"TANRIMA ÜZ TUTMUŞAM"

"İsmayıl" nəşriyyat poliqrafiya müəssisəsinin yenicə çap etdiyi "Tanrıma üz tutmuşam" kitabı Mədət Əyyuboğlunun oxucularla yeni görüşüdür. Öncə müəllif barəsində. Mədət Əyyuboğlu ilə tələbəlik illərimiz eyni dövrə, eyni mühitə təsadüf edir. Demək olar ki, biz həmyaşıdıq. Aramızda bir neçə ay fərqi var. Digər tərəfdən bir-birimizin ilk yazılarını, elə bir-birimizə də elə özümüz oxumuşuq. Birgə kirayənişin yaşamışıq, universitet dəzlizlərini dolaşmışıq, sevincimizi-kədərimizi bölüşmühük. Bü mənada onun yaradıcılıq laboratoriyası da, aurası da mənə yaxşı bəllidi.

Bu günlərdə Mədət Əyyuboğlunun mənə göndərdiyi hədiyyəsini aldım. Bu "Tanrıma üz tutmuşam" kitabı idi. Oxudum, tanış gələn şeirlər də var, yenilər də. Hətta bir az təvazökarlıqdan uzaq olsa da mənə ünvanladığı şeirlə də qarşılaşdım bu kitabda. Bütün bunlar öz yerində. Qayıdaq kitabın özünə. Mədətin bu kitabı şeir xiridarı olan hər kəs üçün müəyyən maraq yaratmaq gücündədi. Çünki bu şeirlərdə zaman bir-birinə qarışıb. O mənada qarışıb ki, həm ötən əsrdən, həm içərisində olduğumuz anın özündən belə keçən fikirlər, ağrı-acılar, təhkiyələr, təşbehlər harmoniya yaradıb. Fikirlə yüklü olan misralar bəzən ağırlıq yaratsa da onun daşıdığı mahiyyət o ağırlığı aradan qaldırır. Və baxıb görürəm ki, şair dostum təkcə söz oynatmayıb, həm də sözə nəfəs verib, onu dipdiri, canlı ortaya gətirib qoyubdur. Və yazıb ki:

Gələcək günlərə əbədi salam

Dünəndə yox idim, sabahda varam.

Sevdim, öz ağlımı elə itirdim

Onu illər boyu gərək axtaram.

Bəli, zənnimcə bu bənddəki fikirləri çözmək, şərh etmək gərək deyil. Çünki o duyğuları ancaq yaşayan və bir də yaşamaq istəyənlər həzm edə bilərlər. Və yaxud da Mədət yazır ki:

Həyatda heç nədən ümid almayan,

O ürək sızlayır hər saat, hər an

Mənim üçün doğulub mənə qalmayan

Bir sevgi yaşayır məndən xəbərsiz.

Çox səmimi və həm də adamı duyğulandıran, xəyalını çəkib çox-çox uzaqlara aparan bu misralarda hər kəs kimi mən də çox anları göz önündən gətirib keçirdim. Nələr olmuşdu, nələr olub, onu ancaq məhz həmin misraların yaratdığı duyğulara köklənmiş insanlar bilərlər. Zənnimcə şairin də uğuru oxucusunu duyğulandırıb onu sarı simdə kökləməkdir.

Başqa bir şeirində Mədət Əyyuboğlu yazır ki:

Ürək səni yada salmış

Eşqindən xoş səda qalmış.

Bircə dəfə dadılmamış

Bu şirinlik nağıl oldu

Gəlin etiraf edək ki, bizim nağıl dünyamız bəzən reallıqdan daha şirin olur. Çünki o dünyanı özümüz qururuq, o dünyanın açarı-kilidi özümüzdə olur və biz də sirrini canımızda gəzdirdiyimiz, yaddaşımızda yaşatdığımız ən əziz, eləcə də ən ağrılı-acılı duyğuları nağıla çeviririk. Ona görə ki, biz onda həm təsəlli, həm də özümüzü tapırıq.

Düşünürəm ki, Mədət Əyyuboğlunun bu kitabı onun yaradıcılığının ən uğurlu bir toplumudur. Və kitabdakı şeirlər, poemalar hər biri ayrı-ayrılıqda öz oxucusunun yolunu gözləyir. Özü də bu təkcə bir tələbə yoldaşının dilə gətirdiyi istək yox, bütövlükdə az-çox sözdən, poeziyadan başı çıxan həm də bir həmkar fikridir.

Əbülfət Mədətoğlu

Ədalət.- 2009.- 6 iyun.- S. 17.