Yanında dilbərimin etibarım olmasa da

Yanında dilbərimin etibarım olmasa da,

Yenə qəmin çəkərəm, qəmküsarım olmasa da,

Bədəndə yarı canım qalmayıb, gedib yarım,

Gərək dözəm qəmi-hicranə, yarım olmasa da.

Günüm ki, tar olub o zülf əlindən, ey tari,

Tərənnüm eylə, səni tari, tarım olmasa da.

Üzüm xəyali bəsimdir behişti-kuyində,

Yüz il xəyalimə gəlməz, baharım olmasa da.

Ləbinlə məst gözün hər düşəndə xatirimə,

Şərabə rəğbətim artır, xumarım olmasa da.

Mənim bir ahim ilə şəmlər yanır gecələr,

Toxunma, şöleyi-eşqəm, şərarım olmasa da.

Kəməndi-zülfilə, Vahid, özüm şikar oldum,

Mənim o ahu baxışlı şikarım olmasa da.

***

Dindir məni hərdən, gözəlim, fürsət olanda,

Vəslin bizə bir an, nə olar, qismət olanda?

Bax, gör, məni zülfün nə pərişanlığa saldı,

Bir gün açaram dərdimi, cəmiyyət olanda.

Yüzlərcə cəfa etsən, unutmaz səni könlüm,

Fikrimdəsən, ey gül, yenə hər söhbət olanda.

Biganə əgər olmasa, tez vəslə yetərdik,

Kim xeyr görüb düşməni kəmfürsət olanda?

Zülfün ki, tutub ruyini, çox qorxuram ondan,

Aləm toxunar bir-birinə zülmət olanda.

Könlüm necə sənsiz, gözəlim, naləsiz olsun,

Bülbül dayanarmı gülünə həsrət olanda?

Vahid, hələ qarşında böyük bir gələcək var,

Dünya bizə ləzzət verəcək cənnət olanda!

***

Nə qədər eşqimiz ey gül, belə pünhan olacaq?

Aşikar eyləməyincə ürəyim qan olacaq.

Nə qədər gül üzünün həsrətin aşiq çəksin,

Nə zaman vəslinə bəs yetməyə imkan olacaq?

Bəs haçan rəhm edəcək bülbüli-biçarəyə gül,

Nə qədər bəs o fəqirin işi əfğan olacaq?

Eşqdən başqa nə dərd olsa, yenə çarəsi var,

Ayrılıq dərdinə, bilməm, necə dərman olacaq?!

Öz xoşumla o qara zülfə Əsir oldum özüm,

Bilmədim xatirim eşqində pərişan olacaq.

Sən götür məscidi, zahid, bizə meyxanəni ver,

Kim bu işdə görək axırda peşiman olacaq?!

Hələ, Vahid, meyə meyl eyləmə, qoy gəlsin o gül,

Yarsız yerdə mey içmək bizə nöqsan olacaq.

***

Narazıyam, ey gül, mənə imdad eləsən də,

Naşad eləyən könlümü dilşad eləsən də.

Öz səhvinə bir vaxt peşiman olacaqsan,

Olmaz yetişən dadına, min dad eləsən də.

Sındırmısan, əl vurma sınıq könlümə, zalim,

Viranə düzəlməz, necə abad eləsən də.

Vəslin həvəsi indi başımdan necə çıxsın,

Zülfündə əsirəm, əgər azad eləsən də.

Öz yarına bax, başqa gözəllər məni sevməz,

Bülbül kimi yüz naləvü fəryad eləsən də.

Sən bir mələk olsan da, inanmaz sənə könlüm,

Şəxsən özünü huri, pərizad eləsən də.

Əğyarə uyub, Vahidə yadlar kimi baxma,

Yaddan o çıxarmaz, sən onu yad eləsən də.

***

Minlərcə gözəl olsa da hər millət içində,

Olmaz sənə bənzər, gözəlim, xilqət içində.

Hicrində nələr çəkdiyimi, vəslinə yetsəm,

Bir-bir sənə ərz eyləyərəm söhbət içində.

Ol zülfi-pərişanə o gündən ki, əsirəm,

Məcnun deyilir adıma cəmiyyət içində.

Kuyində səfa çəkməyə yol vermə rəqibə,

Yoxdur yeri Xain adamın cənnət içində.

