Akif Səməd-60

A bəxtəvər, elə bilmə

Yadam mən Akif Səmədə.

Dərd ha deyil, düşmür çiçək

Badamdan Akif Səmədə.

Anam məni daş doğmadı,

Gözlərində yaş doğmadı.

Ağac yaxın, daş doğmadı

Adamdan Akif Səmədə.

Çox da yollar buz-qarıymış,

Fələklər bizə yarıymış.

Bircə qarış yol varıymış,

Adəmdən Akif Səmədə.

***

Sən kövrəlmə, ay atam,

Dözümə yol gedirəm.

Nə vaxtdı itib-batan

İzimə yol gedirəm.

Yanmaq yaraşır ömrə,

Qulam Allahdan əmrə.

Nəsimi, Yunus Əmrə

Sözümə yol gedirəm.

Daşda bitən kolmuşam,

Öz-özümü yolmuşam.

Özümdən yol almışam,

Özümə yol gedirəm.

* * *

Könlümə baxdım, görmədim,

Əfəndim, xocam, hardasan?

Ömür binama hörmədim,

Yüksəyim, ucam, hardasan?

Bir dağı aşıb qalmışam,

Eşqə yanaşıb qalmışam,

Yollarda çaşıb qalmışam,

Ələməm, xaçam, hardasan?

Eşqlə sərsəri gəzirəm,

"Mən"dən içəri gəzirəm,

Adəmdən bəri gəzirəm,

Buddayam, hacam, hardasan?

Akifəm, qəlbimdə ahım,

Qoy ahım olsun pənahım,

Bilmirəm nədi günahım,

Ay məndən qaçan, hardasan?

* * *

Hacı Məhəmməd Astanbəyliyə

Biz deyəni demir, neynək,

Bu çərxi-gərdiş, gəl gedək.

Üzə dayanıb durmaqdan,

Getməkdi mərd iş, gəl gedək.

Qəm yüngül - könlünə götür,

Dəm ağır - könlündən ötür.

Heybəni çiyninə götür,

Oxuma, dərviş, gəl gedək.

Dərdimiz niyə söz oldu?

Söz oldu, saza düzüldü.

Allah, Allah, nə tez oldu

Yaşamaq vərdiş, gəl gedək.

Könül harda, Akif orda,

Yolu olan qalmaz darda.

Nə tapıbsan adamlarda,

Məhəmməd, dərdiş, gəl gedək.

* * *

Verirsən yelə - toxumdu,

Kim deyir hədərdi, hədər.

Yaxşılıq elə toxumdu,

Ürəklə ək, daşda bitər.

Qaralmışam kömür kimi,

Bərkimişəm dəmir kimi,

Ölüm var ki, ömür kimi,

Ömür var ölümdən betər.

Hara gəldin sözünə dön,

Çayır bitən izinə don,

Dost istəsən özünə dön,

“Dost istəsən Allah yetər”

* * *

Qurban yazıma, baxtıma,

Yayda da boran, qar eylər.

Qaldırar sultan taxtına,

Saldırar eldə xar eylər.

Odu çarə, odu naçar,

Aşiqlər çarədən qaçar,

İstər gülüşü gül açar,

İstər, zülfünü mar eylər.

Eşq gəlib neçə sənədi,

Eşqdi könlün sənədi,

Əğyar? Nə əğyar? O nədi?

Akifə neylər, yar eylər.

* * *

Nə ağlarsan, dərdli bülbül,

Hələ ayın onu deyil.

Dostun yaxasız köynəyi,

Hər kişinin donu deyil.

Nə çoxdu şeytan nökəri,

Şərə işlədir təkəri,

Sözünü deynən çəkəri,

Hamı nəfsin xanı deyil.

Eşq mərifətdən anrıdı,

Aşiqə yiyə Tanrıdı,

Mərəkə hələ sonradı,

Ölüm ömrün sonu deyil.

Ədalət.- 2019.- 9 iyul.- S.6.