Göylər yurd yeridi, yer yuvasızdı
Vahid Əlifoğlu
Karvan getdi, dalınca bax,
Bu kəsərsiz qılınca
bax.
Yorğana bax, balınca bax,
Yatırtdı nağıllar bizi.
Bəxt
karxana sərər, görməz,
Yetişməmiş dərər, görməz...
Allahdan gün görər-görməz,
Səbətə yığırlar bizi...
Göy nə çəkdi, yer bilmədi,
Biçən biçdi, vər bilmədi.
Anasına ər bilmədi,
Bilmədi oğullar bizi...
Nə fərqi var - erkək, dişi,
Tərgitməyək bu vərdişi.
Qurutmağa dəyməz, kişi,
Onsuz da sağırlar bizi...
***
özəlləşdirilmiş apteklərdə
saxtası əslindən
seçilməyən
dərmanlar
avtomat gülləsindən
bahadı.
onsuz da ölüm həmişə
vaxtsızdı,
yanlarımızda, qollarımızda
iynələrin açdığı
deşikdən
daha kiçik, daha ağrısızdı.
hücuma keçərkən
köksümüzü deşib
keçən
güllələrin açdığı
deşik və ağrı...
***
Xoşbəxt günlərimiz harda
qurtarır,
Nahaq çəkdirirdin
sən, bu hasarı.
Bütün icazələr burda
qurtarır,
Niyə aşmalıyam mən, bu hasarı?
Quru xəyallarda yaşayır
adı,
Əkmədin, gözləmə biçində
heç nə.
Hər şey bu sarayın
hasarındadı
Girsəm nə tapacam içində - heç nə.
Tənhalıq ömrümə ələyir
qarı
Qonaqsız evlərdə dərd var, azar var.
İndi
göy üzünün
mələyi - qarı,
Endi yer üzünə, yerdə hasar var...
Eh, giley-güzardı axırda
sevgi
Kağız çiçəkləri quşdan
kiçikdi.
Vallah, şişirdirsən, bu xırda sevgi
Üst-üstə qoyduğun daşdan
kiçikdi...
Sənsiz
ölməmişəm illər
uzunu,
Arvad söhbətiymiş
məni ağrıdan.
Niyə
bilməmişəm, illər
uzunu,
Hasar həsrətiymiş məni
ağrıdan...
Qılıqlı nəfəsə, sevdalı
səsə
Ölüm ayağında çatdım
həmişə.
Dünyadan nə umdum, nə istədimsə,
Hasara bükülü tapdım,
həmişə...
Deyirdim ki, bəlkə çıxdı qanadım,
Göylər yurd yeridi, yer
yuvasızdı.
Yaxşı ki, uçmağa
yoxdu qanadım,
Yaxşı ki, bu hasar darvazasızdı...
***
adımız təkcə
yardım siyahılarında,
çörək pulu cədvəlində deyil.
...biz də varıq bu ölkədə,
qar üstündə
zənci kimi...
***
Açdım hər sirrimi yoldan keçənə,
Yüz başa
bir sınıq qoldan keçənə.
Didilmiş yun qalır koldan keçənə,
Yazdım şeirləri mən nahaq yerə.
Bir çöp itkisinə çoxdu göynəyən,
Aclara nə var ki, toxdu
göynəyən.
Mənim
dərdlərimə yoxdu
göynəyən,
Yazdım şeirləri mən nahaq yerə.
Bülbüldən matahdı millətə,
bayquş
Neyləsin ləkəli qeyrətə
bayquş?
Biz vətənə yükük,
qürbətə bayquş,
Yazdım
şeirləri mən
nahaq yerə...
Yolsuz yolçuların itiyi sözdü,
Dağılmış evlərin kötüyü
sözdü.
Şair
balasının yediyi sözdü,
Yazdım şeirləri mən nahaq yerə.
Götürüb daş kimi atdılar məni,
Keçi
qiymətinə satdılar
məni,
Qoyun sürüsünə qatdılar
məni,
Yazdım şeirləri mən nahaq yerə.
Yel vurur, sovrulan külümə heyif,
Sevə
bilmədiyim ölümə
heyif,
Əlli
il çəkdiyim
zülümə heyif!
Yazdım şeirləri mən nahaq yerə.
Kim bilir, qayğısız yerdə doğulsam,
Gülərəm doyunca dərdə, doğulsam.
Mən şair olmaram, bir də doğulsam,
Yazdım
şeirləri mən
nahaq yerə...
***
Dərd
qovurdu, qəddim, boyum qurudu
Dərdli sinəm oyum-oyum qurudu.
Dəhnəm uçdu, selim-suyum
qurudu,
Gözlərimi silməyimdən keçdi
tay.
Kaman kimi gərilmişəm Vətənsiz,
Sarfa-sarfa
dərilmişəm Vətənsiz,
Yüz yol ölüb-dirilmişəm
Vətənsiz,
Birdəfəlik ölməyimdən keçdi
tay.
Sozüm
yoxdu yerə enmiş meymuna,
Məclislərdə şirə dönmüş
meymuna.
Çox
əyildim itə minmiş meymuna,
Bu hikmətə gülməyimdən
keçdi tay.
