"Prezidentlə görüşmək hər adama nəsib
olmur"
Bakı
Dövlət Universitetinin professoru,
Prezident təqaüdçüsü, əməkdar müəllim
Şirməmməd
Hüseynovla söhbət
* 65 ildir
dövlət rəhbərlərinin, rəsmi adamların
çıxışlarını eşidirəm. Əksəriyyəti şparqalkadan oxuyanlar olub.
Qarşımızda yalnız Prezident şparqalkasız
danışdı, qəlbində olanları,
düşündüklərini söylədi. Buradakı
jurnalistlərə, sözün həqiqi mənasında,
Prezident dərs keçdi.
*
Kommunist, sosialist məktəbini keçən adamlardan indiki
informasiya cəmiyyətinin müəllimi səviyyəsini tələb
etmək baş tutan şey deyil.
*
Dünyada ən dəhşətli şey yeməyə aludə
olmaqdır. Çox yemək insanın
başına fəlakətlər gətirir. İnsanın ömrünü qısaldır.
* Mənim
bu saat ən üstündə əsdiyim şey varsa
, o da vaxtımdır.
* Hazırlıqsız
auditoriyaya girmərəm.
* Müəllim
özü
nümunə olmaqla tələbəsini
tərbiyələndirə bilər.
- Şirməmməd müəllim, çox sağ
olun ki, dəvətimizi qəbul edib redaksiyamıza gəldiniz.
- Mən vaxtilə "Azərbaycan müəllimi"
qəzetində şobə müdiri, həm də
jurnalistika şöbəsində
tələbəsi
olduğum universitetin "Lenin
tərbiyəsi
uğrunda" qəzetində redaktor
müavini işləmişəm. Baxın,
redaksiyanızdan mənə verilən vəsiqəni hələ
də saxlayıram.
- İnşallah, 2014-cü ildə qəzetimizin
80, sizin də 90 illik yubileyinizdir. Ötən
illəri necə xatırlayırsınız?
- Mən 1924-cü il dekabrın 17-də
Şəkidə anadan olmuşam. Üç
yaşım hələ tamam olmamış atam
dünyasını dəyişib. Üç
qardaş, üç bacı anamızın himayəsində
böyümüşük.
- Orta məktəbdə necə oxumusunuz?
- Məktəbdə fərqlənən şagirdlərdən sayılırdım. Keçirilən
respublika
olimpiadalarında həmişə müvəffəqiyyət qazanardım. Məktəbimizin,
müəllimlərimin başını uca edərdim.
1940-cı ilin yayında
on beş müttəfiq respublikadan olimpiadalarda yer
tutmuş əlaçı şagirdləri seçib Soçiyə dincəlməyə
göndərmişdilər. Olimpiadada
fəxri yer tutduğuma görə respublikamızdan Soçiyə göndərilmiş beş
nəfər azərbaycanlı
şagirdin biri mən
idim. O günlərin yadigarı olan şəkli bu gün də dəyərli xatirə kimi
qoruyub saxlayıram.
- Şirməmməd müəllim, təhsillə
bağlı demək olar ki, əksər təhsil
ocağında birinci buraxılış olmusunuz. Bunlar alın
yazısıdı, yoxsa...?
- Hər yerdə
birinci buraxılış
məzunu olmağımı
özüm hətta bilərəkdən istəsəydim belə,
birinci olmaq tarixlərini bu
cür
ardıcıllıqla
düzə bilməzdim.
- Birinci buraxılışı olduğunuz təhsil ocaqları?
- Şəki şəhəri, Mirzə
Fətəli Axundov
adına 2 nömrəli orta məktəbi on
altı yaşımda əla
qiymətlərlə
başa vurmuşam. Məktəbin birinci
buraxılış məzunlarındanam.
1941-1943-cü illərdə Şəki
ikiillik Müəllimlər İnstitutunun fizika-riyaziyyat
fakültəsində oxudum. Bu məktəbin də
birinci buraxılış məzunlarından oldum.
1945-1950-ci illərdə Azərbaycan
Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsinin nəzdindəki
jurnalistika şöbəsində təhsil aldım, universiteti
fərqlənmə diplomu ilə bitirdim. Yenə də birinci buraxılış.
M.V.Lomonosov adına
Moskva Dövlət Universitetinin jurnalistika
fakültəsi 1952-ci ildə
yaradılıb. 25 iyun 1954-cü ildə
həmin fakültənin Elmi Şurasında namizədlik dissertasiyasını birinci müdafiə edən
mənəm.
