O GÜNLƏR QAYITMASIN

 

Qara xəbərin qorxusu

o gün ki, dünyanı bürüdü-  

yanıb kül oldu

ağacların, yarpaqların yuxusu.

 

O gün ki,

insanların yaxasından  

keçdi güllələr;

kömür-kömür oldu boylu zəmilər, -

gündüzləri günəşli, gecələri aylı zəmilər,

bürünüb isti çörək qoxusuna

Vətən torpağı

girdi əsgər Qədrin yuxusuna.

 

Şirin yuxudan

         diksinib güllə səsinə,

iti süngüyə döndü Qədir,

sancıldı düşmənin sinəsinə.

Yaxılanda gözlərə

bu xəbərin acısı,

hardan biləydi Qədrin böyük bacısı;

güllü donu,

güllü yaylığı

qaralacaq həsrətdən

qardaşının qara kağızı kimi...

 

 

DÜNYAYLA ÜZ-ÜZ

 

Üzünə, közünə saçı dağılmış,

taxtı viran olmuş, tacı dağılmış

Qonur göz, qara qaş, bir qara oğlan

Dolaşar dünyanı, gəzər biçarə

axtarar, dərdlərə tapammaz çarə.

 

Cüyürün qaçarı, quşun uçarı...

Qara qaş, qonur köz, o qara oğlan

əlindən, dilindən salıb itirər

Bir eşqin sirrinə düşən açarı.

 

Getdiyi yollar da dalınca qaçar,

Gəldiyi yollara könlünü açar.

Torpağında gəzər, göyündə uçar

Qara qaş, qonur göz, o qara oğlan.

 

Qonur gözlərində qara yaş gəzər,

Qara ciyərində qara daş gəzər

Bu varlı dünyada cibi boş gəzər

Qara qaş, qonur köz, o qara oğlan.

 

Gözəl sevdalardan sönük adamlar,

Dost üzündən üzü dönük adamlar

Qarğıyar o ki var, hey danar onu

Gəzdiyi torpağa,

uçduğu göyə

Getdiyi yollara qısqanar onu.

 

Beləcə, beləcə yaşar dünyada

Gözündən, sözündən, özündən daşar.

Külündən püskürüb, gözündən daşar

Dünyayla üz-üzə bir oğlan yaşar...

 

 

QALMAZ BELƏ,

QALMAZ DÜNYA

 

Aşıq Ədalətin

"Yanıq Kərəmi"sini dinlərkən

 

Bığ yeri tərləyən igid,

Girəvə hərləyən igid.

İçində çərləyən igid

Qalmaz belə, qalmaz dünya.

 

Sığınar bir xəlvət döşə,

Qorxar baxtı bəndə düşə.

Boynunu bükmə, bənövşə,

Qalmaz belə, qalmaz dünya.

 

Könül verməzlər şər vaxtı

Arxanca bir qərib baxtı..

Qara qızın qara baxtı

Qalmaz belə, qalmaz dünya.

 

Övladların çıxdı naşı,

Qəm yükünü özün daşı

Axma anamın göz yaşı,

Qalmaz belə, qalmaz dünya.

           

 

     Dünya, qayıt dünyamıza

 

     Arxanca mən su atmışam,

     Gözləməkdə haqlıymışam

     Mən ki gedib qayıtmışam,

     Dünya, qayıt düyamıza.

 

     Bu bar ayrılıq barıdır,

     Gözəllər erkən qarıdı

     Yarıyan sənnən yarıdı,

     Dünya qayıt dünyamıza.

 

      Tale bizi yarıtmadı,

      Yaramızı sarıtmadı,

      Nəm gözləri qurutmadı,

      Dünya, qayıt dünyamıza.

 

      Daş da dönüb oğul olub,

      Ərənlərin nağıl olub.

      Körpələrə noğul doğub,

      Dünya, qayıt dünyamıza.

 

     Çəkdik hər çəkilən qəmi,

     Bu ömür-gün boş yerəmiə

     Götür Əslini, Kərəmi

     Dünya qayıt düyamıza.

 

      Torpağında ah göyərər,

      Hər atılan ox göyərər.

      Dönməsən günah göyərər

      Dünya, qayıt dünyamıza.

 

 

   Bir cüt uşaq əlləri

 

  Anam, bu ağını oxuma, anam...

  Məzardan boy atıb, bir dərd uzanıb.

  Yapışıb çökəcək yaxama, anam.

  Baş alıb gələcək yuxuma, anam.

 

   Anam, bu ağını oxuma, anam,

   Hələ qurumayıb gözümün yaşı.

   Gözümün yaşına çöküb islanıb,

   Hələ qurumayıb körpə başdaşı.

  

   O ürəyim qardaş, o canım qardaş,

   Çözələnmiş ümid-gümanım qardaş,

   Gözümün yaşını gəlib aparar,

   Mənim varım-yoxum bu son umuddan

   Bircə təsəllidən gəlib qoparar.

 

   Anam, bu ağını oxuma... anam!

   Bu dərdə-bəlaya yazar qardaşım.

   Şirin yuxusundan haram oyanıb,

   Yol alar üstümə, qaçar üstümə,

   Körpə əllərini açar üstümə.

 

  Anam, bu ağını oxuma, anam,

  Səsinə məzardan oyana bilər.

  O körpə ürəyi, uşaq ürəyi

  Qüssə harayına, qəm naləsinə.

  Qorxudan döyüküb dayana bilər.

 

   Top-top oynamağa gələr məzarda,

   Qaranlıq qəbirdə topunu tapmaz,

   Birdən əl uzadıb axtarar orda,

   Hey gəzib vurnuxar, qapını tapmaz.

 

   Anam, bu ağını oxuma, anam.

   O soyuq qəbirdən, oyuq qəbirdən

   Bir cüt uşaq əlləri göyərib qalxar...

 

 

Qarabağsız

 

(Mahir muğam ustadlarından biri çadır şəhərciyində:

- Xoş gəldin elinə, obana, yaxşı... dedi mənə

"Şuşanın dağları" oxudu...)

 

Dostlar, bağışlayın, əliboş gəldim,

Gəldim qapınıza mən, Qarabağsız.

Vallah, gözlərimdən çəkilib getmir

Duman Qarabağsız, çən Qarabağsız.

 

Ələ qələm aldım, əlim göynədi,

Hər adı gələndə dilim göynədi.

Çiçəyim göynədi, gülüm göynədi,

Bölündüm ortadan tən, Qarabağsız.

 

Sel yox Saranı gəlib aparsın,

Bu dərdi, bəlanı bölüb aparsın.

Qoymayın sürüşüb, silib aparsın

Qara saçlarımı dən, Qarabağsız.

 

Könül sevdan vətən adlı bir bağa,

Göz , bir gör bağban kim oldu, qağa.

Dəmyə taleyinə min yağış yağa,

Bitirməz bir sünbül, dən, Qarabağsız.

 

"Qalmaz belə, qalmaz dünya" yazanda,

Ümid közərirdi könül sazında.

Zakir Fəxri hər üzünə yozanda,

Anasız yetimsən sən, Qarabağsız.

 

 

Zakir Fəxri

 

Ədalət.-2013.-3 aprel.-S.4.