Ustadıma ürək açdım

Xalq şairi Rəsul Rzanın məzarı başında

Bismillahir-rəhmanir-rəhim!

Salam, ey ulu ustad!

Ruhun şad, könlün azad!

Şerinin qaynaqları

Bu gün daha da gürşad!

Sən ey Turan əsilli,

Dünyaların şairi.

Salam! Rəhmanir-rəhim:

Mənim ilk müəllimim.

Bir gün əlimdən tutdun,

Şer əlifbasının "a"sını yazdım.

Sonra "Sərbəst"in

Qırıq, çolaq qıça bənzər

Misrasını yazdım.

Yadına gələrmi, ustad,-

Hər yanağı qırmızı

Şümşad Quba alması, -

Boyun-başına dolanan saçları

Şah İsmayıl Xətainin çalması,

Mən o şair Yusifəm.

"Sərbəst"ə atılan təhnə daşlarını,

Köhnəliyin, ətalətin o köhnə daşlarını,

?iynində daşıyan

Əsatirlər cəfakeşi Zizifəm.

Rahat uyu, ustad, əbədiyyət sənə halal,

Cənnət sənə halaldı.

Xəncəl daşlar,

Mizraq qayalar içindən açdığın yol

Üfüqləri adlayan magistraldı.

O yollardan keçir bu gün

Şairlərin qarası da, sarısı da.

Sıxlaşır təzə Nazimlərin, Rəsulların sırası da.

Dəmir çarıq geyib dağlar aşan ovçu,

Sapandının daşları zindan kimi ağırdı.

Onu qaldırmaq istəyən Təpəgözün

Gözü təpəsindən çıxardı.

Əlin dinc durmadı,

Uzaq Kanada ellərinə bir daş atdın,-

Niaqaranın tüğyan -tufanı yatdı.

Caypura tulladığın daş

Filbanları mürgüdən oyadıb, ağ filləri oynatdı.

Mən də sapandamı götürdüm,

Amma ha gücəndim,

Ha qıcandım

Qollarımı ha dartdım,

Axırda dizəcən yerə batdım.

Onu fırlatmağa gücüm çatmadı.

Atdığım daş da,

Yaxınlıqda bir dağa çırpıldı,

Dağ, - ortadan çartladı.

Ulu ustad, şer ürəkdə qazılır,

Duyğulardan süzülür,

Qanla yazılır hər yazı,

Indi neyləyək,

Heç vaxt oynamayan,

Heç nə udmayan,

Alınmayan, satılmayan,

Bu ayan-çayan istiqrazı?

Ələyim ələnib.

Taleyim bir tükdən yox,

Bir qəlyanın tük kimi uzanan

Tüstüsündən asılıdır.

Qəlyanı sümürən də,

Xeyrxahım,-

Ulu Rəzul Rzanın

Rəsuludur.

Mübarək

Xalq yazıçısı Elçinin yubileyinə

Bilsən necə coşur bayrıda külək,

Zəfər himni qoşur bayrıda külək.

Necə qırır göydə buludu şimşək,

Tufana çevirir sükutu şimşək!

Həyat qazan kimi qaynayır, qardaş,

Bir külüng olaydı əllərimdə kaş,

Ah, necə çapardım o daş qəfəsi,

Axı ruhu qırır sükutun səsi!

Yığ şələ-küləni düş qabağıma,

O doma diyara aparım səni.

Gör dağ necə uçur, şay necə daşır!

Quzular qoyuna necə qarışır!

Bulanaq yolların palçıqlarına,

Diksinək yağışın qılçıqlarına.

Üzünü şəlalə köpüyündə yu,

Uçsun paltarından şəhər qoxusu.

Qaçsın gözlərinin əfəl yuxusu.

Hopsun saçlarına yarpızın ətri,

Nərgizin tozu.

Hər yarpaq ortası, bir şeh dənizi,

Hər arı harayı,min aşıq sazı.

Gəl, bu yol zirvlər aşmaq yoludu.

Yoxsa, təklik səni üzər, qardaşım,

Ey İlyasdan gələn əsər, qardaşım.

Bir də nə vaxt dönər, o, dahi insan,

Səni bir də nə vaxt yazar, qardaşım?

Qanında Qubanın toxumları var,

Fətəli babanın toxumları var!

Dilində üzümün salxımları var.

Londonda tamaşan anşlaqla gedir,

Nə işdi, orda da qohumların var?

Qardaş, cik-pikinə blədəm sənin,

Kişi soy-kökünə bələdəm sənin!

Şöhrət çələnginlə sakit yaşarsan,

Coşanda cənginə bələdəm sənin,

Xallı pələnginə bələdəm sənin.

Elçin, yetmiş yaşın mübarək olsun!

Çiynində bəxt quşun mübarək olsun!

Təzə əsərini gördük səhnədə,

Tərtibin, qurluşun mübarək, Elçin!

Alqışlar altında gözündən axan,

Mübarək göz yaşın, mübarək, Elçin!

MƏHƏBBƏT ŞİRİN ACIDIR

Kipriklərin arfanın

Cəngilərə köklənmiş simləri kibi, -

Tarım, çəkili, gərili, əsəbi!