- Şirməmməd müəllim, sizi Rəsulzadə
irsinin ən böyük və ilk tədqiqatçısı
kimi tanıyırıq. Bu günlərdə cənab
Prezidentimiz Məhəmməd Əmin Rəsulzadə ilə
bağlı sərəncam imzaladı. Daha
sonra cənab Prezidentlə görüşdə siz də
iştirak etdiniz. O görüş barədəki təəssüratlarınız?
- Orada etdiyim çıxışda mən öz fikrimi
demişəm. Yəni ölkənin Prezidenti ilə
görüşmək hər adama nəsib olmur. Prezidentin dediyi fikirlər həm də elə mənim
fikirlərimdi. Yəni o, bu mövzuda hər şeyi dedi.
Əlavə eləməyə bir kəlmə
yoxdu. Özü də biz jurnalistlərin yazdığı qanun xarakteri, göstəriş
xarakteri daşımır. Amma Prezidentin dediyi rəhbər
göstərişidir, o icra olunmalıdır. Çox yüksək qiymətləndirdim. 65 ildir dövlət rəhbərlərinin,
rəsmi adamların çıxışlarını
eşidirəm. Əksəriyyəti
şparqalkadan oxuyanlar olub. Qarşımızda
yalnız Prezident şparqalkasız danışdı, qəlbində
olanları, düşündüklərini söylədi.
Buradakı jurnalistlərə, sözün həqiqi
mənasında, Prezident dərs keçdi. Mən o
görüşdə çıxış edəndə
öz fikirlərimi Prezidentə dedim. "Biz
camaat tərəqqisindən yazanlarıq. Bu işləri,
Vətənin abadlığı işlərini kim
həyata keçirir? Siz və Sizin
başçılıq etdiyiniz iqtidar. Millət
salamatlığını kim təmin edir?
Siz və Sizin başçılıq
etdiyiniz iqtidar. Camaat tərəqqisini kim həyata
keçirir? Siz və Sizin
başçılıq etdiyiniz iqtidar. Müstəqilliyimizin
qarantı kimdir? Siz! Ona görə əgər
Siz bu işləri görməsəniz biz jurnalistlər nə
yazarıq? Bizim vəzifəmiz nə olar?
Ona görə də Sizə "Jurnalistlərin
dostu" adını vermək qanunidir, təbiidir, seçim
düzdür. Sizi təbrik edirik".
Həmçinin, Prezident İlham Əliyevə Rəsulzadə
ilə bağlı sərəncama görə də təşəkkürümü bildirdim: "Təşəkkürüm
var Sizə. Mənim səksən doqquz yaşım var, gələn
il 90 olacaqdır. Arzu edirəm
mənim qədər yaşayasınız. Mən ömrümün böyük bir hissəsini
Cümhuriyyət tarixini öyrənmək işinə sərf
etmişəm. Çünki 110 il
müstəmləkəçilik rejimindən sonra 1918-ci il
mayın 28-də Azərbaycan öz müstəqilliyini elan
etdi. Bu işin təşkilatçıları
var idi. Srağagün Məhəmməd
Əmin Rəsulzadə ilə bağlı sərəncam
vermisiniz. Mən Məhəmməd Əmin
Rəsulzadənin bütün irsini öyrənən,
çap edən adamam. Dörd cildini
buraxmışam. Beşincini
hazırlayıram. Təxminən 15 min səhifə.
Mən ərəb əlifbası ilə
yazılmış 30-40 qəzetin səhifələrini
axtarmışam, bunları toplamışam. Ürəyimdə
deyirdim ki, bunları mən yazmışam və heç yana da müraciət edən deyiləm. Srağagün
sərəncamınızı oxuyanda dedim ki, görəsən
Prezident haradan bilirdi ki, mənim ürəyimdən
bu keçirdi? Yazmırdım, demirdim. Amma qəzetdə yazılmışdı ki, Məhəmməd
Əmin Rəsulzadənin anadan olmasının 130 illiyi tamam
olur. Məhəmməd Əminlə mənim
aramda cəmisi 40 yaş fərqi vardır".
Türk-islam aləmində ilk demokratik
respublikanı Azərbaycan türkləri yaradıb. Bundan
böyük nə ola bilər? Prezident dedi
ki, bizim müstəqillik bayramlarımızın içərisində
ən böyük bayramımız 28 maydır.
