BÜTÜN İSTƏYİNƏ ÇATIB NAXÇIVAN

NAXÇIVAN-MR-100

Bu gün Yer kürəsi öz məhvərində,

Ulu bir diyarla öyünür hər an.

Dünyanm döyünən düz ürəyində,

Özünə yer tutub, durur Naxçıvan.

Tanrıdan pay gələn sərvət-varı var,

Tükənməz qoynunda gövhəri-zəri

Boyca kiçik olan müqəddəs torpaq,

Bəxş edib cahana böyük Heydəri.

Elə o dühayla ən ağır anda,

Zamanla üz-üzə durdu Naxçıvan.

O Ulu Öndərin qayğılarıyla,

Yeni günlərini qurdu Naxçıvan!

Qəlblər ovsunlayır torpağı, daşı,

Şəfəqə bələnir doğulanda dan.

Çox qədim olsa da, tarixdə yaşı,

Gənclik libasını geyib Naxçıvan!

Şərqin qapısıdı, Nuhun yurdudu,

Nəsillər yaşayır «Gəmiqaya»da.

Məğrur «Əlincə»di, qalib ordudu,

Sədərək sınmadı düşmənə, yada.

Mənim Naxçıvanım Odlar Yurdunun,

Qeyrət qalasıdı, ər balasıdı.

Günəş qürub çağı büsbütün onun

Çöhrəsi Şahbuzun dağ lalasıdı.

Bol nemət yetirən varlı elləri,

Kəhraba üzümlü, heyva, narlıdı.

Sevinc təknəsidi gələn illəri,

Ordubad bəhrəli, Şərur barlıdı.

Qoynunda çağlayan «Qızlar bulağı»,

Sevən ürəklərə məhəbbət ələr.

«Sirab», «Badamlı»tək əvəzsiz varı

Çoxları dərdinin dərmanı bilər.

Memar Əcəminin gənc nəvələri,

Tikirlər, qururlar, gözəlləşibdi.

Müstəqil günündən ta üzü bəri,

Gözəl məmləkətə bərabər -- birdi.

Ay kimi nur saçar, ulduztək yanar,

Çiçək dənizidi qoynunda hər yan.

Onu hər kim görsə bəxtəvər sanar,

Bütün istəyinə çatıb Naxçıvan.

ŞƏRURUN

Dədə Qorqud gəzən Oğuz elimdi.

Uludu torpağı, daşı Şərurun.

Dili Türkün dili_ ana dilimdi,

Qədimdən _ qədimdi yaşı Şərurun.

Burda arxalanıb dağlara dağlar,

Dərın dərələrdə çayları çağlar.

Torpağı göynəsə göyləri ağlar,

Arpaçay sayılır qaşı Şərurun.

Tanrı özü bilən dərd göndəribdi,

Neçə fəlakəti sərt göndəribdi,

Nanərdin önünə mərd göndəribdi,

Bəlalar çəkibdi başı Şərurun.

Ürək ovsunludu baharı, yayı,

Mavi səmasında Ulduzu, Ayı.

Yoxsa da sərvətdə payızın tayı,

Zərgər naxışlıdı qışı Şərurun.

Gəzdikgə görərsən barlı düzləri.

Zəhmətlə nurlanan gülər üzləri.

Tanrı yaradandan ta üzü bəri,

Yeyilir ellərdə aşı Şərurun.

Yeraltı, yerüstü varı tükənməz,

Zirvədən qartalı , qarı tükənməz ,

Çiçəyin üstündən arı tükənməz ,

Ətrindən tanınır balı Şərurun.

Min büsat qurulur hər bucağnda,

Güllər ətir saçır tər qucağnda,

Ömrünün gəncləşən səhər cağında,

Qəlblər ovsunlayır halı Şərurun,

Dədə Qorqud gəzən Oğuz elidi,

Dili ana dili _ türkün dilidi.

Məğrur Naxçıvanın d u r n a telidi,

Qədimdi, uludu yaşı Şərurun.

İBRAHİM YUSİFOĞLU

Ədalət.- 2024.- 9 fevral,№5.- S.13.