"MOY-MOY"

hekayə

Mixail Andreyeviç bura - kanal üstə balıq tutmağa gələndə hələ zülmət qaranlığın caynağından qurtara bilməmişdi alagözlü səhər, 5-10 metrdən qabağı görmək olmurdu. Hələ səhərin gəlişinə nəğmə oxuyan quşların civiltisi eşidilmirdi. O, "Vela" motosikletini balaca arxa söykədi yapon tilovunu hazırlayıb atdı kanalın düz ortasına, qamışlığın arxasına. Sonra dirsəkləndi otluğa, siqaretinə od vurdu.

O, Muğanın bir parçası olan Biləsuvarda dünyaya göz açıb, yerli adət-ənələri yaxşı bilir. Burda hamı bir-birinə can deyib, can eşidir. Birisinin işi müşkülə düşürsə, müsübətlə üzləşirsə, o birisi kənarda durmur, həyat durur, əl yetirir ona. Azərbaycanlılar rusca, ruslar azərbaycanca gözəl danışır. Uşaqlıq dostu Əşrəflə - hər ikisi avtobazanın təmir sexində işləyir, kefi saz olanda ana zarafatından da qalmır. Qonşuda balaca oğlan var ki, kim öyrədibsə, hərdən ona mahnı oxuyur: alasan rus qızını üst-başını "cist" eləyə, alasan tatar qızın, qolunu şikəst eləyə... balıq tutsa, o yetimçəyə də pay verəcəkg

Asta-asta ayağa durur, yaxın gəlib tilovunu silkələyir, azacıq belə tərpənti yoxdu, uzağı görməyən, yaddaşı 4-5 saniyəlik olan balıqlar ya qamışların, kol-kosun arasında gizlənir, tilovun ucuna keçirdiyi qırmızımtıl soxulcanlara tamah salmır, ya da onun bəxti gətirmir. Deyəsən, evə boş qayıdacaq...g

Bir az var-gəl eləyir, səhər açılır. Günəşin al şəfəqləri üfüqdən açıq-aydın görünür. Narıncı rəngli bu şəfəqlər necə də gözəldir. Çox keçməz, bir azdan göylər alışıb yanar, havanın hərarəti yüksələr. Kamali-ədəblə salam verir Günəşə və onu bura gəlməyə təhrik edən zövcəsi Marusyanın sözləri düşür yadına: qonşu kişilər o traynik kanalın üstə gedib nə qədər çəki, kütüm, hətta naqa gətiriblər. Sən elə gözləyirsən mən bazardan alacam, uşaqlar yeyəcək. O gün qəzetdə oxudum ki, balıq əti çox vitaminlidi, insanın yaddaşını möhkəmləndirir, görmə qabiliyyətini gücləndirir.

Ötən il qonşu rayonun Pirvolni kəndinə, xalasıgilə qonaq getmişdi. Kəndin düz ortasında həmişəyaşıl ağacların əhatəsində, axar suyun ötüb keçdiyi çarhovuz düzəldiblər. Müxtəlif növ balıq saxlanılır orda. Hə, budu, yaşlı bir kişi əlində kəpək, yarma və s. dolu zənbillə gəlir. O balıqlara yem gətirir. Sonra tilov atıb bircə dənə nisbətən iri balıq tutur. Qayıdır evinə. O, kəndin bütün camaatını balıqla təmin eləyir çarhovuz.

Hövsələsi daralır, səbri bir əlcə olur Mixail Andreyeviçin. Torbasındakı meyvədən hazırlanan 200 qram arağı birnəfəs çəkir başına. Ağzına bir tikə çörək və bir xırça duza qoyulmuş xiyar qoyur. Bir balaca ovqatı yaxşılaşır. Sonra tilovu götürüb baxır. Bu nədi, soxulcan yoxdu ki, yəqin iri balıq olub, ağzı cırılsa da baş götürüb qaçıb uzaqlara. Neyləməli, qismət deyilmiş...g

Nə fikirləşirsə, azı 300 metr irəliyə gedir. Tilovu düzəldib düz atır kanalın ortasına. Yuxarıda elə bil şirin suyu açıblar, kanal ləbələb dolur boz-bulanıq suya. Hə, burda balıq olar.

Ətrafa baxır, yaxınlıqda biri ucadan mahnı oxuyur. Hansı dildə, alınmır. Dəli kimi qışqıra-qışqıra ora-bura çovuxan o adama yaxınlaşır. Sapı ağacdan olan tilovu atıb suya, istəyir köhnə, saralıb-solmuş, ora-burası yamaqlı paltar geyən ayaqyalın, yekəzol heyvərəyə "ay eşşşək anqırma", "səs eləmə" desin, amma hiss edir ki, bunun xeyri olmayacaq. O heç normal adama da oxşamır. Elə hey qışqıra-qışqıra o tərəfə, bu tərəfə qaçır. Gah "əəə" eləyib, bərkdən səslənir, gülür, gah da atılıb-düşür, qol qaldırıb səfeh-səfeh oynayır. Hərdən əlini göylərə qaldırıb "moy-moy" deyərək kimsəni köməyə çağırır. Qulaq verir, bizim azərbaycanlılar kimi hərdən yarım-yarım" da demir. Elə "moy-moy" vəssalam.

(Ardı var)

Ədalət.-2014.-4 noyabr.-S.5.