Xoş ovqat

 

Ağlamaq lazım deyil şəhidlərə

 

"Ağladıqca kişi qeyrətsiz olar!”

M.Ə.Sabir

 

Ağlamaq

Lazım deyil şəhidlərə!

Tökdüyün

Göz yaşıdır – hədərə!

Əllərinlə başını tutub,

Fağır-fağır ağladıqca,

Yazıq günə qoyursan –

İntiqam hissini!

 

Nə qədər ki, nicat yolun

Göz yaşıdı,

Vətənin darda, özün də

Əl-amanda qalacaqsan!

 

 

Kitab

 

Beyin qırışlarımız

Daş dövrünəcən hamarlanıb –

Ağ-appaq vərəqdi.

Odur ki, yumor hissimiz də

İbtidai səviyyəyə enib.

Biri ki, burnunu qırışdırır –

Hırıldaşırıq.

 

 

Hədd – sərhədd

 

Bizdə hər şeyin həddi var,

Özü də rəngbə-rəng –

Qırmızı, sarı, yaşıl

Səddi var.

Pul qazanmağın da

Sərhəddi var.

Təkbaşına Hacı Zeyanalbdin

Ola bilməzsən bizdə.

 

 

 

Mən də söyüşçül oldum

 

Söyüşçül adam deyildim,

Quba-Bakı yolu öyrətdi.

O günü mərtəbə-mərtəbə

Söymüşəm...

–Kimi?!

–Qulağını bəri tut!

 

 

Mən niyə...

 

Avropada sərhəd-filan

Yoxdu, deyirlər.

Bizim də üzümüz Avropayadı.

Onda mən niyə misralarımı

Qafiyəylə, hecayla

Çəpərə almalıyam?!

 

 

İki nəfər – iki fərq

 

Əbülfət Mədətoğluyla

İki fərqimiz var,

Bunun birincisi yaşdı.

Yəni o, 60-dı,

Mən də ondan bir az...

Artıq-əskikliyini demərəm.

Hər sirri açmazdı köhnə kişilər.

 

İkinci fərqimiz də mübahisəsizdi.

Yəni, onun yuxarıdan aşağı

Baxdığı bəzi fikirləri

Şeir eləyirəm bəzən.

 

 

Azərbaycan

 

Cındırından cin ürkən

Bir avtobus gedirdi

Məndən qabaqda.

Təkərləri daşa-daharaya

Dəyməkdən

Ləkə-ləkə olmuşdu.

Obrazlı desək–

Mixayil Sergeyeviçin

Kəlləsi kimi.

Üzü tüklü sürücü

Maşının banına

İri hərflərlə

"Azərbaycan” yazmışdı.

Mərhum yazıçımız

Əli Qaraoğlu demişkən –

Ətin tökülsün oğul yiyəsi!

Çox ehtiyacı varmış

Sənə Azərbaycanın?!

 

 

Halallıq...

 

Lətini yediyim meyvənin,

Tumunu torpağa sancıram –

Halallıq olsun!

 

 

Mövzular

 

Mövzular tökülür üstümə – tut kimi.

Yazıb qurtara bilmirəm,

Baxıram ki, uçub gedir qovut kimi.

 

 

Yaşasın pul

 

Hara baxırsan,

"Paxlava-bükmədi” Qubada,

Lap rəmzi mənası olub.

Nə Abbasqulu Ağa

Bakıxanıv yada düşür,

Nə Gülüstani-İrəm.

Yaşasın pul!

 

 

İnanmıram

 

Elə bilirsiniz

Təkcə vətəndaşların

Haqqıdı tapdanan bizdə?!

Hətta Ölkə Prezidentinin

Hüququna əl qatanlar var –

İcazəsiz-filansız şəklini kəsib,

Qoyurlar Feysbuk səhifəsinə.

 

 

Vladimir Volfoviç Jirinovski

 

Yenidən Vladimir Volfoviç

Tumanını çəkib başına! –

Gözlərini yumub, ağzını açıb!

 

Allah-Allah, Jirinovski

Paçalayacaq Ukraynanı!

Allah-Allah, Jirinovski

Parçalayacaq Ukraynanı!

 

Yadımdadı, Ermənistan

O yan-bu yana vaz atanda.

Rusa "xox” gəlib, naz satanda.

Vladimir Volfoviç

Dişlərini qıcayıb, düşdü üstünə.

