Zaman yaşadacaq Azərbaycanı!

Qazana boy tutub, boylayıb gedib,

Beyrəyə toy tutub toylayıb gedib,

Qaraca çobanı haylayıb gedib,

Eldən ayrılmayıb elin ozanı,

Ozan yaşadacaq Azərbaycanı!

Koroğlu qocalıb, nərəsi qalıb,

Nəsimi soyulub, dərisi qalıb,

Babəkin qol boyda yarası qalıb,

Əsrlər ötsə də, kəsilmir qanı,

O qan yaşadacaq Azərbaycanı!

Füzuli sevgidən öncədi burda,

Müşfiq açılmamış qönçədi burda,

Vurğun bənövşədən incədi burda,

Bu günsə Fikrətdir sözün sultanı,

Sultan yaşadacaq Azərbaycanı!

Rəşid həyatını səsinə verdi,

Qədir ürəyimdə ağrıyan yerdi,

Deşir sinəsini millətin dərdi,

Hıçqırır, hönkürür Habil kamanı,

Kaman yaşadacaq Azərbaycanı!

Qoşqarı, Kəpəzi, Dəlidağı var,

Hər dağın döşündə min oylağı var,

Yağılar əlində Qarabağı var,

Səsindən asıblar Şuşada Xanı,

O Xan yaşadacaq Azərbaycanı!

Cəng üçün "cəngi"lər çalınacaqdır,

Düşmən at belindən salınacaqdır,

Bu yurdun qisası alınacaqdır,

Uzaqda deyildir intiqam anı,

O an yaşadacaq Azərbaycanı,

Zaman yaşadacaq Azərbaycanı!

Azərbaycanı

Saraylar bəzəyir qızılquş kimi

Dam üstə dam olan Azərbaycanı,

Kordur o gözlər ki, görə bilməyir

Zülmətdə şam olan Azərbaycanı.

Haçan şimşəyini çaxan görürəm,

Tanrını səmadan baxan görürəm,

Dünyanı yandıran, yaxan görürəm

Alovu vam olan Azərbaycanı.

Bülbüllər ötüşür qoynunda hər an,

Yoxdur yağılara, yadlara aman,

Böyük zəfərlərə yetirir zaman

Gözündə kam olan Azərbaycanı.

Yaxşı ki, bu yerdə ömür-gün sürdüm,

Hüsnünün nurunda əridi dərdim,

Nifrət üzərinə şığıyan gördüm,

Sevgiyə ram olan Azərbaycanı.

Mirdamət, çən kimi çəkildikcə qəm,

Sevinc nəğmələri bəstələr qələm,

Parçalaya bilməz, tökülsə aləm

Qəlbimdə tam olan Azərbaycanı.

Getmisən

Ayaq izlərinə dalğa baş çəkir,

Dəniz yoxluğuna inanmır amma,

Getdiyin yollara lalə göz dikir,

Nərgiz yoxluğuna inanmır amma.

Ayrılıq günündən ötsə də ay, il,

Könlüm o sevgini unudan deyil,

Sözünlə bəzənib cilvələnir dil,

Ağız yoxluğuna inanmır amma.

Getmisən, büsbütün dəyişib aləm,

Bir də o çağlara qayıda biləm,

Sənin həsrətindən hey yazır qələm,

Kağız yoxluğuna inanmır amma.

Ağ atın nurunda

Allah, ağ atların gözləri qanmı,

Başları aşağı əyilmir daha,

Torpağın çəkdiyi acılardanmı

Otu da zəhərdir, yeyilmir daha?!

Müəllif

Gəzirdim elləri dost sorağında,

Neçə qəhrəmanlar yadıma düşdü,

Gördüm ağ atları yol qırağında,

Ağ atlı oğlanlar yadıma düşdü.

Yenə ağ atlardır, hüsnü mübarək,

Yurdun incisi də, yurdun zəri də,

Günəş dan yerinə yetişənədək

Ağ atlar ağardır üfüqləri də.

Qoyar gözlərində muradlarını,

Alar qisasımı yadellilərdən,

Odlar diyarının ağ atlarını

Bəyaz şimşəklərə bənzədirəm mən.

Çıxar çiyinlərdən qoşa qanadlar,

Uçar vətənimin ər balaları,

Bir az da səbrini bassa ağ atlar,

Görə biləcəklər Nərbalaları.

Haqq özü açacaq düyünləri də,

Qisas qiyamətə qalmaz, bu haqdır-

Anam Qarabağa ağ günləri də,

Ağ atlı oğlanlar qaytaracaqdır.

Xalqım haqqın kölgəsinə sığınıb,

Acı tarix deyil, şirin çağdır o,

Qır atın belində aradığını,

Ağ atın nurunda tapacaqdır o!

Məni

Haqqın danışan diliyəm,

Axıra saxlayıb məni,

Gözəgörünməz tellərlə

Özünə bağlayıb məni.

Hər gündə bir hala çəkib,

Huşumu xəyala çəkib,

Sevinclə sığala çəkib,

Kədərlə dağlayıb məni.

Dua oxuya-oxuya,

Dalıb bir həzin duyğuya,

Getsəm əbədi yuxuya,

Oyatma, ağlayıb məni.

Mən dayanıram

Dolub səbr kasam siləbəsilə,

Payızın yerini qış alıbdımı,

Vaxt ötür ildırım sürəti ilə,

Zamanın qaytanı boşalıbdımı?!

Zirvədən dərəyə yellənən daşam,

Demə oylağını tərk et, əzizim,

Bir-birinə dəyir səhərlə axşam,

Vaxtın sayğacını bərkit, əzizim.

Nə bir qış soyudur, nə yay isidir,

Mayak tək alışıb sönən eşqimi,

Ayır şəbəkədən yer kürəsini,

Bəsdir fırlandığı karusel kimi.

Səmadan gah yağış, gah da qar enir,

Tapmır qaranquşlar qonmağa aman,

Məni qınamayın, başım hərlənir

Ayların-illərin vıyıltısından.

Arana-yaylağa qibtə edirəm,

Səngimir dərədə dağların seli,

Sürət qatarında yolmu gedirəm,

Dağıdır saçımı zamanın yeli.

Əqrəbəm, günləri saya bilirəm,

Yoxdur yerişimin bundan yeyini,

Nə ömrün dadını duya bilirəm,

Nə günün görürəm gözəlliyini.

Bir anda boy atan ağaca bir bax,

Bir gündə yetişir bar da, bəhər də,

Dünən atasıyla gördüyüm uşaq

Bu gün uşağıyla gəzir şəhərdə.

Baş daramağa da vaxt tapmır adam,

Ox yaydan çıxmamış dəyir hədəfə,

Altmış üç yaşında köç edən atam

Məndən ahıl idi altmış üç dəfə.

Mən sizdən savayı kimə ərk edim,

Elə tutaşmışam, elə yanıram,

Ya vaxtın ipini çəkib bərkidin,

Ya sizə yaxşı yol, mən dayanıram.

Qələt eləmədik dünyaya gəldik

Doğmalar qaldılar qaya qaşında,

Aranı, yaylağı verdilər yada,

Yerimiz göründü məclis başında,

Otura bilmədik ayağında da,

Nə urvata mindik, nə saya gəldik,