DAĞLAR

Yazda yaşıl donlu, payızda çənli

Yay fəsli ətirli, gülzarlı dağlar!

Hər sizi görəndə sizcən oluram

Qışda da axarlı-baxarlı dağlar!

Xoşdur ətəyiniz, yalınız mənə,

Xoşdur məxməriniz, xalınız mənə,

Siz baharda deyil yalnız mənə, -

Daim əzizsiniz, a qarlı dağlar!

Həyatın loğmanı sizdə deyilmi?

Hər dərdin dərmanı sizdə deyilmi?

Ovçunun tərlanı sizdə deyilmi?

A şövkətli dağlar, a varlı dağlar!

Dar keçidləriniz dosta gen olar,

Sevincdən başınız göylə tən olar.

Üstündən dumanı qovar, şən olar

Qoynu toyla dağlar, mağarlı dağlar!

Qaçağa-quldura dırnaq saldıran,

İgidi özü tək göyə qaldıran,

Havalı qartala qanad çaldıran,

Əzəmətli dağlar, vüqarlı dağlar!

Cavanlar oylağı, qızlar seyranı,

Ağızlar əzbəri, dillər dastanı,

Bizim təbiətin şöhrəti-şanı

Tükənməz nemətli, nübarlı dağlar!

Sizi bəyənməyən elini sevməz,

Çiçəyini sevməz, gülünü sevməz.

Doğma anasının dilini sevməz

Onlardan ürəyim qubarlı, dağlar!

Yollar, sürət ilə keçin, a yollar!

Qaçın, irəliyə qaçın, a yollar!

Qabil qonaq gəlir Laçına, yollar!

Sizin qoynunuza, ilqarlı dağlar.

XEYİRXAHLIQ

Döyülməklə ucalmamış bircə nəfər,

Söyülməklə açmamışdır kimsə qanad.

Axtar, dolan qapazaltı dahi göstər!

Hələ inkar-kəşf etməmiş bir istedad.

Əl yetirib qaldıranda - qalxar adam,

Cövhərində vüsət olan pərvazlanar.

Belə işi görə bilməz alçaq adam –

Alçaqların zirvələrdə nə işi var.

ETİBAR

İnsan dözən olur, yaxşı demişlər,

İstiyə, soyuğa, ğorana, qara.

Söksə də qəlbini acı bir kədər

Tab edər səbrlə iztirablara.

Ümidlə, inamla yaşayır insan.

Ona təsəllidir böyük diləklər.

Çünki gələcəyə könül bağlayan

Bilir, qaranlığı boğacaq səhər.

Düşünüb illərlə ağ saçlı loğman

Tapa bilməsə də bir dərdə dərman,

Yenə arzusundan üzməz əlini,

Unutmaz bir anlıq pak əməlini.

Dünyada çıxsa da əlindən hər şey,

Xoş gün də, rəfiq də, sevimli yar da

Dostum! Taleyindən eyləmə giley

Əzizim! Qalmasın gözün onlarda.

Əgər sənin qəlbin safsa sülar tək

Nə riya bilirsən, nə də xəyanət.

Yenə də üzünə bəxtin güləcək

Hamı eyləyəcək səninlə ülfət.

Lakin bir neməti itirsən, ey dost!

Səndən üz çevirib gedəcək hər kəs

Etibar - sən yaxşı bilirsən, ey dost!

Onsuz ömr eyləmək əbəsdir, əbəs.

Əgər etibarın getsə əlindən

Bir daha gözləmə kimsədən nicat.

Onsuz da sevməz səni nə dost,

nə vətən,

Nə gülməz üzünə gələcək həyat.

AĞAR, SAÇLARIM, AĞAR!

Ağar, ay saçlarım, razıyam, ağar!

Ağar ki, desinlər mən də müdrikəm.

Üstəlik dincəlsin bəzi adamlar

Onsuz da mən səni, axı, neynirəm.

Ağar, ağırlığım bilinsin bir az,

Qara çör-çöp kimi yatma sahilə

Dayazdakı dürrə heç kim inanmaz,

Onu dərinlikdən atam sahilə.

Ağar ki, mənim də fərqimə varsın,

Sorğulu baxışlar, suallı gözlər,

Uzaq heçg yaxını fikir aparsın! –

Yol çəksin fikirli-xəyallı gözlər.

Mənim yaşadığım min-min həyəcan,

Döyüntü, çırpıntı çoxuna yetmir.

