Ya mədəd, mədəd

 

   Nahid Şəmşir

  

   Mən ki, bu yollara düşdüm, düşəli,

   Dilimdə, könlümdə ya mədəd, mədəd.

   Səni zikr eyləyər, səni xatırlar,

   Dilim də, könlüm də, ya mədəd, mədəd.

 

   Yoxdan var eyləyər, varı heç eylər,

   Dəryanı qurudar, dağı puç eylər

   Əzəl qaydadır ki, biri üç eylər,

   Şəfqət də, zülm də, ya mədəd, mədəd.

  

   Bu həmən dünyadı, doqquzu dondu,

   Axırı əvvəldi, əvvəli sondu,

   Sənin təbirindən yoluma qondu,

   Həyat da, ölüm də, ya mədəd, mədəd.

 

 

   Min-min

  

   Etimad Başkeçidə

 

   Əzəldən binası qoyulub belə,

   Yaxşısı tək-təkdi, yamanı min-min.

   Bir ömür,

   Sonunda iki qapısı,

   İnsan oğlununsa gümanı min-min.

 

   Bəxtsiz hər neyləsə, hər işi cəncəl,

   Vurnuxar, devikər, bir baş, iki əl,

   Hayına hay verən tapılmaz, di gəl,

   Küsəni min-mindi, umanı min-min.

 

   Artıq zamanıdır, sazını endir,

   Söylət asta-asta, danışdır, dindir,

   İblisin libası, donu min-mindir,

   Tanrının güzəşti, amanı min-min.

 

   O qıza eylədim eylədimsə

   Bu zülmət hayandan çökdü üstümə,

   niyə pəncərəmdən Ay üzü dönmüş?

   O qıza eylədim, eylədimsə, 

   sənə neyləmişəm, ay üzü dönmüş?

  

   Üzündə-gözündə sis-duman kimi

   Bu nədir,

   Əynində sarı bürüncək?

   Gəlirsən-gedirsən peşiman kimi,

   Məni təkliyimlə qoşa görüncə

  

 

   Gün batır

  

   Sapsarı qürub üzümdə,

   Mənim gözlərimdə qaralır axşam.

   Qayıt, çiçəkləsin nurun üzümdə,

   Qayıt, gülüşünü yadırğamışam.

  

   Bu işlək əllərim donub, keyiyib,

   Gəl, ərit həsrətin buzunu yenə -

   Bəyaz gecələri əynimə geyib,

   Soyuq işığında isinim yenə.

  

   Görmüşük ot ölər, ağac quruyar,

   Görmüşük vaxt ötər, qocalar insan,

   Mən bilən adamdan adam soyuyar,

   adamdan Ay dönüb, necə qanasan?

  

   Büzüşüb, kiçilib yazı masam da,

   Yatmış duyğuları, hiss ayılt, gəl.

   O qıza eylədim eylədimsə,

   O dönməz geriyə, sənsə qayıt gəlg

  

   Həyat yuxu deyil

  

   Gör nələr eylədi bir quru vüqar,

   Sənə yetişmədi haray, ün.

   Elə uzandıqca uzandı yollar,

   Bir inad boyu da uzandı hər gün.

  

   O tanış güneyi dolaşdım iz-iz,

   Ürəyim haraylı, gileyli dindi.

   Mənəmg xatirələrg görüş yerimiz,

    bəs sənin təsəllin olub indi?

  

   Eh, məndən olsaydı, o vaxtı, yeri,

   Elə unudardım, bunu danmıram,

   Mənə "unut" - dedin,

   "unut röya tək",

  

 

   Həyat yuxu deyil, unudammıram

  

   Yenə çiçəklədi o tənha çinar

   Qızlar bir bahar da gözəlləşdilər,

   Qızlar bir çinar da gözəlləşdilər,

   Yenə çiçəklədi o tənha çinar.

  

   Yenə çiçəklədi o tənha çinar,

   Yenə həsrətdən bağrı- gözü qan.

   Bir cüt göz yollara dikilib, qalıb

   Çinarın altında bir çiçək bitib,

   Öz gül qönçəsində bükülü qalıb.

  

   Yenə çiçəklədi o tənha çinar,

   Çox da arlısan,

   Çox da uzağam,

   Bu bahar təzədən tapacam səni,

   Özündən xəbərsiz, səndən xəbərsiz,

   Öpüb saçlarından, oxşayacağam.

 

   Yenə çiçəklədi o tənha çinar

   O duman ömrümü, o çən ömrümü.

   Hər bahar təzədən yaşayıram mən,

   O çinar altında keçən ömrümü.

 

   Yenə çiçəklədi o tənha çinar,

   Yenə çiçəklədi gözlərimdə qəm.

   Bu bahar təzədən tapacam səni,

   Bu bahar təzədən itirəcəyəm

 

 

   Ədalət.-2012.-11 avqust.-S.12.