Tarix həmişə hər millətə
müstəqillik yaratmaq şansını vermir. Bizə ikinci
şans da verildi.
Kim gəldi o ikinci şansda? Cənab Heydər Əliyev. Kim
birinci şansı həyata keçirməyə müvəffəq
olmuşdu - Məhəmməd Əmin Rəsulzadə. Bu şəxsiyyətlər özləri deməyiblər
ki, mən dahiyəm, mən öndərəm, mən rəhbərəm.
Xeyr! Xalq deyib. Türklər
o millətdirlər ki, tarixdə 128 müstəqil dövlət
yaradıblar. O dövlətin altısını Azərbaycan
Türkləri yaradıblar. Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyəti tarixdə 114-cü Türk dövlətidir.
Bunu türk tarixçiləri yazırlar.
- Şirməmməd müəllim, illər sizə yorğunluq gətiribmi?
- Hələ
yorulmamışam. İndi
də imkan düşdükcə arxivləri araşdırıb yeni mənbələr tapır, əski əlifbadan yeni əlifbaya köçürür, kompüterdən çıxartdırır, nüsxələdirəm...
Sonra aparıram şərqşünaslıq fakültəsinə, göstərirəm ərəbşünaslara, farslara.
Onlar da öz qeydlərini edirlər. Sovet dövründən
üzü bəri öz halal
maaşımdan, təqaüdümdən etdiyim qənaət hesabına
demək olar ki,
ildə bir kitabım
işıq üzü görür.
- Şirməmməd müəllim, tələbələriniz
hər zaman sizdən ağızdolusu danışırlar.
- Bu, sizin
fikrinizdir. Ancaq bildiyim odur
ki, dərsimə gecikən deyiləm - bu bir. Hazırlıqsız auditoriyaya girmərəm -
bu da
iki. Hətta
bütöv auditoriyaya deyil, ikicə nəfərə belə
dərsim olsa, yenə də irəlicədən dərsə hazırlaşıram. Bilirsiniz,
müəllim özü nümunə olmaqla tələbəsini tərbiyələndirə bilər.
- Şirməmməd müəllim, neçə övladınız var?
- İki
qızım var. Fərəh
və Lalə. Böyük qızım Fərəh Əliyeva
həyat
yoldaşının soyadını daşıyır. Sənətşünaslıq doktoru, Bakı
Musiqi Akademiyasının
professorudur. Mədəniyyət və Turizm
Nazirliyində incəsənət
şöbəsinin
müdiridi. O biri
qızım Lalə Hüseynova (bu
qızım mənim soyadımı daşıyır) da sənətşünaslıq namizədidi,
dosentdi. Bəstəkarlar
İttifaqının məcul katibi işləməklə bərabər, həm
konservatoriyada, həm də
Heydər Əliyev adına məktəbdə mədəniyyət tarixindən dərs deyir.
- Maraqlıdır, qızlarınızın heç
biri jurnalistikaya meyl etməyib?
- Dörd-beş
yaşları olanda apardım
qızlarımı bəstəkar Süleyman
Ələsgərovun
yanına, musiqi qavrama qabiliyyətlərini
yoxlatdırdım. Rəhmətlik Süleyman Ələsgərov
hər iki qızımın
musiqi duyumundan razı qaldı.
Birincisi, onları musiqi
sahəsinə ona görə qoydum ki, gördüm konservatoriyada Azərbaycan
musiqişünaslığı ilə məşğul olanlar
cuhudlardı... ermənilərdi, bir də
ruslaşmış azərbaycanlılardı...
nə dilimizi bilirlər, nə
də musiqi mədəniyyətimizi. İkincisi, o sahədə nə oğurluq
var, nə də rüşvətxorluq. Çalıb
oxumaq üçün,
oynamaq
üçün yox, musiqişünaslıq elmi ilə, musiqi tariximizlə məşğul
olmaq üçün
qızlarımı musiqi sahəsinə yönəltdim...
Qızlarımın ikisi də Bülbül adına musiqi
məktəbini bitirib.
- Həyat
yoldaşınız necə?
- Həyat
yoldaşım
Ülkər Hüseynova "Elm və həyat" jurnalında redaktorun müavinidir. Bizim dördümüzün - mənim, yoldaşımın və iki
övladımızın son on ildə
25 kitabımız çıxıb. Yeri gəlmişkən, Lütfi Zadə haqqında Azərbaycan dilində ilk
kitabın müəllifi
Ülkər xanımdı. 132 nömrəli məktəbin tarixinə həsr
edilmiş kitabı da Ülkər xanım hazırlayıb...