Biganə açma mənə, qüssədən ölləm,

Bimarə içirtmə zəhəri şərbət içində.

Min cazibə vardır, gözəlim, məst gözündə,

İnsan sənə baxdıqca qalır heyrət içində.

Vahid, məni hərdəm ki, görüb dindirir ol şux,

Könlüm açılır, ruhum uçur ləzzət içində.

***

Səbr eylə, könül, möhnəti-hicranə, tələsmə,

Dərd əhli yetər səbrlə dərmanə, tələsmə.

Kim almayacaq ayrılığa bais olanlar,

Aşiq yetəcək sevgili cananə, tələsmə.

Yusif də Züleyxanı məhəbbətlə sevirdi,

Saldırdı Züleyxa onu zindanə, tələsmə.

Dünyayə vəfa eyləmə, çox ağlama, könlüm,

Dünya nə vəfa qıldı Süleymanə, tələsmə.

Pərvanə əgər yansa da şəmin sitəmindən,

Şəmin də yaxar ömrünü pərvanə, tələsmə,

Zahid çalışır yıxmağa meyxanə binasın,

Məscid qalacaq əksinə viranə, tələsmə.

Gül zövqünü çəkmək əbədi xarə də qalmaz,

Bülbül gələr əlbəttə gülüstanə, tələsmə.

Gündən-günə artır bu gözəl huriliqalər,

Dünya dönəcək cənnətü rizvanə, tələsmə.

Vahid, içəcəksən, demə ki, tövbələr olsun,

Cəlb eyləyər axır səni meyxanə, tələsmə.

***

Ey könül, var bu ziyafətdə şərafət bu gecə,

Bir gecə növrəs üçündür bu ziyafət bu gecə.

Xəlqimiz qüsseyi-qəmdən uzaq olsun, ya rəb,

Bu səfa məclisinə yetməsin afət bu gecə.

Toplaşıb bir yerə dost aşna, hamı xatiri şad,

Gül, danış sübhə kimi, eylə zərafət bu gecə.

Musiqi zövq verir ruhinə pəjmürdələrin,

Tapacaq dərdinə hər şəxs şəfaət bu gecə.

Yusifi-Misr, sanırsan ki, Züleyxayə görə

Qurdurub izzət ilə təxti-xilafət bu gecə.

Olmamış bir kəsə dünyada müyəssər belə toy,

Hamı şadlıqla olur məclisə dəvət bu gecə.

Bu gözəl məclisə bir şer yazarsan, Vahid,

Sən də göstərməlisən xəlqə nəzakət bu gecə.

***

İcazə ver, baxım, ey gül, o qara gözlərinə,

Vurulmuşam, nə edim, aşikarə gözlərinə.

Qəm etmərəm, məni yüz dəfə gündə öldürəsən,

Baxanda bir dirilləm, dübarə gözlərinə.

Camalın açma, gülüm, qorxuram görüb üzünü

Gün olsun hüsnünə aşiq, sitarə-gözlərinə.

Olaydı qismət, öpəydim o nazik əllərini,

Ürəkdən eyləmişəm istixarə gözlərinə.

Gözüm götürməyir əğyarlar baxanda sənə,

Bir ayrı gözlə edirlər nəzarə gözlərinə.

Şikəstə Vahidə olmaz təbiblərdən əlac,

Qalıbdır indi sənin bircə çarə gözlərinə.

***

Hər kim məhəbbət əhlini salmış əziyyətə,

Yox özgə qarğışım ona, düşsün məhəbbətə!

Məndən nə bir kənarə qaçır, nə yaxın gəlir,

Kim öyrədib bu qəmzəvü nazi ol afətə?

And içdim, ağladım, dedim: ey gül, əsirinəm!

Nə andıma inandı, nə gəldi mürüvvətə.

Aşiq gərəkdir istədiyi yarə yalvara

Cananı salsa da onu yüzlərcə zillətə.

Yarımla xoş keçəydi həyatım, bu əhdəyəm,

Tanrım da razıdır, gözəlim, beylə niyyətə.

Məcnun vəfasız olduğunu gördü Leylinin,

Tərk etdi öz diyarını, üz tutdu qürbətə.

Sağlıqda çox dedim sənə: incitmə Vahidi,

Biçarə həsrətinlə sənin getdi rəhmətə.

Əliağa Vahid

Ədalət.- 2010.- 12 iyun.- S. 20.