Təzə nağara

Sitəm görəcəksən ulduzlar sanı,

Bir azdan başına od ələnəcək.

Dodaqlar öpəcək qara zurnanı,

Səninsə sifətin sillələnəcək.

Hələ təpər topla, dözüm yığ hələ,

Qanları coşdurub qaynatmalısan.

Üzünə çırpılan sillələr ilə

Toya gələnləri oynatmalısan.

Bir azdan üstünə düşəcək əllər,

Səni nağaraçı yesir edəcək.

Ağrından həzz alıb süzən gözəllər

Fəryadın üstündə yallı gedəcək.

Bu alın yazındı, nə küs, nə inci,

Çırtma çatlayacaq qaşında sənin.

Dərdə bax, hamının toyu, sevinci

Qapaza dönəcək başında sənin.

Alın yazısından qaçmayıb heç kim,

Sitəmə sinə gər, qəmə qələm çək!

Yediyin sillələr qorxma əzizim,

Şəninə əskiklik gətirməyəcək.

Qoşa şapalağa dözəcək dərin,

Nalən musiqiyə dönəcək hökmən,

Qəm yemə, nağara, döyülənlərin

Bütün yer üzündə xoşbəxti sənsən.

Bəxtəvər başına, sillələn nə qəm,

Sillələr ömrünə nur ələyəcək.

Dərd mənim dərdimdir, sabah bilmirəm

Kimlər taleyimi sillələyəcək!

Ona yanıram ki

Ona yanıram ki, əsrlər boyu

Sabahı düşünüb, daşınmadıq heç.

Düşünmək haqqımız özgələrdədir,

Onu qaytarmağı düşünmədik heç.

Ona yanıram ki, öz varımızı

Özgəyə pay verib, ona əl açdıq .

Yadların dilindən tərif diləndik,

Yalançı şöhrətə-şana əl açdıq

Ona yanıram ki, düşə bilmədi

Fəxri xiyabana neçə fəxrimiz

"Şərəf lövhəsi"nə vurdular bizi,

Düşdü ayaqlara öz şərəfimiz

Ona yanıram ki, iş bacarmadıq ,

Sazda "gül" vurmağı bacardıq ancaq.

Bizi aldadanın boş hay-küyünə

Əla əl vurmağı bacardıq ancaq.

Ona yanıram ki, Burlaxatunun

Ruhu alovlanar, məzarı inlər

İndi balasına layla çalammır

Analıq taxtına çıxan gəlinlər

Ona yanıram ki, xeyiri şərdən

Ayıra bilmirik, qana bilmirik.

Mən ona yanıram, ona yanıram,

Ona yanıram ki, yana bilmirik.

AYIRAR BU DÜNYA BİZİ NƏ VAXTSA

Burax inadını, ay ömrüm ,günüm

Çəkilər göylərə harayım, ünüm.

Dolaşar qəfildən ömür düyünüm,

Ayırar bu dünya bizi nə vaxtsa.

Dağlayar qəlbini, dağlayar dağ-dağ,

Sinəmdə əcəlin çatdığı ocaq.

Tüstüsü gözünü yandırar ancaq,

Üşüdər qəlbini közü nə vaxtsa.

Ha səslən, dağılmaz əbədi yuxum,

Burnunun ucunu göynədər qoxum.

Çarpaz dağlar çəkər sənə yoxluğum,

Çiləyər yarana duzu nə vaxtsa.

Düşər xatirələr yadına bir-bir,

Yanarsan günlərin oduna bir-bir.

Əsər əsim-əsim, titrəyər tir-tir,

Sınar qürurunun dizi nə vaxtsa.

Bəxtin gözlənilməz günlə rastlaşar,

Odun da, közün də Şahmarsızlaşar,

Dadın da, duzun da Şahmarsızlaşar,

Ayırar bu dünya bizi nə vaxtsa.

ARMUD AĞACI...

Kəsilməsinə razı olmadığımız, xalq hərakatının rəmzinə çevrilən Şuşanın Topxana meşəsindəki Armud ağacına şanlı məktub.

Haşa yananlarımızdan,

haşa qananlarımızdan

və haşa Vətən yolunda

al qanına boyananlarımızdan!