- Nəvələriniz də
elm yolunu seçiblər?
- Mənim dörd nəvəm var: iki oğlan, iki qız. Dördü
də ali təhsil
alıb, dördü də
magistratura bitirib. Ən kiçik nəvəmin 24 yaşı var:
Nilufər Rəhimova.
Oğlanlar Fərəhin uşaqlarıdı, qızlar Lalənin.
- Şirməmməd müəllim, diplom
işi, imtahan, yoxsa kredit? Bəzi ali məktəblərdə saxta diplom işləri,
saxta buraxılış işləri olur...
- Bilirsiniz, bu saat ali məktəblərimizin
hansını götürsək orada həm diplom işi var, həm
dövlət imtahanı var. Çünki jurnalistin qabiliyyəti
onun yazısı ilə ortaya çıxmalıdır. Mən Təfəkkür Universitetində o vaxt
kafedra müdiri olanda məsələ
qaldırmışdılar ki, ya tələbə dövlət
imtahanı verməlidi, ya da diplom işi müdafiə eləməlidir.
Mən ali məktəb qanunvericiliyindən bunlara istiqamət verdim ki, tələbə
həm diplom işini, həm də dövlət
imtahanlarını verməlidir. Mənim özümün
diplom işim sonra oldu
dissertasiyam. Yəni diplom işi elmi iş
üçün, tədqiqat işi üçün əsasdır,
vacibdir. Əgər tələbə
istedadlıdırsa, savadlıdırsa, elmi tədqiqat işinə
meyillidirsə, ona diplom işi verilir. Dünyada da belədir. Tələbə ilə işləmək
lazımdır, tələbəyə yazmağı, tədqiqatı,
hadisələrə münasibəti öyrətmək
lazımdır.
- Əsl jurnalist kimlərə demək
olar?
- Jurnalist günün tarixini yazana deyirlər. Tarixçi isə illərin, onilliklərin tarixini
yazır.
- Təhsilimizin bugünkü vəziyyəti ilə
bağlı nə fikirdəsiniz?
- Bizim təhsilin ən böyük nöqsanı odur
ki, biz tələbəyə informasiya veririk, düşünmək
vərdişi vermirik. Biz deyirik oxumaq, oxumaq, yenə
də oxumaq. Amma Amerikada deyirlər,
düşünmək, düşünmək, yenə də
düşünmək.
- Bu yaxınlarda cənab Prezident təhsilin inkişafı
ilə bağlı bir strategiya da qəbul elədi. Təhsil sistemilə bağlı yeni addımlar
atılır. Siz bu təhsilin, elmin,
jurnalistikanın zirvəsində duran adamlardan birisiniz. Münasibətinizi bilmək maraqlı olar.
- Biz baxırıq demokratik ölkələrə. Müxtəlif sistemlər var. Bolonya sistemi, Amerika
sistemi, Yaponiya sistemi. Yaponlar ali məktəbdə
jurnalist hazırlamırlar. Onların ali məktəblərində
jurnalistika fakültəsi yoxdur. Onlar jurnalist
hazırlayırlar ali təhsili olan,
müxtəlif ixtisaslara yiyələnmiş mütəxəssislərdən.
Bizdə jurnalistika nədir? Humanitar
elm sahəsi. Amma dünyada ən
aparıcı jurnalistika elmi-texniki jurnalistikadır. Hərbi jurnalistika var, ixtisaslaşmış
jurnalistika var, beynəlxalq jurnalistika var. Amerikada bəs nə
təhər jurnalist hazırlayırlar? Universitetin
bütün fakültələrində 4-cü kursu
qurtarmış, hüquqşünas, fizik,
riyaziyyatçı, bioloq istedadı, bacarığı varsa
jurnalistika ixtisasına qabiliyyət imtahanı verir. Tələbə
bir redaksiyadan zəmanət məktubu da gətirir ki, onu jurnalistika
fakültəsinin 1-ci kursuna qəbul etsinlər. İl yarım oxudurlar. Olur
bioloq-jurnalist, hüquqşünas-jurnalist, fizik-jurnalist və
s.
