Nə yaxşı mübtəla deyilsiz mənə...

Nə yaxşı mübtəla deyilsiz mənə,

Nə yaxşı mübtəla deyiləm sizə,

Rahat güvənirik yer kürəsinə,

Qaçmır, dayaq tutur qədəmimizə.

Xoşdur yüngülməcaz, gülməli olum,

Xoşdur uzaq durum söz oyunundan.

Xoşdur dəycək sizə yüngülcə qolum

Qəfil allanmıram həyəcanımdan.

Nə yaxşı sakitcə lap yanımdaca

Qucaq açırsınız başqa birinə.

Busəsiz qoyuram sizi, yanacam

Cəhənnəm odunda - demirsiz mənə.

Salmırsız adımı ürəyinizə,

Sakit ahənginiz əbəs pozulmaz.

Bir kilsə hüzuru içində bizə

Heç vaxt "Alliluya!" oxuyan olmaz.

Şükranam ürəkdən sizə, beləcə

Sevirsiniz çünki məni duymadan:

Bax rahat yatıram deyə gecələr,

Seyrək görüşlərə artıq uymadan.

Salmamış ay nuru bizi çətinə,

Çıxan günəşin də dəxli yox bizə.

Eh, siz də mübtəla deyilsiz mənə.

Eh, mən də mübtəla deyiləm Sizə.

Cüt günəş soyuyur

Cüt günəş soyuyur, ya rəbb, aləmdə -

Biri göy üzündə, biri sinəmdə.

Necə də od qoymuş bir zaman mənə,

Eyləmiş naqəfil məni divanə!

Cütü də soyuyur - ağrısız gerçək!

Odu çox olanı ilkin sönəcək.

Marina Svetayeva (1892-1941)

525-ci qəzet .- 2025.- 26 iyun(№110).- S.21.