Ay qara saçlarım inan ki, inan,

Şəvən bu bazarda qiymətə getmir...

Gəlin çaşdırmayın gözləri əbəs

Axım-axım axan ilğımlar kimi.

Qorxmayın yanılmaz onsuz da o kəs

- O kəs ki, qəlbiylə görür qəlbimi.

Ağarın, saçlarım, ağarın görək,

Nə lazım yandıra çölüm özgəni.

Qurtarın, saçlarım, qurtarın görək

Nə cürəm o cür də göstərin məni.

Necə yersizsiniz, yersizsiniz ah,

Qara bulud kimi mavi səmada.

Özgə heç... özümə deyilmi ağah,

Qışın qar nəfəsi gəzir havada.

Bəli, ömrün-günün soyuq havası!

Qara saçlarımın xeyri yox sənə.

Vaxtında nə verdi, onun cəfası

İndi də səfası mən versin mənə.

Baxıram irəli, baxıram geri,

Baxıram dövrəmə həsrət içində.

Alnıma tökülən qara telləri

Özgə də seyr edir həsəd içində...

Sinnin də, yaşın da öz yaraşığı;

Məni yaraşıqdan salma, saçlarım!

Yazın da, qışın da öz yaraşığı

Qarala-qarala qalma, saçlarım!..

HƏYAT EŞQİ

Sən ey bağrı-başı yaralı ceyran!

Dilə gəl, dərdini aç, söylə mənə.

Sənin ürəyinin məlalı, ceyran,

Mənim də qəlbimi etdi viranə!

Bir qansız ovçunun zəhərli oxu

Sinəndə lalələr bitirdi getdi...

Gəl qoyum başını dizimə, ahu,

Sızıltın ruhumu pərişan etdi.

Vaxtsız ölümlərə əzəldən bəri

Yanmışam bir zərif pərvanə kimi,

Hər sönən canlının axan gözləri

İti xəncər olub yarmış qəlbimi.

Qoy mənim göz yaşım,

isti göz yaşım

Qarışsın, ceyranım, sənin qanına.

Əyilsin köksünə əyilməz başım,

Əlvida söyləsin mehribanına.

Həm də, gözəl ahu, sən bəxtiyarsan,

Çünki iniltini duyan var sənin.

Nə ola mən də bir can verən zaman

Bir duyan olaydı ahımı mənim.

Ey dost! Nə şirindir dünyada həyat!

Ceyran ölümü də yandırır məni.

İstərdim hər zaman qoca kainat

Yaşatsın qoynunda həyat sevəni!

MƏHƏBBƏT DEYİL

Mən səni görməyə adət etmişəm.

Adət məhəbbət deyil!

Səni görməyəndə xiffət etmişəm.

Xiffət məhəbbət deyil!

Sənə min ehtiram, hörmət etmişəm

Hörmət məhəbbət deyil!

Gözündə çağlayan mehribanlığa

Heyrət etmişəm

Heyrət məhəbbət deyil!

Yalvarıram, sən

Məhəbbət umma məndən.

Hanı iqtidarım

Məhəbbətin tufanına sinə gərən

Gəncliyimi

Sənə qurban vermək üçün

Geri qaytarım?!

Geri qaytarım...

SAÇLARIN

Qızılı saçların qızıl dan yerim

Gülür son səhəri son baharımın.

Qızılı saçların odlu qürubum, -

Son odu sonuncu yanğılarımın.

Qızılı saçların qızıl payızım

Bağçalarım əlvan, bağlarım əlvan,

Qızılı saçların laləli düzüm,

Sevdalar içində rüzgarım əlvan...

Qızılı saçların qafil ömrümün

Sonuncu altunu... sonuncu zəri.

Qızılı saçların Qabil ömrünün

Axşama qarışan son şəfəqləri.

SƏNSİZ

Gözlərimin bulaqları

Çağlar pərişan-pərişan.

Xəyalımın buludları

Ağlar pərişan-pərişan.

Min ümidim bir daş olub

Qalar ömrün yollarında.

Qol-qanadsız bir quş olub

Ölər ömrün yollarında.

Qəlbin yaxşı ahənginin

Qüssə-kədər pozar gedər.

Ruhun yaşıl çələngini

Qızıl xallar bəzər gedər.

QABİL

Ədalət.- 2010.- 1 may.- S. 20.