SEVGİ AXTARDIM

İlk dəfə səndən ayrılanda ağladım.

Mən ilk dəfə ilk ayrılığa ağladım.

Məni sinənə sıxanda

əllərin doğmalığında rahatladım,

sevənim olduğunu, sevgini anladım.

İlk dəfə sevdim.

Və bir oyuncaq həsrətindən

bir rahatlıq həsrətinə böyüdüm.

Hər əldə doğmalıq,

hər sinədə sevgi olmur, anladım.

Laqeyd üzlər, biganə gözlər,

nə qədər yadlar gördüm.

Nə ayrılıqlar yaşadım,

nə saxtalar tanıdım,

nə yalanlardan yıxıldım.

Sevgi axtardım...

Sənin kimi sevən aradım.

Tapsam, sığınacam ona,

daha ağlamayacam, ana.

NƏNƏMİN DARIXMAĞI

Babam çoxdan ölmüşdü.

rayondakı evində nənəm təmtək qalmışdı.

Övladları hamısı şəhərə gəlmişdilər.

Universitetlər oxuyub şəhərli olmuşdular.

Ara-sıra gedərdilər yanına,

baş çəkərdilər ona.

Mənim nənəm dərziydi.

Zinger maşını vardı, o maşını qoymuşdu

pəncərə qabağına.

Pəncərə örtüyünü çəkmişdi bir az yana.

düzəltmək istəyəndə:

"Ordan yola baxıram, əl vurmayın" - deyərdi.

ordan yol görünərdi.

Tikiş tikməyəndə də ordaca oturardı,

nənəm yola baxardı...

o yolla sevinərdi, o yolla darıxardı.

Daha gözləmir nənəm nə qəfil qonaqları,

nə o evdə böyüyən "şəhərli" uşaqları.

İndi o ev də tənha, indi o yol da tənha,

Nə gedən var, nə gələn, nə də ki yol gözləyən,

heç biri yoxdu daha...

Təmtəkcə həsrətim var kaşkilərin əlində.

Bir də o tənhalıq tək ürəyimdə daş olan,

gözlərimdə yaş olan nənəmin darıxmağı -

Darıxmağın yoxluğu...

ELƏ SEVƏRSƏN Kİ...

(İzelimə)

Elə sevirsən ki, elə sevirsən,

Sevgin sığmır nə sözə,

nə baxışa, nə gözə.

Sevgi var ki, onsuz yaşaya bilmirsən,

elə çox ki, daşıya bilmirsən.

Sığmır ruhuna, varlığına,

bu dünyanın darlığına.

Elə sevirsən.

Elə sevirsən ki, önündə çarəsizsən.

gözündən bir damla düşsə,

dənizlər gözündən düşər.

Bir damlada boğularsan.

Təbəssümündə yenidən doğularsan.

Elə sevirsən!

Elə sevirsən ki, bu sevgindən kövrəlirsən.

Kövrəlirsən gözəlliyindən,

əzizliyindən, təmizliyindən,

ağlamaq, hayqırmaq istəyirsən

xoşbəxtliyindən.

Elə sevirsən,

mən səni sevdiyim kimi.

Bütün nifrətlərə nifrət kimi,

Bütün sevgilərə heyrət kimi.

Elə sevirəm səni.

Sən bütün xəyanətlərin gedişi,

bütün namərdlərdən qurtuluşum.

Sən həyata, mövcudluğa toxunuşum.

Gözəlim,

Səninlə doğuldu bu sevgim, İzelim.

lll

Çilik-çilik olan səsdi,

Çəkə bilmədiyin ahdı sükut.

içinə dolan nəfəsdi,

gözündən axan günahdı sükut.

UŞAQLIĞIM

Düşür yadıma hərdən

bircə şirin kəlmədən bəxtəvər olan çağım,

o məsum uşaqlığım.

Xatirələr vurnuxub siz məni aldatmayın.

Yellənçəkdə yuxlayan sevinci oyatmayın.

Ürəyim dözməz axı, bu sevincin qəminə.

Nə olar ki, qıymayın gözlərimin nəminə.

O körpə ürəyimdə gizlədiyim məhəbbət,

Gizlənqaç oynayanda yaşadığım səadət,

Onsuz da bilirəm mən gözlərimi açan tək

itəcəkdir ömrümdən, bir daha dönməyəcək.

Xatirələr, ömrümdə, amandır, dolanmayın.

Mürgülü xatirələr, amandır, oyanmayın.

Siz məni o günlərə, amandır, aparmayın...

Mən ki ötən illəri unutmaq istəyirəm.

Axı xatirələrlə yaşamaq istəmirəm,

Bu günləri mən elə o bəxtəvər uşaq tək

yaşamaq istəyirəm.

Kamalə ABİYEVA

525-ci qəzet. - 2025.- 12 sentyabr (№164).- S.15.