Vaxtanq Kikabidze oxusun  

 

 

Bir əlində tütün,

o birində şərab var bu səsin,

Ağlınıza ayrı şey gəlməsin

sahibi öz səsinə

qonaqlıq verir hərdən -

döşünə yatanda;

(mən də bu səs qədər qocayam)

son əsrdə

iki əlifbada şeir yazmışam,

ən azından -

            kirildə və latında!

Hələ bu harasıdı,

donmuş Ayın

bir yaz səhəri

özünü günə verdiyini görmüşəm,

Bayıl qəsəbəsinin

Dağüstü parka qalxıb

ordan dənizə

kəllə vurduğunu görmüşəm!

Görmüşəm saat adlayıb

neçə ömrün üstündən

(mən də bu səs qədər qocayam),

Bir də görmüşəm ki,

indi səs pay yollayır

öz sahibinə -

köhnə şərabdan,

tütündən...

və vaxtdan.

Ürəyiniz başqa nə istəyir

            bu dünyadan,

batano Vaxtanq?!

 

Qulu AĞSƏS

525-ci qəzet .- 2025- 17 may(¹85).- S.24.