"SƏS GƏLİR"

Xaliq Rəhimlinin kitabı barəsində oxucu sözü

Öncə kitabın müəllifi barəsində. Demək olar ki, həmyaşıdıq... eyni illərin övladı olmuşuq. Və bu gün də yenə demək olar ki, eyni yükün altında yol gedirik. Sadəcə, Xaliq Dövlət Radiosunda sözünü efir vasitəsilə deyir, yükünü efirdə bölüşür, mən də "Ədalət" qəzetində. Bu tale oxşarlığı bizi bir-birimizə yaxınlaşdırıb, bizi ruhən doğmalaşdırıbdı. Ona görə də mən tale oxşarlarımı həmişə bir köynəkdən çıxmış adamlar sayıram. Bu köynəyin də adı SÖZdü. Bax, elə Xaliqin 5-ci şeir kitabı olan "Səs gəlir" də elə bax o SÖZün nübarıdı, SÖZün barıdı. Xaliq sözləri fikrə, fikri də qəlbə hopdurub misralayıbdı, şeirə çeviribdi. O şeirlərdə Xaliqin öz dünyası və bir də o dünyaya hakim olan, necə deyərlər, orda at oynadan ürəyi var. Xaliq yazır ki:

Bu vaxta qədər

sənə şeir yazamamış ana,

dedim qoy mənim də

analı şeirim olsun.

Hər zaman görüm sağlığını

saçlarının ağ işığı

düşsün gözlərimə,

şeirlərim ağ göyrəçinlər kimi

göylərə daşısınlar

sənin varlığını

içimdə bir boşluq var,

Sənə yazdığım şeir

o boşluğu dolduracaq

ən zəif misralarımı

göylərə qaldıracaq.

Yəqin ki, bu şair istəyinin təkcə səmimiyyəti yox, həm də bir içdən gələn halallığı elə hər birimiz üçün bir pıçıltıdı, "Ana!" söyləmək pıçıltısı, ananı xatırlamaq pıçıltısı... Bax, Xaliq bir parçasını sizə təqdim etdiyim şeirində oxucusu olan məni də anamla üz-üzə gətirir. Mən də bu misraları içimdə öz anama ünvanlayıram...

Xaliq həm də yazır ki:

Kim bilir,

neçənci payızdı gələn

Yarpağı rəngindən

bilmək olarmı,

Ağacın tərini silmək olarmı,

Saralıb solmağın meydanı payız

Kövrəlib dolmağın meydanı payız

Payız dünyanın sarı rəngi

Ömrün sarı simi

Ayrılığın qəmi,

Havası - "Yanıq Kərəmi"

Dünya nə qəribədi

Payız təbiətin olsa da

Ünvanı bizik

Nə gedir, bizdən gedir

Gələndə ömrümüzə gəlir

Gedəndə ömrümüzdən gedir...

Bəli, bu da bir gerçəkdi, bu ad bir həqiqətdi. Bunu hamımız az-çox anlayırıq, az-çox duyuruq. Amma hamımızda həmin hissləri, həmin gördüklərimizi, həmin anladıqlarımız şeirə çevirə bilmirik. Bu fürsət, bu imkan, bu bacarıq Xaliqə verilib. Həmişə asta, ağır ləngərlə danışan Xaliq elə şeirini də düşündürə-düşündürə, özünün ağır ləngəriylə biz oxuculara çatdırır. Mən indicə təqdim etdiyim şeiri oxuduqca misraların arasındakı zamanı gördüm. Ağır-ağır ötən, amma bizdən ömür alıb aparan zaman... Onu Xaliq elə aramla ipə-sapa düzmüşdü ki, oxucu, yəni mən payızın özünü də, rəngini də qamarlayıb apardıqlarını da görə bilim. Xaliq yazır ki:

İstəyirəm,

Boşalsın yaddaşım xatirələrdən,

təmizlənsin,

Kompüter yaddaşı kimi

silinsin tamam

Nə acısı, nə şirini qalmasın

Nə dayazı, nə dərini qalmasın

Boşalsın yaddaşım,

beynim açılsın

Xatirəsiz gəzim eynim açılsın

Dünyadan bixəbər adamlar kimi

Bəlkə də bəxtəvər adamlar kimi

Xatirələr ömrümü, günümü yorur

Yolunu tapardım

unutqanlığın,

səni unutmağım gözümə durur...

Bu şeirdəki mənzərə də, ovqat da məni bir rəsmlə üz-üzə gətirir. Elə bil qarşımda əlimdə fırça bir rəsm Xaliqin söylədiklərini kətana köçürür. Və yaxud da elə özüm güzgüdəki mənlə həmsöhbət oluram. Yorğunluğumu da, xatirələrimi də, unutmaq istədiklərimi də seçib bir tərəfə yığıram cırıb atmaq istədiym kağız kimi. Amma əlim gəlmir. Çünki orda Sən varsan... izlərin var... nəfəsin var. Və deməli, mənim arxasınca qaçdığım, yolunun üstündə durduğum Sən həm də bu xatirələrin qoruyucususan.

Mən Xaliqin kitabını tam səmimi deyim ki, birnəfəsə oxumadım. Çünki onun şeirləri mənim yaxşı həmsöhbətim, tərəf-müqabilim idi. Onlardan ayrılmaq, onları bir kənara qoymaq heç ağlımın ucundan da gəlib keçmədi. Bir halda ki, əgər Xaliq mənə deyirsə:

Torpaqlar işğal olunan il

doğulan oğlanlar

Əsgər yaşına çağdılar

Doğmaları elə bildilər

Mənzil başına çatdılar

Qolların, dizlərin

yarası sağalsa da,

Qəlblərin yarası qalıb hələ də

Qəlb yarası qəlpə yarasından ağır

Qan vurmaqla, yod sürtməklə

sağalan deyil

Ən güclü dərman - torpaq

Azadlıqdakı torpaq yox

İşğal altında qalan torpaq...

Dəyərli oxucu, mən Xaliqin kitabına seçdiyi adı bu şeirlərin təqdimatçısı kimi qəbul edirəm. Artıq birmənalı şəkildə hər kəsə deyə bilərəm ki, Xaliq Rəhimlinin səsi gəlir. Ona qulaq asın, onu dinləyin. Bu, mənim oxucu qənaətimdi və həmin qənaətdən çıxış edərək əminliklə hər birinizi Xaliqin kitabını oxumağa dəvət edirəm.

Əbülfət MƏDƏTOĞLU

Ədalət 2018.- 28 avqust.- S.8.