"Ədalət"in vaxtı: Telli Pənahqızı ilə

"Zamanın nəbzini tutanlara həsəd aparıram"

Zamana loğman deyirlər – bütün yaraları sağaltdığı üçün. Amma zamanın siması təkcə bununla bitmir ki: o valideyndi – tərbiyə edir, müəllimdi – öyrədir, dost tək barışdırır, düşmən tək qızışdırır, bəzən özgə kimi utandırır, bəzən doğma kimi təsəlli verir. Ancaq bir şey danılmazdı ki, zaman mütləq qazandırır, sadəcə kimlərəsə çox, kimlərəsə az nəsib olur. Azın-çoxun səbəbi həmişə müxtəlif olur, amma xoşbəxt o insandı ki, qazandıqları, lap elə həmsöhbətim kimi zamandan "cırmaq-cırmaq qopardıqları” daha çoxdur. Elə həyat əzmi bu deyilmi?! Amalın, istəklərin, əqidənin uğruna çarpışmaq!..

"Ədalət”in vaxtı”na vaxt qatan bu qonağımızı da daha yaxından tanıyaq:

Əliyeva Telli Pənah qızı – jurnalist, şairə, publisist, nasir. 1954-cü ildə Qərbi Azərbaycanda, Vedibasar mahalının Böyük Vedi kəndində anadan olub. 1971-1976-cı illərdə Azərbaycan Dövlət Universitetinin jurnalistika fakültəsində təhsil alıb.

Əmək fəaliyyətinə Azərbaycan Dövlət Teleradio Verilişləri Şirkətində başlayıb. "Günün ekranı" redaksiyasında şöbə müdiri, baş redaktorun müavini, informasiya xidməti üzrə sədr müavini, ikinci proqram üzrə baş proqram direktorunun müavini vəzifəsilərində çalışıb.

Bədii yaradıcılığa tələbəlik illərindən başlayıb. Dövri mətbuatda şeir, oçerk və hekayələri dərc olunur. "Ömrün qoşa izləri” (1995), "Tanrımla söhbət” (1999), "Uzun incə bir yol varmış” (2011) və. s kitabları ilə oxucularını sevindirib.

... Və Telli Pənahqızının düşüncələri:

- Zaman nədir və sizin üçün nə əhəmiyyət kəsb edir?

- Zaman bizə ayrılmış ömür kəsiyidir. Onu mən nə dəyişdirə bilərəm, nə qabaqlaya, nə də saxlaya! Saatın əqrəbi, təqvimin günləri, günün ovqatı, ilin fəsilləri, fəslin də ab-havası bizə məhəl qoymadan öz işini göməkdədir.

"Zamandan güclə, cırmaq-cırmaq qopardıqlarım da var”

- Zamanın sizdən qopardıqları çox oldu, ya sizin zamana verdikləriniz?

- Bəlkə də apardıqları desəm daha caiz olar! Atamı-anamı, sevdiyim insanları, dost dediklərimi, uşaqlığımı, gəncliyimi, gözəlliyimi, uzun qap-qara hörüklərimi, yaşamaq eşqimi, reallaşdırmağa macal tapmadığım arzularımı, buz baltası kimi möhkəm sandığım sağlamlığımı...

Mənim ondan aldığım (özü də güclə, cırmaq-cırmaq qopardığım) şeylər də var: qalxdığım zirvə, qazandığım ad-san, yaşadığım ləyaqətli vətəndaş və insan ömrü, 10 kitabım, yaddaşlara köçən şeirlərim, yanımda olan dostlarım, məni xatırlayan, tanıyan insanların məhəbbəti, insanlara olan heç vaxt tükənməyən məhəbbətim, şəfqətim, dəyişməyən xasiyyətim, səmimiyyətim, hər kəsi başa düşüb anlamaq qabiliyyətim və dinləmək səbrim.

"Zamanın yanımdan necə sürətlə keçdiyini görüb susduğum anlar üçün təəssüflənirəm!”

- Həyatınızda vaxt itkisi olubmu? Ömrünüzün hansısa dönəmində əldən verdiyiniz zaman fürsəti üçün təəssüfləndiyiniz məqamlar varmı?

- Var, özü də bir deyil, beş deyil. Ailə qurmaq fürsətini qaçıranda, hazır dissertasiya işımi jurnalistikaya fəda eləyəndə, sağlamlığımı bir televiziya süjeti çəkmək xatirinə qəddarcasına istismar eləyəndə, həyamı gözləyib haqqımı tələb eləməyəndə, özümü gözə soxmayib: "yəqin ki, kimlərsə mənim bu mütəvaziliyimi qiymətləndirəcək!"- deyəndə, vaxtın -zamanın yanımdan necə sürətlə keçdiyini görüb susduğum anlar üçün indi... təəssüflənirəm!

"Xatirələr və keçmişə "yas tutmaq" adamı məhv edir”

- Bəs sırf özünüz, bəzən depressiyaya qapılıb bilərəkdən "vaxt öldürmüsünüzmü?"

- Mənim elə bir "vaxt öldürmək " şakərim yoxdur. Başımı qatmağa həmişə bir iş tapıram.Yoxsa, xatirələr və keçmişə "yas tutmaq" adamı məhv edir. Ən çətin anlarımda belə məndən də pis vəziyyətdə olanlar düşünüb, şükür eləyirəm. Başqa bir yol da yoxdur axı...

"Zamanın nəbzini tutmaq tək-tük adamlara nəsib olur”

- Zamanın nəbzini tutmaq asandır?

- Yox, mən zamanın nəbzini tutanlara həsəd aparıram, zamanın nəbzini tutmaqsa, ancaq tək-tük adamlara nəsib olur, çünki o da öz zamanına bənzəyir, bəzən sakit döyünur, bəzən elə təlatümə gəlir ki, heç döyüntüsünü saymağa macal tapmırsan!

- Vaxtınızı necə bölürsünüz? Zamanınızı daha çox nə alır?

- İş, ev, tədbirlər, qayğılar, yazı -pozular, qohumlara, dostlara baş çəkmək və ya onların nazını evdə çəkmək və s. Amma dayaz insanlarla ünsiyyət, düzəlməyəcək bir işin dalınca getmək məcburiyyəti də vaxtımı alanlar sırasındadır.

"Vaxtın fürsətindən yararlanmağı bacarın”

- Vaxtla bağlı oxuculara nə tövsiyə edərdiniz?

- Vaxtın qədrini bilin, vaxtın fürsətindən yararlanmağı bacarın, bu günün işini sabaha saxlamayın və... özünüzü sevin, həyatınızı sevin. Hisslərinizi heç kəsə qurban etməyin, sədəqə verməyin!

Biz də "Ədalətin” vaxtı”nın qonağına Vaxtın onunla həmişə ədalətli davranmasını arzu edirik.

Şəfiqə Şəfa

Ədalət.- 2014.- 4 dekabr.- S.5.