YUSİF MUXTAROV - 70

Mərhum diktor, Azərbaycan radiosunun qızıl fondunda 300-dən çox müxtəlif səpkili verilişlərdə məxmər, cingiltili səsi qorunub saxlanan xalq artisti, Bakı Bələdiyyə Teatrının sərəncamçı direktoru Yusif Mehdi oğlu Muxtarovun 70 yaşı tamam olur. Yusif Muxtarov 1941-ci il iyulun 22-də Sabirabad rayonunun Kürkənd məntəqəsində doğulub. Ömrünün 30 ilini radio diktorluğuna sərf edən Muxtarov üç ali məktəb bitirib və 18 il Bakı Bələdiyyə Teatrının sərəncamçı direktoru vəzifəsində çalışıb. Ötən il aprelin 26-da qəfildən həyata vida etmişdir. İndi onun 70 yaşını doğmaları onsuz qeyd edirlər.

Radio komitəsində bərabər çalışırdıq. O illər onun ifası üçün bir çox radiopyeslər yazdım. Gözəl sənətkarın yubileyi üçün də mən bir radiohekayə yazdım və təxəyyülümdə o ecəzkar səsi canlandırmaq, bir daha onun sehrinə düşmək istədim!

İçində çinar gəzdirən adam

(radio-hekayə) 1. səs: Diqqət! Diqqət! Danışır Bakı.

Bu gün 2010-cu il aprel ayının 26-sı saat 8:50 dəqiqədir.

2. səs:

"Görüşlər, xatirələr" silsiləsindən növbəti verilişimizə başlayırıq.

İçində çinar gəzdirən adam.

1. səs: Yusif Muxtarov, respublikanın xalq artisti (musiqi)

2. səs: Onu ilk dəfə nə vaxt görmüşəm yadımda deyil. Ancaq bircə bu yadımdadır ki, onun özündən qabaq səsini görmüşəm. Özü də uzaqdan, kəndimizdə. Onun səsi bizim kəndə gəlmişdi.

Ağaclar, yarpaqlar, dağlarımız, adamlarımız, dəliqanlı dağ çayımız da dayanıb ona qulaq asırdılar. Bu səsə sanki ilahi əl gəzdirmişdi, tumarlamışdı. O adamların, o dağların arasında mən də vardım.

/pauza.musiqi/

1. səs: Lap sonralar, nağıl kimi keçən günlərin birində, Mehdi Hüseyn küçəsinin tinində bir çinar kimi bitdi bu səs qabağımda. Radioda dünya incəsənəti haqqında bir essem getmişdi. Özü götürüb oxumuşdu, məni görüb təbrik elədi. Əl uzatdı, tanış olduq. İnanın, əlinin yumşaqlığını indi də əlimdə hiss edirəm. Bu mənim ilk təbriklərimdən biri idi deyə heç vaxt yadımdan çıxmır.

2. səs: Yanımda dayanan yoldaşlarımdan biri dedi, bilirsən kimdi o? Radionun diktoru Yusif Muxtarov, Amaliya Pənahovanın əri... tər basdı məni şəhərin istisində. Ürəyimdən bir fikir keçdi. Pahoo, mən nə böyük adamam. Ardınca da o biri fikir gəldi beynimə. O cür qəşəng xanim gör nə gözəl kişini sevib. Yaraşırlar bir-birinə. 1. səs: Hava isti idi. Ancaq mənə nəsə bir sərinlik, dağ havası gəlirdi. Hardan idi bu hava... Çox düşündüm. Yanımdan uzaqlaşan Yusif Muxtarovun içində gəzdirdiyi çinarı gördüm...

Bu o çinarın sərinliyi idi...

2.səs: Sonralar radioda birgə işlədiyimiz günlərdə Yusifi lap tez-tez görürdüm. Sabahın xeyir. Vaxtın xeyir. Axşamın xeyir.

Bu sözlərdən sonra həmişə soruşardı. Təzə nə yazmısan, gətir oxuyum.

1. səs: ( lent. Rafiq Səməndər. çıxış )

Bilirsiz, Yusif Muxtarovu digər həmkarlarından nə fərqləndirirdi? Yusif çox savadlı adam idi. Yüksək intellekti var idi. Dünyagörüşü geniş idi. Olduqca mütaliəli idi. Azərbaycan, eləcə də dünya incəsənətini əla bilirdi. Hər hansı bir termini, sözü düz yazmayanda Yusif o dəqiqə tuturdu onu. Deyirdi yox o elə deyil, bax belədir. Və o termin haqqında başlayırdı ətraflı məlumat vermeyə. Bax belə şeylərlə o bizim aramızda çox böyük hörmət qazanmışdı. Ümumiyyətlə, 70-80-ci illərdə Azərbaycan radiosunda çox savadlı, istedadlı, bilikli yazıçı və jurnalistlər işləyirdi. Onların yan-yörəsində, içində gəzib-dolaşmaq hər adamın işi deyildi. Səni heç çayxanaya yanlarındakı boş kürsüyə yaxın qoymazdılar. Ancaq Yusif Muxtarov bu sırada biliyi və savadıyla yüksək hörmətə malik bir şəxsiyyət idi.

/ çıxış bitir/

2.səs: O elə bil hər gün bağında, bağçasında, lap elə evindəki güldanında belə söz əkib-becərirdi. Sözə qulluq edirdi, vaxtlı-vaxtında alağın edib, suyunu verirdi. Onun çox böyük söz ehtiyatı vardı. Kim bilir, bəlkə elə söz barının çoxluğuna, bolluğuna dözmədi içində gəzdirdiyi çinar.

1.səs: Və günlərin bir günü heç nədən qopub yıxıldı içindəki çinar. Ağaclar yıxılanda yan-yörəsinə xətər yetirir. Amma Yusifin çinarı öz səsinin üstünə yıxıldı! Şaraqqq... bu da nəhəng bir çinarın son haray səsidir.

2.səs: O getdi, ancaq səsi qaldı dağlarımızda, bağlarımızda, yaddaşlarımızda. Mən o səsi bu gün də görürəm addım-addım üstümə gəlir. Mənimlə görüşüb, üstümdən adlayıb gedir göylərə.

1. səs: Səs göylərdə olar. Səs göylərdə yaşayar. Səsin məzarı göylərdir. Yusif də öz səsi ilə birgə göylərdədir. /musiqi/

2. səs: Hörmətli dinləyicilər, siz "Görüşlər, xatirələr" silsiləsindən respublikanın xalq artisti Yusif Muxtarova həsr olunmuş "İçində çinar gəzdirən adam" radiohekayəsini dinlədiniz.

Hekayənin müəllifi: publisist-jurnalist

Rafiq Səməndər..

Ayna.- 2011.- 23 iyul.- S.20.