 

O ki, var ermənilərin

Daş dövründən danışdı,

Torpaq hərisliyindən,

Təhər-tövründən danışdı!

 

Dəclə-Fərat çöllərində

Yandırdıqları dəvə gərməsini

Başlarına qaxınc elədi. –

Kişinin oğlu, baxmayaraq ki,

Atasını İsraildə dəfn eləyib,

Rusiyanı sevir axı,

Erməniləri linc elədi.

 

Hələ Türkiyəni yaş yuyub,

Quru sərdiyini demirəm!

Bu it oğlu parağın

Bizə qoyun dediyini

Demək istəmirəm!

 

Ağzından vurmadıq vaxtında,

Təsəlli də verdik özümüzə –

"Jirinovski dəlidi”...

Odur ki, gürcü də

Milyardlarımızı yeyib,

Ayaqlandı üstümüzə.

Namusumuza toxundu –

Ölkənin giriş qapısında

Başımıza vurub,

Silahımızı aldı əlimizdən!

 

Allah-Allah, Jirinovski

Paçalayacaq Ukraynanı!

Allah-Allah, Jirinovski

Parçalayacaq Ukraynanı!

 

–Ukraynaya sülh lazım deyil,

Əsgəri qana hərisdi?!

Sözünü geri götürməz

Vladimir Volfoviç –

 

 

Xoş ovqat

 

Səhər ki, oyanırsan,

Özün-özünə baxıb,

Gülümsəyə bilmirsənsə –

Güzgüdə,

O günü ömründən

İtirilmiş say.

 

 

Şair olmaq

 

Düşüncəsi də dəyişib insanların,

Həyata baxışı da.

İrəlidə, yəni keçmişdə

Olmuş ciddi bir hadisə,

İndi qeyri-ciddi gəlir adama.

Şit bir əhvalat

Ağıryana qarşılanır indi.

Qoçaqsan, zamanın nəbzini tut.

Sən də elə bilirsən

Şair olmaq şeir yazmaqdı!

 

 

Zaman və biz

 

İtirdiklərini vecinə almır zaman,

Hesabını da vermir özünə,

Odur ki, həmişəyaşardı.

 

 

Biz

 

İnkubator cücəsiyik sanki. –

Nə fərqli düşüncə...

Nə fərqli fikir...

Nə fərqli mübahisə...

Özü də demokrat

Qoymuşuq adımızı!

 

Anası ölsün söz-söhbətində

Cızığından çıxanın!

"Müxalifət” qoyacağıq adını.

Bizdə "müxalifət”dən ağır

İkinci bir söz tanımıram.

 

 

Qurd-quzu

 

Gecənin bir aləmi

Qurd ulartısına oyandım.

Gördüm –quzu mələyir.

 

 

Məvacib

 

Bizdə məvacibin də rəngi var,

Hər ölkədə belə şey ola bilməz!

Müəllimin bir ay yolunu

Gözlədiyi məvacib – qara,

Məmurun hər gün aldığı – qırmızı.

 

Gəl ki, ikisi də narazıdı:

–Çatmır! – Deyir müəllim.

–Hara xərcləyəcəm?! –

Gileylənir məmur.

 

 

Reklam

 

Hər dildə desən reklam var Bakıda,

Rus, ingilis, türk, alman... suaxili.

Afrikada qəbilədi suaxili.

 

Baxmayaraq ki,

Yad dildə reklam qadağandı...

Kim etiraz eləyə bilər

İqtisadiyyata yatrım qoymağa?!

 

Reklam da iqtisadiyyatdı,

Pul gəlirsə, Azərbaycan türkcəsinin

Ağzı nədir ki, irəli dura!

"Mənim ümmətim var-dövlət aşiqidi.”

Deyərdi Peyğəmbərimiz.

 

 

Günah

 

Rəhmətlik nənəm

Deyərdi: –İydə varsa,

Cəhrədə də var.

Ailə söz-söhbətlərində

Biz valideynlərin

Bəs deyincədi günahı.

Uşaqlarımızdan daha ağıllı,

Daha uzaqgörən

Sayırıq özümüzü.

Uşaqlarımızda da

Az yoxdu –

Geridəqalmış bilirlər bizi.

 

 

Qəşəm İsabəyli,

Beynəlxalq Andersen Şərəf

Diplomu laureatı

 

Ədalət.-2019.- 26-27 iyul.- S.12.