Nə var, nə yox Topxanada,

Şapxanada, şupxanada?

Şirə dönüb gopxanada

Qeyrətdən dəm vururuq biz,

Vururuq, Armud agaci!

Aqillərə döş qabardıb,

Züy tutmağa baş ağardıb,

Yas yerində diş ağardıb,

Toyda yaxa cırırıq biz,

Cırırıq, Armud ağacı!

Əyməlini əyəmməyib,

Döyməlini döyəmməyib,

Qınımızı bəyənməyib,

Qından qına giririk biz,

Giririk Armud ağacı!

Vətəndən üzüb əlini,

Hərə güdür öz elini,

Əsir verib qız-gəlini

"Qızıl xac"dan soruruq biz,

Soruruq, Armud ağaci!

Özümüzü öyə-öyə,

Qurandan don geyə-geyə,

Millət-millət deyə-deyə,

Millət qanı soruruq biz,

Soruruq Armud ağacı!

Gavura sülh elan edib,

Var dövləti talan edib,

İçimizdə üsyan edib,

Özümüzü qırırıq biz,

Qırırıq Armud ağacı!

Bizim kimi vuran hanı?

Gizli palan quran hanı?

Düz danışan qəhrəmanı,

Düz ağızdan vururuq biz,

Vururuq Armud ağacı!

Bənzərimiz yoxdur bəlkə,

Çatmaz bizə heç bir ölkə,

Tayfa-tayfa, bölgə-bölgə,

Dövlətə tor qururuq biz,

Qururuq Armud ağacı!

Zirvələrə qalxmaq üçün,

Təxt-taca çıxmaq üçün,

Başlıları yıxmaq üçün,

Pusqularda dururuq biz,

Dururuq Armud ağacı!

Arxa çevirib səngərə,

Yurdu verib düşmənlərə,

Qalib kimi ordenlərə,

Sinəmizi gəririk biz,

Gəririk Armud ağacı!

Öyünürük sazımızla,

Neftimizlə qazımızla,

İşvəmizlə nazımızla,

Düşmən bağrı yarırıq biz,

Yarırıq, ARMUD AGACI....

SALAM DE!

Cavad Heyəti yola salarkən...

Yer üzündə həsrət, möhnət sarıdan

Bizdən varlı yaratmayıb yaradan!

İnci axır gözümüzdən anbaan,

Daş-qaşına daş-qaşımdan salam de!

Mən əvəzdən Savalanı soraqla,

Nərgizini, laləsini qucaqla,

Təbrizdə Ərk qalasını qucaqla,

Əlincəmin duruşundan salam de!

Duz çevirdim Varlığının sözünə,

Tamarzıyam qardaş, özüm özümə,

Bəxtiyardan Şəhriyarın gözünə,

Baxışına baxışımdan salam de!

Xalılarda köz-köz olub odumuz,

İlmə-ilmə geri dönür adımız.

Naxışlara dil öyrədir Xudumuz,

Naxışına naxışımdan salam de!

Gözləyirik müjdəsini hər ilin,

Biz tərəfə köçəcəkmi bir gəlin?

Araz üstə boyun bükən gözəlin

Göz yaşına göz yaşımdan salam de!

Ayrılığın üzüyünə qaş bizik,

Bəxtimizə boran bizik, qış bizik,

Dözümlükdə qaya bizik, daş bizik,

Dağ-daşına dağ daşımdan salam de!

Utanıram hər baxanda yaşıma,

Bir alınmaz qala çıxıb qarşıma,

Çatan kimi Səhəndin baş daşına,

Yonulmamış baş daşımdan salam de!

Aslan düzün sağ-soluna bir də bax!

Öz əlinlə öz bəxtinə xına yax!

Taleyi yox, özümüzü qarğıyaq

Qarğışına qarğışımdan salam de!

Heyif qardaş, bu görüşün ömrü az,

Bu arzumu yaddaşına yaxşı yaz!

Domruluma Həçər olsun Saniaz,

Alqışıma alqışından salam de!

Ədalət.-2014.-28 iyun.-S.13.