Əvvəlcə öyrənmək
lazımdır. Bizim müəllim
kadrlarımızın böyük bir qismi sovet məktəbini
keçən müəllimlərdir. Kommunist,
sosialist məktəbini keçən adamlardan indiki informasiya cəmiyyətinin
müəllimi səviyyəsini tələb etmək baş
tutan şey deyil. Çingiz Aytmatov bizim
dostumuz idi, mənim də, Bəxtiyar Vahabzadənin də.
Mən bir dəfə ona bu barədə sual
verdim. Dedi bizim Avropaya, inkişaf etmiş ölkələr
səviyyəsinə çatmağımız
üçün ən azı 5-6 nəsil dəyişməlidir.
- Şirməmməd müəllim,
aldığınız əməkhaqqı sizi qane edibmi? Öz istədiyiniz kimi yaşaya bilmisinizmi?
- Mənim gündəlik xərcim 6-7 manatdan artıq
tutmur. İçən deyiləm, həddən
artıq yeyən deyiləm. Papiros çəkən
deyiləm. Səhər 9-da herkules sıyığı
yeyirəm, saat 11-də də yağ, kəsmik,
bir loxma da çörək, gündə üç stəkan
adi su içirəm. Saat 3-4 arası nahar edirəm.
Axşam da yüngül nəsə yeyirəm.
Mənim həyat tərzim ailəmin də həyat
tərzidir. Yoldaşımın 80 yaşı var. O da
sağlamdır. Qızlarım da
sağlamdılar. Evin böyüyü nəyi
nümunə kimi göstərirsə, hamı o yolla gedir.
Mən 7-dən sonra heç bir nemətə əlimi
uzatmaram. Buna iradə lazımdır. İnsanın iradəsi, hərəkətlərini
ölçüb biçməsi, özünü idarə etməsi
vacib bir şeydir. Mənim xərclədiyim pul elmi işimə
daha çox sərf edilir. Bu il iki kitab
buraxdırmışam. Biri Məhəmməd
Əminin 4-cü cildidi, ikincisi də M.Ə.Rəsulzadənin
"Bakı və Azərbaycan tarixinə dair əsərlər"
(1918-1919-cu illər) kitabıdır.
Uzun illər işləyib 2-3 yerdən maaş
almışam. Universitetdə həm dekan idim, həm
kafedra müdiri, həm də partiya tarixi institutunda
yarımştat işləyirdim. Leninin əsərlərinin
23, 24, 25, 26, 27, 28-ci cildlərinin redaktoru olmuşam. Hər
ay oradan maaş alırdım. Televiziyada etdiyim çıxışlara görə
universitetdən aldığım maaşdan çox oradan
qonorar alırdım. Həftədə iki
dəfə çıxış edirdim, ayda 1000-1200 manat
qonorar alırdım. İndiki dövrdə
Bakı Dövlət Universitetində işləyirəm.
2005-ci ildən ayda 1000 manat Prezident təqaüdü
alıram. Heç vaxt zəhmətdən
qorxmamışam.
- Gələn il qəzetimizin 80
yaşını qeyd edəcəyik. Sizi də qəzetimizin
yubiley tədbirində görmək istərdik.
- Mən "Azərbaycan müəllimi"ndə 1948-50-ci
illərdə işləmişəm. O dövrdə sizin qəzetdə
işləyənlərdən bir adam
qalıb? Deməli, əgər qalmayıbsa, qəzetinizin 80 illik yubileyinə qalan bir adam
lazımdı ya yox? Təkcə qəzetin
komplekti qalmır ki, adamlar da - canlı komplekt də
lazımdır. Sizə bir tövsiyəm var: Qocalar
ömürlərini yaşayıblar, işlərini
görüblər, qocalara hörmət yaxşı şeydir.
Amma gərək
cavanları işləməyə həvəsləndirəsən,
mükafatlar verəsən. Ən böyük hünər, cavanları işə
cəlb edə bilməkdir. Qəzetinizə kim əla yazı yazırsa, ona mükafat vermək,
həvəsləndirmək lazımdır.
- İctimai nəqliyyatdan istifadə
edirsiniz?
- Universitetə avtobusla yox, taksiynən gəlib-gedirəm.
Niyə? Çünki mən
avtobusla getsəm, 1 saat ordan bura gəlmək, bir saat da
qayıtmaq. Mən ömrümün iki
saatını indi yola sərf eliyə bilmərəm. Yola sərf eləməyə bir saat bəsdir.
