BU TORPAQ

Dərəsi dərə deyil,

10000-100000 ölçülü

qaloşdu,

dağı dağ deyil,

papaqdı;

bu torpaq ki var

ayağımızın altında

bu torpaq zor torpaqdı!

Min ildi,

Milyon ildi,

gözümüzü dikmişik

bu torpaq ki var

ayağımızın altında

bu torpağın ayın-oyununa.

Biz heç,

biz adamıq, -

məni o yandırır ki,

bu torpaq ki var

ayağımızın altında

bu torpaq iti də,

pişiyi də mindirib boynuna.

Allahın iti,

allahın pişiyi

iki yox,

dörd ayağını dirəyib bir

başmağa,

başlayıb

bu torpağın üstündə

yeməyə, içməyə, gəzməyə-

əməlli- başlı yaşamağa.

Toyuğa tolamazdı atırlar, -

toyuğu tutmur,

dəyir bu torpağa.

Ağ atdı

qarnına arpa istəyəndə

ayağını döyür bu torpağa.

Bu torpağın üstündə

Gündoğan Günbatana,

Günbatan Gündoğana

qoşun gedir.

Bu torpağın üstündə

ot bitir,

traktor işləyir,

maşın gedir.

Dərəsi dərə deyil,

10000-100000 ölçülü

qaloşdu,

dağı dağ deyil,

papaqdı;

Torpaq haqqı,

bu torpaq ki, var

ayağımızın altında

bu torpaq

zor torpaqdı!

OĞLU ANDAYIN İTKİSİNƏ YAZDIĞI ŞER

Ay ölüm, ağlama sən də

Gözlərində yaş görməyim.

Didib dağıtma sinəni

Sinən daşdı- daş görməyim.

Sən də bir tale qarğışı

Qapıda dolanma,yaxşı

Düşüb üzüyümün qaşı

üzüyündə qaş görməyim.

Keç içəri... dərd dərində

Dərd mənim can dəftərimdə.

UZAN ANDAYIN YERİNDƏ

MƏN O YERİ O BOŞ GÖRMƏYİM!

MƏHƏMMƏD HADİYƏ

Qərib nar əkər, nar əkər,

Narı nar olmaz, nar olmaz.

Qərib deyər: qərib qızdan

Mənə yar olmaz - yar olmaz:

Sünbülü qıçada qalar,

Buğdası puçada qalar,

Alması taxçada qalar,

qalar, saralmaz-saralmaz.

Kim qəribə arxa çıxar,

Qərib birdən yoxa çıxar,

Dərd əlindən dağa çıxar,

dağda qar olmaz - qar olmaz

Tək dedilər - təklədilər,

qanına yeriklədilər.

sonra da dərdini alıb

dağa-daşa yüklədilər,

çəkə bilmədi-bilmədi.

Əsim-əsimcə əsdilər,

öldürməyə tələsdilər,

günün günorta çağında

ağacı elə kəsdilər, -

kölgə bilmədi-bilmədi.

Xallandı gül - butasında.

nər qarnında -qartasında.

bir şairi öldürdülər

bir ölkənin ortasında, -

ölkə bilmədi-bilmədi.

"Ocaq" kitabının müəllifi

Zori Balayana məktub

O nədir yazmısan, Zori Balayan,

Kür-Araz deyirsən-kəkələyirsən.

Xırda budaqların üstə oturub,

Böyük budaqları silkələyirsən.

Böyük budaqların böyük qolu var,

O qolun önündə qol dura bilməz.

Atandan, dədəndən, babandan soruş,

Hər adam hər daşı qaldıra bilməz.

Daş daşa söykənib,qaya qayaya,

Söz şerə bu daşdan,qayadan gəlir,

Azar var, adamın öz azarıdı,

Azar var, toxumdan, mayadan gəlir.

Tamam unutmusan vaxtı,zamanı

Bir də görmüsən ki, iş işdən keçib.

Bu azar tək sənin azarın deyil,

Bu azar hampadan, keşikdən keçib.