Kipriklərin Naqasaki səmasının

Donmuş yağış simləridi.

Çuxura düşmüş gözlərin,

Amerikanı aça bilməyən Kolumbun,

Batmış gəmiləridi.

Yanağına çırpılır barmaqların,

Döyülür adamyeyənlərin təbilləri.

Kipriklərin, - neştərlər, -

Dəmir-nizə çəpərlər!

Kipriklərin göz çıxaran cəlladın,

Mizraqları, milləri

Amandı, qoy o simlər

Qırpılmasın, çırpılmasın!

O arfa səslənməsin.

Çalıb-oxuyum,

Varlığını bayram edim.

O səs yoxum, o səs kəsin!

Amma Allah eləməmiş

O kipriklər qırpılsa

Evimizdə bir Vezuvi vulkan başlar.

Tökülər başımıza

Naqasakini külə döndərən yağışlar!

Harda batmısan,

Harda yatmısan bəs,

Xərçəngin nüsxələrini yazan,

Spidin su kimi duru,

Sədəf kimi quru həblərin

Genlərimiz də,

Qanlarımız da düzən,

Ulu Pifaqor?!

Ey ürəyi daş,

Qulağı kar, gözü kor!

Bəs hanı

Qısqanclıq mərəzinin dərmanı?!

Qaytar Otellosuna Dezdomonanı.

Özünü qayadan atan

Xuramanı qaytar geri.

Vaqifin dürna misralarıyla

Qaqqıldasın Kür sahilləri.

Bir səda gəldi!

Bu sahədə çalınsa da, tonqallarda alışsa da,

Asılsa da, kəsilsə də

Neçə-neçə alim, doktor.

Soruşmayın, gözləməyin

Qısqanclıq mərəzinə əlac yoxdur.

Qısqanclıqla məhəbbət

Ekiz bacıdır.

Qısqanclıq acılığı da

Məhəbbət şirinliyindən gələn acıdır.

QAYIDA BİLMƏRƏM,

GÖZLƏMƏ MƏNİ

Bahar da qayıdar, qış qa qayıdar,

Qayıda bilmərəm, gözləmə məni.

Uçqun yuvasına quş da qayıdar,

Qayıda bilmərəm, gözləmə məni.

"Bilmərəm", "Gözləmə" demək asandır,

Dil söylər, nə var ki, dil pəhləvandır.

Ancaq ay əzizim,

Ay iki gözüm!

Qayıda bilməyən, dözə bilməyən,

Kamansız bir oxdur, simsiz kamandır

Qayıda bilmərəm, nəfəssiz candır.

Səsləmə, çağırma məni, amandır,

Qayıtmaq yollarım çəndir, dumandır

Qayıda bilmərəm, gözləmə məni.

Bəs qayıdan necə?

Yusifə Züleyxa qoynu zindandır,

Kərəm Əslisinin eşqiylə yandı.

Axan göz yaşımdan yollar islanar,

Sənə qucaq açan qollar islanar!

Saçına düzdüyüm güllər islanar.

Daşlar parçalanar, qumlar tozlanar

Sənsiz bir köləyəm şahımdan kənar,

Quru bir tənəyəm, salxımdan kənar,

Ümmanam selimdən, dalğamdan kənar.

Bir dəli Məcnunam ağlımdan kənar,

Bülbüləm gülümdən, bağımdan kənar!

Yer göyə qarışar, fəryad çəkərsəm,

Sönmüş ulduzlar da ahımdan yanar.

Qayıda bilmərəm, necə qayıdım?

Qayıtsam ürəyim sevincdən sınar.

Qayıda bilmərəm, gözləmə məni.

Sevgilim, könlünü üzməsin kədər,

Sənsiz günəşə də baxmaz bu gözlər.

Səhraya çevrilər laləli düzlər

Quruyar könlümdə daşan dənizlər.

Sənsiz vətənsizəm -

Ruhum da, qəlbim də hey səni səslər.

Eşitsən kiməsə bəndəm, inanma!

Kiməsə şəkərəm, qəndəm, inanma!

Məni hərcayılar həmdəmi sanma!

Səndən özgə heç kəs yatmaz canıma,

Nazı sığal çəkməz həyəcanıma.

Qarışmaz, uyuşmaz qanı qanıma.

Çəpərlər ardından baxıb boylanma,

Səni and verirəm ata-anama,

Yolunda sadağa gedərəm, amma

Qayıda bilmərəm, gözləmə məni.

Ah, necə təşnəyəm çılğın busəyə,

Könlümə od salan çılğam busəyə.

Həsrətəm busəmlə könlümə axıb

Yanğıma su səpən o buz kuzəyə.

Qayıda bilmərəm, dönə bilmərəm!

İnanma, bu söhbət şərdı, yalandır!

Sevdanın hər anı bir imtahandır...

Eşqimiz əbədi yaşasın deyə, -

Qayıda bilmərəm, gözləmə məni!

TƏPƏ BALIQ

Dənizdə ləpə qalxdı, -

Ləpədən təpə qalxdı.

Hamı heyrətlə baxdı.

Bir balıqçı dedi ki, -

Ləpənin altındakı

Təpə deyil, - balıqdı.

Ədalət.-2014.-14 noyabr.-S.7.