AZƏRBAYCAN DEYƏNDƏ

Vətən mənim bu günüm,

Sabahkı toy-düyünüm.

Haqqım var ki, öyünüm

Azərbaycan deyəndə.

Ürəklərdə döyünüm,

Azərbaycan deyəndə.

"Hər ölkəyə, hər elə,

Olsun hörmət", deyirəm.

"Vətənindir, vətənin,

İlk məhəbbət", deyirəm.

"Onun şöhrət tacıdır,

Şer-sənət" deyirəm.

Mən vətənə, "Füzuli,

Abbas Səhhət" deyirəm!

Mən vətənə, "Sabiri

Doğan qeyrət", deyirəm!

Mən vətənə, "Üzeyir,

Müşfiq, Səməd", deyirəm!

"Günəş kimi müqəddəs

Bir həqiqət", deyirəm,

Azərbaycan deyəndə.

"Dünya məni dinləsin,

- Diqqət, diqqət!",

deyirəm.

Azərbaycan deyəndə!

Azərbaycan deyəndə,

Ləpələr şairləşir.

Anaların bətnində,

Qara gözlü körpələr

Pələngləşir şirləşir.

Azərbaycan deyəndə,

Müdrik qocalar kimi

Dağlar da fikirləşir.

Azərbaycan deyəndə

"Haralısan?" sualı,

Verənlərə ar olur.

Qeyrətlilər birləşir,

Qeyrətsizlər xar olur

Azərbaycan deyəndə!

Dostdan sovqat, muştuluq,

Düşməndən bac alaram,

Azərbaycan deyəndə!

İşıq sütunu kimi

Sabaha ucalaram,

Azərbaycan deyəndə!

Körpüləri, sədləri

Sinəmlə parçalaram.

Sərhəd məftillərində,

Bu kobud əllərimlə

Bir muğamat çalaram,

Azərbaycan deyəndə!

Azərbaycan! - Bu nida

Qayaları silkələr.

Sal daşların köksündə

Çiçək bitər, gül bitər.

Azərbaycan deyəndə,

Təbim coşar, sel gələr,

Sanma şöhrət pərdəsi,

Ürəyimi kölgələr,

Azərbaycan deyəndə.

Gözümdə doğmalaşar

Bütün xalqlar, ölkələr,

Azərbaycan deyəndə!

Ana dilim

Qalxıb Şahdağına söz istəyirəm,

Çatsın hay-harayım dinləyənlərə,

Mən nankor deyirəm, nacins deyirəm -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Bu dil şirinlikdə şərbət kimidir,

Saflığı qorunan sərhəd kimidir,

Anamız Vətən də qürbət kimidir -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

İtsin gözlərimdən qoy ilim-ilim,

Qəzəb ümmanıyam, yoxdur sahilim.

İlan zəhərindən acıdır dilim -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Döyüşdə bərkiyib el polad olur,

Zirvəyə uçmağa dil qanad olur.

Torpağın sevinci, dərdi yad olur -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Mən qədim "Qarabağ şikəstəsi" yəm,

Üzeyir nəfəsli gül dəstəsiyəm.

Vaqifin, Vurğunun nifrət səsiyəm -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Yad dildən pay umub kişi dilənməz,

Bu ləkə üstündən heç vaxt silinməz.

Füzuli şeirdə kimdir bilinməz -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Beyninə girmədi, ana öyüdü,

Əsilsiz yaşayıb o küt böyüdü,

Görüm haram olsun ananın südü -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Yad əllə bir çiçək, gül dərilməsin,

Canlı meyit olsun, o dirilməsin.

Bu ana torpaqda yer verilməsin -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Nankorun qızıldan olsa dirəyi,

Dar gündə millətin olmaz gərəyi.

Haramdır Vətənin halal çörəyi -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Bu dildə bir qızmış pələngəm, şirəm,

Aslanlar döşündən mən süd əmirəm.

Yeddi oğul doğsun, ana demirəm -

Öz ana dilini bilməyənlərə.

Yüz dili öyrənsən, alqışlayıram,

Hər dili üzüyə bir qaş sayıram.

Güllədən kəsərli söz tuşlayıram

Öz ana dilini bilməyənlərə.

Birinə əslini danıb desələr,

Bu nifrət ölüncə ona bəs edər,

Bir gün öz övladı qənim kəsilər -

Öz ana dilini bilməyənlərə.

Qədrini bilməsə kamanın, neyin,

Saman çuvalıdır o baş, o beyin

Bu ana torpaqda fərari deyin -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Övlad ki, yadlaşdı, dərd böyük olur,

Çəkdiyi xəcalət ömürlük olur.

Vicdan da, qeyrət də artıq yük olur -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Bu gün azad dilli Azərbaycanam,

O taylı, bu taylı vahid bir canam,

Baxır ögey kimi ağbirçək anam -

Öz ana dilini bilməyənlərə!

Şairəm, adım da Tofiq Bayramdır,

Bu dil cəngi səsim, ana laylamdır.

Vətəndaş sözünü demək haramdır,

Vətənin karına gəlməyənlərə.

Bu qanun ən ağır bir ittihamdır -

***

Gəlirəm Xəzəri yara-yara,

Zəhmətin nur verir bu diyara

Sənsən ürəyim,

Arzu, diləyim,

Sənsən ürəyim,

Eşqim, diləyimsən..

Sənsən,

Sənsən, Xəzər, mənim ürəyimdə

Sənsən, sənsən Xəzər,

Mənim ÜrəyimdəSən..!

Hər gecə sahili seyr edərkən

Ulduzlar göz vururdu, tez gəlim mən

Sular "gəl" deyir, yarın gözləyir..

Sənsən,

Sənsən, Xəzər, mənim ürəyimdə

Sənsən, sənsən Xəzər,

Mənim ÜrəyimdəSən..!

Sən mənim solmayan baharımsan,

Dağlartək əyilməyən vüqarımsan,

Sənsən ürəyim, arzum-diləyim,

Eşqim, diləyimsən!

Sənsən,

Sənsən, Xəzər, mənim ürəyimdə

Sənsən, sənsən Xəzər,

Mənim ÜrəyimdəSən..!

"Şöhrət"

Şöhrət bir sürüşkən, möhtəşəm qaya,

Ləl, gövhər parlayır başında onun.

Hər qalxan özünü çətin saxlaya,

Dərd olur üstündən aşanda onun.

Sürünə-sürünə qalxır ilanlar,

Qartal qanad çalıb birdən ucalır.

Orda məskən salır layiq olanlar,

Nalayiq sürüşüb dərədə qalır.

"İntizar"

Bir göyün altında gəlib görüşən,

O iki taleyi bezar bizimdir.

Qoşa durna kimi qürbətə düşən,

O bir cüt müqəddəs məzar bizimdir.

Onların gəlməyi qalıb haçana?

El burda, dil burda, ruh bəs hardadır?

Cavidi gətirdik Azərbaycana,

Nəsimi, Füzuli intizardadır.

Ədalət.-2016.-10 sentyabr.-s.12.