Sizə ehtiyacımız var...

Sağlığında xalqın sevimlisi və öldükdən sonra adı tarixin bəzəyi olmaq dünyada ən böyük səadətdir.

M.F.Axundov

O, doğrudan da elin sevimlisi idi. Bunu duymaq üçün onu tanıyanlarla bircə dəfə həmsöhbət olmaq kifayətdir.

Yaşasaydı 60 yaşı tamam olacaqdı Quliyev Yusif İbrahim oğlunun. Dostlarının, doğmalarının əhatəsində bu yubileyi qeyd edəcəkdi...

Amma tale yazan öz hökmünü başqa cür yazdı. 60 illik yubileyi onsuz qeyd olundu...

3 dekabr 2009-cu il tarixində Rəşid Behbudov adına Mahnı Teatrında keçirilən xatirə günü onu insanlara yenidən tanıtdırdı. Salona daxil olanların ilk diqqətini çəkən səhnədə qoyulmuş böyük portret oldu. Son dərəcə nurlu bir sima sanki dalğın baxışları ilə tədbirə gələnləri salamlayırdı. Şəklin qarşısında olan beş budaqlı şamdanda şölələnən şamların alovu titrəyərək onun surətini bir az da nurlandırırdı.

Tədbir başlandı. Dahi üzeyir Hacıbəyovun Nizaminin sözlərinə bəstələdiyi "Sənsiz" romansının həzin sədaları salona yayıldı. Qəlbləri titrədən, ürəkləri riqqətə gətirən bu musiqi dalğa-dalğa salona axdıqca salonda əyləşənlərin hıçqırıq səsləri aydın eşidilirdi.

Onu insanlar sevirdi...

ürəkdən sevirdi...

Mülayim təbiətinə, mehribanlığına, təmkinli olmasına, yüksək mədəniyyətinə, zəngin mənəviyyatına, insanları dinləmək bacarığına və daha nələrə, nələrə görə sevirdilər onu.

O, həyatını incəsənətsiz təsəvvür etmirdi. ömrünün böyük bir hissəsini sevdiyi musiqi sənətini böyüməkdə olan gənc nəslə öyrətməyə həsr etmişdi. Onun yetirmələri arasında respublikadan kənarda da böyük uğurlar qazanıb, sevimli müəllimlərinin üzünü ağ edən şagirdləri çoxdur.

Elə "Sizə ehtiyacımız var!" başlığı altında təşkil olunan xatirə gecəsi də məhz onun uzun illər direktor kimi fəaliyyət göstərdiyi Bakı şəhəri, Buzovna qəsəbəsi 4 nömrəli uşaq incəsənət məktəbinin məzun və şagirdlərinin ifası ilə əhatələnmişdi.

Musiqi nömrələri bir-birini əvəz etdikcə səhnədə qoyulmuş monitorda Yusif Quliyevin həyat və yaradıcılığı ilə bağlı süjetlər nümayiş etdirilir, eyni zamanda aparıcı Xoşqədəm Bağırovanın səhnə arxası diqtəsi eşidilirdi. Tədbirə toplaşanlar bu gözəl insan və tələbkar müəllim barədə yetərincə məlumat alırdı.

İncəsənət onun həyatının əsas qayəsi idi. Sevdiyi peşənin sirlərini sevə-sevə yetirmələrinə öyrədirdi. Məhz bunun nəticəsidir ki, onun diqqət yetirdiyi şagirdlər arasında müxtəlif festivalların qalibləri, Prezident təqaüdçüsü, uşaq folklor müsabiqələri laureatları və diplomantlar var.

Tədbirin gedişi vaxtı bu şagirdlər öz sevimli müəllimlərinin xatirəsinə həsr etdikləri musiqi nömrələrini böyük məhəbbətlə ifa edirdilər. Onlar sanki bu gün Yusif müəllimin qarşısında imtahan verirdilər. Amma bu imtahanın qiyməni tədbirə gələnlərin ürəyinə yazılacaqdı.

Tədbirin proqramına Yusif müəllimin çox sevdiyi əsərlər daxil edilmişdi.

Əlibəndə Əliyevin kamançada ifa etdiyi "Şüştər"muğamı elə bil hamını sehirləmişdi. Daha sonra mahnı ifaçıları Orxan Məmmədov, Kifayət Dadaşova, muğam ifaçıları Arif Gözəlov və ülviyyə Rəhimova muğamın dili ilə öz müəllimlərinə ehtiramlarını bildirdilər. Fortepiano ifaçılarından Abbas Abdullazadənin ifa etdiyi L.Bethovenin sonatasından "Patetik"hissə və Müşfiq Quliyevin ifa etdiyi Raxmaninovun "Elegiya"əsəri tədbir iştirakçılarında həzin duyğular oyatdı.

İncəsənət məktəbi şagirdlərinin ifa etdiyi "Şahnazsayağı" musiqi nömrəsini isə mərhum Yusif Quliyev sağlığında özü hazırlamışdı. çox təəssüf ki, bu musiqi nömrəsinin nümayiş olunmasını görmək ona qismət olmadı.

"Leyla" rəqs kollektivinin ifa etdiyi "İgidlər rəqsi" tamamlananda bütün salona toplaşanları heyrət bürüdü. Başlarında papaq, əyinlərində milli kişi paltarı olan bu rəqqaslar şüx rəqsin sonunda papaqlarını çıxaranda onların uzun saçları çiyinlərinə töküldü.

Qeyd olundu ki, bu rəqs Yusif müəllimin ən çox sevdiyi rəqsdir. Bu rəqsi qızların ifa etməsində bir məqamı da qeyd etmək yerinə düşərdi. Həqiqətən Azərbaycanın mərd və igid qızları lazım olan vaxt kişi paltarı geyinib kişilərlə çiyin-çiyinə rəqs etməyi də, döyüşməyi də bacarırlar.

Tədbirin sonunda incəsənət məktəbinin direktoru Səadət Eminova Yusif Quliyev barədə ürək sözlərini dedi və gələn qonaqlara təşəkkür etdi.

Beləcə, bir insan ömrü də xatirəyə çevrildi. Elə bir insan ki, sağlığında elin sevimlisi olub, dünyadan köçəndən sonra isə adı doğma kəndinin tarixinə bəzək olmağa layiqdir..

Biz də deyirik, 60 yaşın mübarək, Yusif müəllim!

Gülarə Munis,

Azərbaycan Yazıçılar

və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü

525-ci qəzet.- 2009.- 10 dekabr.- S.15.