Vahid Əlifoğlu zillətə
düşdü,
Qısıldı yadlara, minnətə düşdü.
Mənim
də qismətim qürbətə düşdü,
O dağlara gəlməyimdən
keçdi tay...
***
Bu dünyadı, gün də yazır,
Dağa-daşa çən də yazır.
Bəndə pozur, bəndə
yazır,
Fələyin adıymış elə...
Cələdədi sirr, quş gəlməz,
Tora, dənə
hər quş gəlməz.
Yüzün yandır, bir quş gəlməz,
Lələyin adıymış elə...
Fırlan
görüm, təkər
şeytan
Uçuruma çəkər şeytan.
Şah iblisdi, nökər şeytan,
Mələyin adıymış elə.
Yollara bax, yol ağıdı,
Yolçu getmir, dərd dağıdı...
Torpaq qutu qapağıdı,
Bələyin adıymış elə.
Ovcumda gözüm, itmədi,
Gözümdə izim itmədi...
Ha tutdum, üzüm itmədi,
Ələyin adıymış elə...
***
anam yuxuma gırır,
92-ci ildə
torpağa tapşırdığım
anam...
ağ saçları xınalı,
qıpqırmızı paltarda,
yəqin evimizi yandırıblar...
***
səsindən bilirəm
ki,
arvadım qocalıbdı.
on beş ildi,
üzünə baxa bilmirəm...
***
keçən günlər,
keçən günlər...
ortasına daş atılmış
göl kimidi...
***
Yıxıldım, anam yıxıldım,
Tutmağa qol da yoxdu
heç.
Dediyimi nəynən deyim,
Deməyə dil də yoxdu
heç.
Bu yazını yazan yazıb,
Yazdığını sapdan asıb.
Bəydən saman kasıb,
Girməyə kol da yoxdu
heç.
Tük tərsinə, dəllək
naşı,
Arsız sifət, döndü, qaşı.
Hanı
bu dəlinin başı,
Səpməyə kül də yoxdu heç.
Nağıllar pərən-pərəndi,
Axırı dağa dirəndi.
Dörd
yanımız it hürəndi,
Getməyə yol də yoxdu
heç.
Bitməyən kötük qalmayıb,
Yeməyə kötək qalmayıb.
Tutmağa ətək qalmayıb,
Ətəklik əldə yoxdu
heç...
***
Çəmənin xalçası yox,
Mən bu bağı neyləyirəm.
Armudu yox, alçası yox,
Mən bu bağı neyləyirəm.
Duman yenib tül açılmır,
Bülbül ötmür, gül açılmır.
Ağacına əl açılmır,
Mən bu bağı neyləyirəm.
Gələn gəldi, söydü,
bitdi
Torpağın su döydü bitdi.
Nar qurudu, söyüd bitdi,
Mən bu bağı neyləyirəm.
Çiçəkləri yağdı elə,
Xəyallarda sağdı elə...
Özü boyda dağdı
elə,
Mən bu bağı neyləyirəm...
***
Bir quş idi uçdu
belə,
Ha yürüdüm qaçdı
belə...
Qurumuş ağacdı belə,
Meyvəsin dərdiyim səngər.
Oyundusa oyun hanı,
Qalx ayağa,
boyun hanı?
Sən arxsansa suyun hanı?
Sinəmi gərdiyim səngər.
Kiminsə süzdüyü anam,
Əcəlin özüydü anam.
Yaman qırmızıydı anam,
Yuxumda gördüyüm səngər...
***
Fələk ucadan baxır,
Körpəyə qocadan baxır.
Qapazı
bacadan baxır,
Çörəyi tələdən keçir.
Ölüm ömrə qısılanda,
Elə buymuş
yazılanda.
Kəndir
kimə asılanda,
Kimə də şələdən
keçir.
Qazılarmı dərin qardaş,
İstidimi yerin qardaş.
Onsuz da əsgərin qardaş,
Taleyi lülədən keçir...
***
Bu dünyadı, ağrın
alım,
Deyib-güləcəkmi hamı?
Kişi
kimi, arvad kimi,
Bir gün öləcəkmi hamı?
Dərd
də sıxıldığı
yerə,
Axar yığıldığı
yerə.
Qaçıb dağıldığı yerə,
Qaçıb gələcəkmi hamı?
Dillənəcək bu lal haram,
Başdaşıdı, qalar haram...
Tərəzidi halal-haram,
Çəkib böləcəkmi hamı?
Su döydükcə qapısını,
Damı
çöküb, qapı
sınıb...
Şəhidliyin qapısını,
Aça biləcəkmi hamı?
***
Gülər dərdə dəli
kimi,
Bel sınmayıb
beli kimi.
Fələk durub zəli kimi,
Sağılacaq, sağılmış ev.
Nə dəhlizi yeriyəndi,
Nə də daşı əriyəndi,
Nə də daşı əriyəndi.
Göz yaşında çürüyəndi,
Göz yaşında boğulmuş
ev.
...Qismətindən çətin
uşaq,
Bu dünyadan qədim
uşaq.
Kimindi bu yetim uşaq,
Kimindi bu dağılmış ev?..
Ədalət 2018.- 6 yanvar.- S. 14.