AĞ ADAMIN QAYITMASI

İşıq gəmiləri gələndə gizli gəlir. Hamının gözünə görünmür ki!

İsa Muğanna işıq gəmilərini hamıdan çox gözləyirdi. Bir dəfə Ağstafadakı

evindən məni ötürəndə gecənin gırt yarısıydı. Darvazanın küçəyə açılan

qapısının yanında dayandı, göyə boylandı, dedi:

-Bunlar harda qaldı belə? Niyə gəlib çıxmadılar, görəsən?

“Kimi deyirsən?” deyəndə, “İşıq gəmilərini deyirəm dana!”-deyib mənimlə sağollaşdı.

O, inandığı kimi mən də inanırdım (və inanıram!) İşıq gəmilərinin olduğuna,

yer üzünə gəldiyinə.

Gəldi o gəmilərdən biri yenə də. İçindən bir işıqlı, üzü nurlu, gülərüzlü bir

Kişinin düşdüyünü öz gözlərimlə gördüm. Tanıdım o saat, o idi, Səməd Seyidov idi!

Göylərə çox güman ki, yerlər üçün işıq yığmağa gedibmiş.

Və əslində yerlərdə, xüsusən, Vətəni təmsil etdiyi bütün görüşlərdə çıxış edəndə

özündən qabaq danışan göylərdən əxz etdiyi, yığıb gətirdiyi o işıqdı, o enerjidi! Ona görə də harda çıxış etməsindən aslı olmayaraq çıxışları təsirlidir, yüksək vətənpərvərlik ruhundadır, milli və bəşəri dəyərlərə xidmət edir.

Yenilməzdir, məğlubedilməzdir! 44 günlük vətən müharibəsinin şəhidlərinin, qazilərinin səsi, sədası kimi! Çünki adi işıq deyil, Saf Ağ işıqdı! İ.Muğanna dediyi Saf Ağ İnsanın işığıdı! Nadir işıqdı! Kamil işıqdı! Təkcə bizim millət, dövlət üçün yox, bütün bəşəriyyət üçün lazımlı olan işıqdı!

Bu işıqdan əminəm ki, Səməd Vurğunda da olmuşdu. Necə ki, İ.Muğanna bu işığın nəinki aşiqiydi, həm də daşıyıcısı və yaraşığıydı!

Səməd Seyidov da məhz belə aşiq və işıqdı.

Azərbaycanın böyük ziyalısıdı, İctimai xadimidi.

Deputatdı – seçiciləriylə görüşə hər dəfə gələndə həmin Ağ İşığıyla gəlir.

Döyüşçüdü –beynəlxalq səviyyədə hər dəfə Avropada bizə qarşı olan hücumları və çıxışları Ağ İşığıyla –Həzrət Əlinin haça qılıncıyla doğrayıb tökü.

İ. Muğanna işığa qardaş demişdi.

Mən də qardaşımızı-belə bir Saf Ağ işığı Saf Ağ adamı 60 illik yübileyi münasibəti ilə təbrik edirəm və ona həsr edtiyim şeiri də oxucuların və onu sevənlərin diqqətinə çatdırıram.

TRİBUNLAR.

Biri şair oldu, o biri alim,

Amma hər ikisi bir dərddə çıxdı.

Biri Strasburqda, biri Londanda

Danışanda eyni xislətdə çıxdı!

Qazaxlı üçündü Tribunalar,

Sanan nahaq özün tribun sanar.

Yanarmış, hər iki tribun, yanar,

Məsləkləri günəş qüdrətdə çıxdı!

Nə gözəl yurdların var Azərbaycan,

Çox şükürlər! Qazax adlanan yurddan

Yarandığı zaman, çıxdığı zaman,

Elm də yarandı, sənət də çıxdı!

Tanrım! Qismətinə, payıma qurban,

Xalqımın adına, soyuna qurban!

Hər iki Səmədin boyuna qurban,

Çıxdı, sevincimiz son həddə çıxdı!

Hər ikisi fəxr, qürurdu bizə,

Heç biri heç zaman gəlməsin gözə!

Hansını axtarsaq, qənşərimizə

Çıxanda ən əvvəl sərhəddə çıxdı!

Nə vaxt ürək olur cahanda ürək?

Vətənə, torpağa qoyanda ürək!

Hər biri əlçatmaz ustad, şagirdtək

Ha baxdılar, mələk surətdə çıxdı!

Namərdlər! Siz kimsiz? Gözü götürməz!

Mən kiməm? Söz gəldi –sözü ötürməz!

“İki Səməd çıxmaz!” deyirdiniz bəs,

Qazaxdan ikinci Səməd də çıxdı!

Barat Vüsal, AYB-Qazax Filialının sədri,

Əməkdar İncəsənət Xadimi

Ədalət.- 2024.- 19 yanvar,№2.- S.10.