“Ağacda alma”ya ədəbi
baxış
Mübariz Cəfərlinin “Ağacda alma” romanı (“Azərbaycan”
jurnalı, 5-ci nömrə, 2025) müasir Azərbaycan ədəbiyyatında
postmodern yanaşmanın ən maraqlı nümunələrindəndir.
Əsərdə ən çox diqqətimi çəkən
və məni düşüncəyə vadar edən məqamlardan
biri də din aləminə fərqli baxışdır. Müəllif
dini sadəcə inanclar toplusu kimi deyil, həm də
insanın mənəvi tərəddüdləri və
iç dünyasındakı ziddiyyətlər kontekstində
təqdim edir.
Əsərin adı - “Ağacda alma” - xüsusi simvolik
yük daşıyır. Alma bütün ilahi dinlərdə
müəyyən mənada qadağan olunmuş, insanın
ilkin günahı və biliyə susuzluğu ilə
bağlı simvolik bir meyvədir. Bu simvol vasitəsilə
müəllif insanın seçim qarşısında
qalmasını, qadağan olunana duyulan marağı və mənəvi
sınaqları vurğulayır. Romanın adındakı bu
sadə, lakin dərin anlamlı obraz, əsərin
ideyasını daşıyan mərkəzi metaforaya
çevrilir.
Roman həm də dövrümüzün aktual ictimai
problemlərini bədii dillə əks etdirir. Müəllif
günümüzdə cəmiyyətin üzləşdiyi
çətinlikləri süjetin axarına daxil edir. Bu motivlər
əsərdə paralel bir reallıq yaradır - oxucu bir tərəfdən
mistik və simvolik qatları, digər tərəfdən isə
çılpaq reallığı eyni zamanda duyur.
Əsərdəki yumoristik dialoqlar da xüsusi qeyd
olunmalıdır. Müəllif bəzən ciddi
mövzuların arasında elə ustalıqla sarkazm qatır
ki, oxucuya xoş anlar bəxş etməklə yanaşı,
sujetin gedişatına da müsbət yön verir. Bu, həm
personajların canlılığını artırır, həm
də romanın ritmini qoruyur.
Əsərdəki əsas personajlar mürəkkəb
psixoloji portretlərlə təqdim olunur. Onlar hər biri
özünəməxsus fikirləri, şübhələri,
daxili axtarışları ilə seçilirlər. Qəhrəmanların
özləri ilə mübarizəsi, dini və fəlsəfi
sorğulamalar içində boğulmaları onları oxucuya
yaxınlaşdırır. Onlar vasitəsilə müəllif
insanın mənəvi inkişaf yolunda keçdiyi
sınaqları canlandırır.
Əsərdə zaman xronoloji ardıcıllıqla təqdim
olunmur. Müəllif zamanın sərhədlərini pozaraq
keçmiş, indiki və gələcək zaman arasında
keçidlər edir. Məkan isə yalnız fiziki yer kimi
deyil, həm də simvolik anlam daşıyır - ruhun
sıxıldığı, vicdanın sınağa çəkildiyi
sahə kimi təqdim olunur.
Almadan əlavə, əsərdə müxtəlif
simvolik elementlər mövcuddur: ağac - həyatın
özü, torpaq - insanın kökləri və ya
işıq - həqiqətə aparan yol kimi şərh oluna
bilər. Bu simvollar oxucuya daha dərin mənalar açmaqda
kömək edir və əsərin postmodern strukturunu gücləndirir.
Mübariz Cəfərli intertekstuallıqdan - yəni
digər mənbələrə və mədəniyyətlərə
göndərmələrdən - geniş istifadə edir. Onun
dili obrazlı, bəzən sarkazmla, bəzən ironiya ilə
zəngindir. Bu, əsəri həm fəlsəfi, həm də
estetik baxımdan daha da maraqlı edir. Oxucu müəllifin dillə
oynamaq qabiliyyətinə heyran qalır.
“Ağacda alma” sadəcə bir roman deyil, həm də
fəlsəfi bir düşüncə mətni, mənəvi
axtarış manifestidir. Müəllif oxucunu həm fərdi,
həm də ictimai dəyərləri sorğulamağa təşviq
edir. Əsər oxucusunu düşündürür, cəmiyyətə
tənqidi baxış bucağı qazandırır və bədii-estetik
zövq verir.
Nəticə olaraq, “Ağacda alma” müasir Azərbaycan
ədəbiyyatında həm məzmun, həm də forma
baxımından önəmli yer tutur. Bu əsər postmodern
estetikaya əsaslanan, lakin dərin mənəvi və ictimai təbəqələri
olan çoxqatlı bir roman kimi yadda qalır.
“Ağacda alma” romanı oxucunu yalnız bir ədəbi
əsər dünyasına deyil, həm də dərin mənəvi
və fəlsəfi qatlara səyahətə
çıxarır. Həm üslub, həm də toxunduğu
mövzularla müasir ədəbiyyatımızda mühüm
bir iz qoyur. Roman həm düşünməyə vadar edir, həm
də bədii zövq bəxş edir.
Müəllifə gələcək
yaradıcılıq fəaliyyətində yeni uğurlar,
güclü ilham və daha çox oxucu sevgisi arzu edirəm.
Azərbaycan ədəbiyyatına dəyərli töhfələr
verdiyi üçün ona dərin təşəkkürlər!
Elyar POLAD
Təbriz
525-ci qəzet .- 2025.-3 iyun(¹95).- S.13.