Nə isə,

Sənə bir qarmaq atıblar,

Nə isə

Sənə bir yanaşan olub,

Yazıq Araz çayı nə vaxtdan axı,

Erməni dilində danışan olub.

Suyun su dili var,adamın adam,

Tənək yaranıb ki, qora yaranıb.

Adamın ki dili, suyun dilindən,

Küləyin dilindən sonra yaranıb.

Hələ biz doğulub dil açmamışdan,

Ayaq açmamışdan,qol açmamışdan,

Xetlər dənizlərə, Hunlar dağlara,

Şumerlər düzlərə yol açmamışdan.

Ağaclar küləklə danışırdılar,

Arılar çiçəklə danışırdılar,

Durnalar lələklə danışırdılar,

Qartallar fələklə danışırdılar...

...O nədir yazmısan, Zori Balayan,

Kür-Araz deyirsən-kəkələyirsən.

Xırda budaqların üstə oturub,

Böyük budaqları silkələyirsən.

Böyük budaqları silkələməklə

Könlün istəyəni ala bilməzsən.

Bircə qanadımı bircə çöpümü,

Bircə yarpağımı sala bilməzsən.

Böyüyün dünyada böyük dərdi var,

Xırda gərək dura xırda yerində.

Dəniz gərək dura dəniz yerində,

Ada gərək dura ada yerində.

Dəniz qala-qala dənizliyində,

Adalar döyməyə döşünə gərək.

Heç vaxt qarışmaya xırda budaqlar

Böyük budaqların işinə gərək.

Böyük budaqların böyük işi var,

Bu dünya bu saat od içindədi,

Silah düzəldirlər silah dalınca,

Azot içindədi, yod içindədi.

Bu dünya bu saat hər həftəsinin,

Gününün,ayının dərdini çəkir,

Kökünün, soyunun dərdini çəkir,

Qışının,yayının dərdini çəkir,

Otunun,suyunun dərdini çəkir...

Dünya nə haydadı, sən nə haydasan,

A köhnə palazı sırıyan oğlan.

İrəvan dilində xoruzlanırsan,

Moskva dilində zarıyan oğlan.

Havayı axıtma göz yaşlarını,

Yaş görən adamlar yaşı tanıyır.

Moskva min ilin Moskvasıdır,

Səni də,mənidə yaxşı tanıyır.

Sən Zori Balayan,

Mən Eldar Baxış,

Baxıram eləcə zoğallayırsan,

Keşiş zurna çalır, səndə keşişin,

Qara zurnasını sığallayırsan,

Sığalla,sığalla-qara zurnalar,

Yastı balabanlar yatır sığala.

Deyəsən, bir azca qolun ağrıdı,

Allahın altında kərə yağ ola.

Günah məndədi ki,"Kiçiyim"-deyib,

Durub oynayıram hər havana mən,

Sevan söyləyirəm Göyçə gölünə,

Yerevan deyirəm İrəvana mən.

Qaxdan İrəvana,Qaxdan Qafana

Fındıq göndərirəm, qoz göndərirəm.

Mənim kəndlərim var odun yandırır,

Sənin kəndlərinə qaz göndərirəm.

Hələ yüzdən biri,mindən biridi

Bu mənim dərdimin, mənim sərimin,

Samvel Azərbaycan xalq şairidir,

Ancaq adı yoxdu Əli Kərimin.

Bax bir ürəyimin genişliyinə,

De kimə lazımdı bu haray-həşir?..

Sənin ürəyinə bir ovuc torpaq,

Mənim ürəyimə dünya yerləşir.

O nədir yazmısan Zori Balayan,

"Bala" da bizimdi.

"zor" da bizimdi.

Ölmək istəyirsən gəl Qarabağa,

Kəfən də bizimdir, gor da bizimdir.

Ordan apararam öz kəndimizə,

Tutub apararam göyə çıxasan,

Ancaq qorxuram ki,gedəsən ora

Mənim kəndimə də yiyə çıxasan.

Ədalət.-2014.-3 may.-S.20.