib Cəlil Məmmədquluzadə
ilə də əlaqəsi vardı. "Molla Nəsrəddin"
jurnalında müxtəlif səpkidə yazıları dərc
olunurdu. 1926-cı ildə Cəlil Məmmədquluzadənin təşəbbüsü
ilə Ədəbiyyat Cəmiyyətinin nəzdində
"Canlı qəzet" təşkil edilir. Mirzə Cəlilin
təklifi ilə Hüseyn müəllim onun rəhbəri
seçilir. Maarif İşçiləri İttifaqı Azərbaycan
Mərkəzi İdarəsi Lənkəran Dairə Komitəsinin
1931-ci il 4 iyul tarixli 567 nömrəli arayışında
deyilir: "H.Atakişiyev "Canlı qəzet"in təşkilatçılarından
və rəhbərlərindən olmuşdur" (E.Əhədov,
C.İbrahimov. Seminariyadan kollecə, B., 2004, səh.146).
"Canlı qəzet"in üzvləri
hazırladıqları kiçikhəcmli bədii əsərləri
həftədə iki dəfə göstərməklə
dövrün eybəcərliklərini,
çatışmazlıqları teatrın səhnəsində
açıq-aşkar, canlı şəkildə xalqa
çatdırırdılar. Fərəculla Daşdəmirov,
Mirzağa Əhmədbəyli, Əliağa Qənbərov,
Abbas Axundov, Müzəffər Nəsirli, Qəzənfər Nəsirli
və başqaları "Canlı qəzet"in fəal
üzvləri idilər.
1931-ci ildə Lənkəranda "Sıə
tolış" (indiki "Lənkəran") qəzetinin nəşrə
başlamasından sonra "Canlı qəzet"in fəaliyyəti
dayandırılmışdı. Hüseyn Atakişiyev və
digər ziyalılar bundan sonra qəzetin tribunasından istifadə
etməyə başlamışdılar.
1934-cü ildə H.Atakişiyev musiqi kollektivlərinin
Zaqafqaziya olimpiadasında talış xor kollektivinə rəhbərlik
etmişdi. O, "Talışca-rusca lüğət"i
hazırlayan komissiyanın üzvü idi. H.Atakişiyev
1956-cı il oktyabrın 19-da Lənkəran şəhərində
vəfat edib.
Oğlu Mübariz Atakişiyev atasının M.Ə.Rəsulzadə
ilə bağlı xatirələrindən tez-tez danışardı.
Cənub bölgəsində ictimai-siyasi fəallığı
ilə seçilən Hüseyn Atakişiyev Astarada Təngərüd
məktəbinin müdiri işlədiyi dövrdə
Cümhuriyyət rəhbərinin
çağırışı ilə Bakıda olmuş, Lənkəranda
və qonşu rayonların təhsil və mədəni həyatında
görülmüş işlər haqqında rəhbərə
məlumat vermişdi.
Etibar ƏHƏDOV
"Aşkarlıq" qəzetinin baş redaktoru
525-ci qəzet .- 2024.- 23
fevral, ¹35.- S.14.