Lerikdən gələn rübai sorağı

 

Rübai bu günlə də, sabahla da ayaqlaşan, keçmişdən gələcəyə fasiləsiz yol gedən ən qədim şeir növüdür. Şərqin, Qərbin, dünyanın dəyərləndirdiyi bu dörd misradan ibarət poeziya meyarı qərinə-qərinə, əsr-əsr addımlayaraq, kompüterli, robotlu, bilgisayarlı zəmanəmizə təşrif buyurub.

...Qalalı adlı kəndimizdən (Muğanda) yeddinci sinifdə oxuyarkən Lerikə qonaq getməyimi, hüquqşünas dayımgildə iki həftə qonaq qalmağım, ecazkar təbiət mənzərələrinə vurğunluqla baxmağım, bulaqların və çeşmələrin zümzüməsinə, meşələrdə quşların nəğməsinə, yarpaqların pıçıltısına maraqla, həvəslə qulaq asmağım həmişə yaddaşımdadır. Lerik bölgəsi ilə ünsiyyətim indi də davamlıdır. Yaşımın ahıllıq çağında yenə o yerlərə baş çəkib, gözəlliklərə "qocaman uşaq" gözüylə baxıram. Lerikli dostlarım, yaxın yoldaşlarım çoxdur. Amma bu məqaləmin səbəbkarını hələlik görməmişəm. O, təzəcə çapdan çıxmış kitabını əyalətdən mənə ərməğan göndərib: "Ürəyimin dünya dərdi".

Qəhrəman Əliyevin (Qəhrəman Əlinin) əsasən rübailərdən, bir neçə qəzəl, bayatı və müxtəlif şeirlərdən ibarət toplusunu, necə deyərlər, birnəfəsə oxudum. Qəhrəman müəllimin qələm məhsullarını diqqətlə nəzərdən keçirdikdən sonra dərhal təəssüratımı yazıya çevirmək qərarına gəldim.

Topludakı "Rübai karvanı" fəslində onlarla mənalı, rəngarəng mövzulu, oxucunu təsirləndirən, düşündürən nümunələr var:

 

   Bütün yaranışın canı torpaqdır,

   Qidası torpaqdır, qanı torpaqdır.

   Bir ucdan gələnlər bir ucdan gedir,

   Gələnin son yeri ana torpaqdır.

 

Qəhrəman müəllim dünyanın dərdini özü ağırlıqda yük hesab edib, ürəyində gəzdirsə , sevgi hissinin, saf zərif duyğuların tərənnümünə üstünlük verir:

 

   Mənim ürəyimdə qibləgahım var,

   Sən kimi sevimli, gözəl ahım var.

   Gecə xoşbəxtəm, gündüz xoşbəxt,

   Gündüz günəşim var, gecə mahım var.

 

Müəllif rübailərlə yanaşı, daha bir qədim şeir növünə - qəzələ üz tutur. Topluda bu qəbildən olan nümunələr diqqəti çəkir.

Əsl şair, həqiqi sənət adamı məmləkətin, xalqın Qarabağ dərdinə biganə qala bilməz. Odur ki, Lerikdə yaşayıb-yaradan həmkarım da bu milli dərdimizdən yana-yana söz açır, amma ümidlə, inamla sabaha boylanmağı da unutmur.

Kitabdakı bölmələrin axırıncısı "Müxtəlif şeirlər" adlanır. "Qızlar gəlir bulaq üstə", "Uçuram xəyalın qanadlarında", "Könlümə elə hey kənd toyu düşür" kimi poetik parçalar bu bölmədəki ən maraqlı nümunələrdəndir.

İstərdim ki, qeydlərimin sonunda Qəhrəman Əlinin "Müəllifdən" adlandırdığı qısa yazıdan onun şeirlərinin misraları qədər xoş təsir bağışlayan bu sözlərini oxuculara çatdırmağı lazım bilirəm: "...dünyanı nahaq yerə pisləməməliyik, çünki dünyanın üstü zülm tikanları ilə doludursa, bizim təbiətimiz kirpi kimi tikanlıdır. Dünya biz bir-birimizə bənzəyirik. Ürəyimin dünya dərdi kitabın ərsəyə gəlməsinin səbəblərindəndir".

Kitaba tənqidi baxımdan yanaşanda ilk əvvəl diqqətimi çəkən bu oldu ki, Qəhrəman Əlinin bir sıra qələm məhsullarında, çox güman, tələsiklik ucbatından tək-tək qafiyə, vəzn, ahəng xətalarına rast gəlinir. Digər tərəfdən, məncə, müəllif "Torpaq... Vətəndir uğrunda ölən kəslərə" deyərkən məşhur türk şairi Tofiq Fikrəti epiqrafın köməyilə yada salmalıydı ("Torpaq, əgər uğrunda ölən varsa, Vətəndir").

İnanıram ki, paytaxtdan xeyli uzaqda, ucqar dağ rayonunda yaşayıb-yaradan Qəhrəman Əli zaman keçdikcə yaradıcılığını daha da genişləndirəcək, 400-ə yaxın rübaisi işıq üzü görmüş bu şairin dördlüklərinin sayı, yəqin ki, mini ötüb keçəcək!

 

 

Oqtay RZA

 

525-ci qəzet.- 2009.- 8 iyul.- S.7.