Ədalət və Axmaq

(nağıl)

Ədalət əlini gözlərinin üstünə qoyub, zülüm-zülüm ağlayırdı. Hərdən hıçqırığını udur, başını qaldırır, kimdənsə kömək gözləyirmiş kimi ümidsiz halda ətrafına boylanır, yenidən yanıqlı-yanıqlı içini çəkirdi:

-Bu nə işdi başıma gəlir, İlahi?!

-Əda-a-lət?!... - Quyunun dibindən gəlirmiş kimi zəhmli bir səs eşitdi. - Bu sən-sə-ən?!..

Hıçqırığını içinə salıb, gözləri yaş içində oynayan Ədalət başını dik qaldırdı.

- Gözlərimə inana bilmirəm?!

-Dərdim dilə gələsi deyil! - Ədalət yorğun-yorğun cavab verdi.

-Dərd ola, dərmanı olmaya?!

-Özünüzü zəhmətə salmayın.

-Niyə?

-Dərdim elə böyükdü, ona çarə eləməkdən ötrü gərək siz Zəmanə olasınız.

-Ha... ha... ha...

-Nahaq gülürsünüz.

-Bilirsən mən kiməm?

-Nə deyim?!

-Bir yaxşı-yaxşı fikirləş!

Ədalət gözlərini qıyıb diqqətlə baxdı:

-Yox, tanıya bilmirəm.

-Sənin arzuladığın Zəmanə mənəm da!

Birdən Ədalətin gözlərinin yaşı qurudu, səsi batdı, nəfəsi ağır-ağır gedib-gəlməyə başladı.

-Nə oldu sizə?

Ədalət handan-hana özünə gələndə heyrətlə içini çəkdi:

-İlahi!

-Nə olub ki?

Ədalətin gözləri alacalandı:

-Deməli... Ax-ma-aq?!

Zəmanə razılıqla başını yellədi:

-Özüdür ki, var.

-Deməli, məni sizə ad eləmək istəyirlər?!

-Qulaqların səni aldatmayıb!

-Biz bir-birimizə yaraşmırıq axı!

-Nə olub mənə?!

-Allah hərəmizə layiq bir ad verib, biz o adla da yaşamalıyıq.

-Sözündən belə çıxır ki, sən özünü mənə layiq bilmirsən?!

Ədalət bu həyasızlığın qabağında duruş gətirə bilmədi - gözlərini yerə dikti.

-Niyə dinmirsən?!

-Nə dinim?!

-Belə getsə göz yaşların illərlə qurumayacaq!

-Yerinizdə bərk oturmusunuz, onu demək istəyirsiniz?!

-Nə qədər ki, bu avamlar var, biz də varıq!

-Ağlayıb gözlərimi kor etməyimin faydası yox imiş, deməli?!

-Ağlamağın bir turş alçaya da dəyməz!

-Neyləməliyəm?!

-Necə yəni?!

-Mən də axı rahat yaşamaq istəyirəm!

-Rahat yaşamağın bir yolu var!

-Necə?

-Gərək bizdən olasan!

Buz kimi tər gəldi Ədalətin sifətinə:

-Sizdən olmalıyam?!

-Şübhəsiz!

-Bəs mənim özlüyüm?

-İndi kim özüdür ki?! Hamı ya bizik, ya da heç kim.

-Bəs mənim şərəfim?!

-Həəə... bu ayrı məsələdi.

-Necə?!

-Onda gərək öləsən!

Qəşəm İsabəyli

Ədalət.- 2018.- 29 dekabr.- S.16.