Yadıma düşdü

Qarabağ torpağında gördüyüm el-obalar,

Uşaqlığım ötüşən illər yadıma düşdü.

Natəvan tək analar, Üzeyir tək babalar,

Şuşadakı çiçəklər, güllər yadıma düşdü.

“Yeddiqat”dan Şuşaya kəmər kimi dolaşan,

Zirvələri göylərlə, buludlarla yarışan,

Nisgilli ürəyimdə qələmimlə öpüşən,

Xəzərdən İrəvana ellər yadıma düşdü.

Məcrasına sığmayan, dərələrdə çağlayan,

Bəndi-bərəni kəsən, cığırları bağlayan,

Həsrəti gözlərimi kösöv təki dağlayan,

Köpüklü qıjov çaylar, sellər yadıma düşdü.

“Güngörməz”in dərəsi, Şırlanın şəlaləsi,

Dağ- aranı dolaşan qoyun-quzunun səsi.

Elatın inam yeri - Seyid Həsən türbəsi,

Bayatılı, nəğməli dillər yadıma düşdü.

Hərdən şıltaq sevgiyə - məhəbbətə allanan,

Qoşulub qaçmaq üçün bulaq üstə yollanan,

Ədalı gözəllərin topuğuna sallanan,

Köhlən yalına bənzər tellər yadıma düşdü.

Cüyür dalınca qaçıb bərələrdə azdığım,

Qarına, çovğununa, küləyinə dözdüyüm,

Çiyələyin, moruğun sap üstünə düzdüyüm,

Qaymaqgülü bitirən çöllər yadıma düşdü.

Gözlərimin önündən getmir oba “Malikli”,

“Ağzıyastı”, “Topxana”, “Üçağızlı” kəklikli,

Adı Əyyuba əziz Novlu bulaq “Gədikli”,

Sonaları üzdürən göllər yadıma düşdü.

Gözəldir

Müqəddəs torpağım - Azərbaycanın,

Adı şeiriyyətdir, özü gözəldir.

Yoxdur yer üzündə belə bir məkan,

Əbədi sönməyən közü gözəldir.

Doymaq mümkün deyil çöl-çəmənindən,

Gözəl nərgizindən, yasəmənindən.

Qalx tamaşa elə zirvələrindən,

Yoxuşu, enişi, düzü gözəldir.

İnsana ruh verir kamanı, tarı,

Süfrə bəzəyidir meyvəsi, barı.

Bərəkət gətirir, yağışı, qarı.

Bulaq dodağında buzu gözəldir.

Dəmir çarıq geyin gəz qarış-qarış,

Gör necə yaraşır dağlarına qış,

Torpağına qarış, suyuna qarış,

İsmətli, həyalı qızı gözəldir.

Yol sal Göygölünə, Maral gölünə,

Qoşul Qarabağın coşqun selinə…

Ay Əyyub Şırlanlı, gətir dilinə:

Denən ki, Vətənin özü gözəldir.

Əyyub ŞIRLANLI,

əməkdar müəllim, Azərbaycan

Yazıçılar Birliyinin üzvü

Azərbaycan müəllimi.- 2016.- 9 yanvar.- S.12.