O biri bir saatımı da işləyərəm. Ona görə də bu saat ən üstündə əsdiyim
şey varsa, o da mənim vaxtımdır. Ən
çox istədiyim odur ki, Məhəmməd Əminin 5-ci
cildini çapdan çıxarda bilim. Yəni, o qədər
ömür qalmayıb ki, onu hədər yerə sərf edim.
- Haqqınızda yazılan məqalələrdən
yadınızda daha çox hansı qalıb?
- 3 yanvar 1992-ci ildə sizin qəzetdə məqalə
çıxıb mənim haqqımda. "Ali məktəb
müəllimlərimiz" rubrikasından "Cədvələ
düşməyən dərs".
Mən həftədə bir dəfə cədvələ
düşməyən dərs keçirdim,
yığışırdıq, deyirdim kimin nə sualı varsa,
bizim sənətimizlə əlaqədar, beynəlxalq vəziyyətlə
əlaqədar - mənə desin. Bildiyimi cavab
verəcəm. Bilmədiyimi də öyrənib
deyəcəyəm. O sual-cavab dərsiydi. Təkcə
fakültənin yox ey, bir də görürsən başqa
fakültələrin tələbələri də gəlirdilər
ki, Şirməmməd müəllimin "açıq dərs"i
var - Cədvəldə olmayan dərs. Çünki
elə şeylər var ki, onları proqramla tələbəyə
demək olmaz. Gərək auditoriyada
proqrama uyğun dərs keçəsən. Amma həftədə bir dəfə
"açıq dərs"də proqram yoxdur. Təkcə proqramnan sinfə girmək hələ işin
hamısı demək deyil.
- Uzunömürlülüyün bir açarı
varmı?
- Bir hədis var: Deyir ki, insanların xeyirlisi uzun
ömürlü və əməlisaleh adamlardır. Tələbə
vaxtı dörd il Moskvada yaşadım, mənə
bir qram belə araq içirə bilmədilər. Nəfsinə hakim olasan gərək. Bu günə qədər bir udum belə siqaret
çəkməmişəm. Əvvəla
ömrü verən yaradandı. Amma Allah
adama ağıl da, baş da verir də. Yəni insan
yaşayış tərzini özü seçir. Ana babam 97 yaşında vəfat edib. Bizim nəslimiz çox yaşayandı,
uzunömürlüdü. İnsanı
yaşadan zəhmətdir, əməkdir, həm də fiziki əməkdi.
Yəni hər bir canlı özü üçün
yaşayış vəsaiti əldə etmək qabiliyyətinə malik
olmalıdır. Müstəqil yaşaya bilmək
vərdişi adamı zəhmətə
alışdırır.
Dünyada ən dəhşətli şey
yeməyə aludə olmaqdır. İnsanın
ömrünü qısaldır. Çox
yemək insanın başına fəlakətlər gətirir.
Bu gün gözüm yaxşı
görür, qulağım yaxşı eşidir, beynim
yaxşı işləyir, yaddaşım da yerindədir. Yarım saatdan artıq televizorun qarşısında
oturmaram. Gözümü qoruyuram. Səsinə qulaq asıram. Hər gün ən
azı 4000-5000 addım atıram. Axşam saat 11-dən o tərəfə
oyaq qaldığım
vaxt yadıma gəlmir. Səhər
7-də dururam. Kompüterlə məşğul
olmuram. Heç mobil telefonu da
yaxınlığıma qoymuram. Arxivə
gedəndə yarım saat işləyirəm, 15 dəqiqə
durub gəzirəm, dincəlirəm. Hər
bir insan özü özünə rejim yaratmalıdır.
Hər şeyin öz vaxtı olmalıdır.
Gərək hərə öz həkimi ola.
Hər gün qan təzyiqimi ölçürəm,
nizama salıram. Xalq təbabətindən
də istifadə edirəm. Mən heç
vaxt maşın da sürməmişəm.
- Şirməmməd müəllim, bu
gün Azərbaycanda demək olar ki, əksər jurnalistlər,
qəzet nümayəndələri sizinlə görüşmək
istəyirlər. Çox sağ olun
ki, bizə böyük bir diqqət ayırdınız. Siz bizim dəvətimizi qəbul etdiniz, Bu elə
bizim redaksiyamıza, bütövlükdə təhsil sisteminə
olan hörmətinizdir.
Ellada
UMUDLU,
"Azərbaycan
müəllimi"
Azərbaycan
müəllimi.- 2013.- 6 dekabr.- S.3.