İş yoldaşımızın xatirəsi İş yoldaşımızın xatirəsi

Adam heç bilmir necə başlasın, nədən başlasın. 4-5 gün əvvəl ayaqüstü redaksiyaya gəlmişdi. Məzuniyyətdə olduğundan bir neçə həftəydi ki, Bakıda idi. Gəlmişdi ki, kollektivlə sağollaşıb Naxçıvana dönsün. Heç demə bu, vida görüşüymüş... Bilsəydik üz vurub saxlayardıq. Məzuniyyəti də qurtarmamışdı. Amma yox, qalan deyildi. Evdən həyat yoldaşı ilə birgə çıxdığı üçün uşaqlarından nigaran idi. Bir də, özünün dediyi kimi, Naxçıvandan, doğma ocağından kənarda çox qala bilmirdi. Həmişə də bizə "Bu səs-küydə, basabasda necə yaşayırsınız" deyib hamımızı Naxçıvana dəvət edirdi.

Bu dəfə də "Bizim yerlərin yaxşı vaxtıdır, bir vaxt tapıb gəlin" deyib getdi. Və həmin gün heç kimin ağlına gəlməzdi ki, biz bu dəfə Məmmədin... xahişini yerə sala bilməyəcəyik...

Qəzetimizin Naxçıvan MR üzrə bölgə müxbiri, həmkarımız, dostumuz Məmməd Məmmədov bax beləcə bizi əbədi tərk etdi.

Məmmədin heç 50 yaşı da tamam olmamışdı. Gələn il yubileyini qeyd etməyə hazırlaşırdı. Amma o, bu yaşında da əksəriyyətin həsəd apara biləcəyi çox uğurlar qazanmışdı. İstər şəxsi həyatında, istərsə də yaradıcılığında. Hamısını da öz zəhməti, savadı, qabiliyyəti hesabına. Məmməd Məmmədov Naxçıvan MR Ali Məclisinin deputatı idi. O, bu etimadı ikinci dəfə qazanmışdı. Tarix elmləri namizədi olan Məmməd Məmmədov Azərbaycanın "Əməkdar jurnalist"i fəxri adına layiq görülmüşdü. Bir müddət o, Naxçıvan MR Ali Məclisinin orqanı "Şərq qapısı" qəzetinin baş redaktoru işləmişdi. Lakin sonra yenidən əvvəlki iş yerinə - "Azərbaycan" qəzetinə qayıtmağa qərar vermişdi. "Jurnalistikada müxbirlikdən böyük vəzifə yoxdur" deyirdi.

Məmməd Məmmədov bu "vəzifə"nin "ləzzət"ini bildiyi kimi, zəhmətini də çəkən jurnalistlərdən idi. Gənc yaşlarından respublikanın mərkəzi qəzetlərində müntəzəm çıxış edən Məmməd məhz bu zəhməti bahasına peşəkar jurnalistikaya gəlmişdi. Və zəhməti ilə də bu sahədə nə mümkündürsə, onu da əldə etmişdi. Maddilikdən uzaq həmin əldə etdikləri ona fəxrlənmək, qürurlanmaq, sevinmək üçün bəs idi. Bir görəydiniz Məmməd Azərbaycanın "Əməkdar jurnalist"i fəxri adına layiq görülənlər sırasında adının çəkildiyini eşidəndə hansı hissləri yaşamışdı. Baxmayaraq ki, o, bunacan Naxçıvan MR-in "Əməkdar jurnalsit"i idi. Və Azərbaycanda jurnalistika ailəminə az-çox bələd olan hər kəs bilir ki, Məmməd Məmmədov bu adlara layiqdir. Çünki Məmməd sözün həqiqi mənasında əməkdar jurnalist idi. Naxçıvan MR-də elə bir aktual mövzu yox idi ki, Məmməd ondan yazmasın, naxçıvanlıları narahat edən elə bir problem olmamışdı ki, Məmməd məqalələrində ona toxunmasın. Xüsusən tez-tez ümummilli lider Heydər Əliyevin Naxçıvan MR-in Ali Məclisinə sədrlik etdiyi dövrdə baş vermiş, amma qələmə alınmamış hadisələrdən yazırdı. Bunu tarixçi-jurnalist kimi özünün vətəndaşlıq borcu hesab edirdi.

Onun vətəndaşlıq mövqeyi müəllifi olduğu kitablarda da aydın görünür. Həmin kitabları Azərbaycanın, o cümlədən Naxçıvanın müasir tarixi də adlandırmaq olar. Naxçıvanın son 20 illik tarixinə həsr olunan növbəti kitabı ("Naxçıvan: dövlət müstəqilliyi uğrunda mübarizənin dayağı") haqqında qəzetimizdə lap bu yaxınlarda məqalə dərc edilmişdi.

Amma redaksiyanın katibliyində Məmmədin macal tapıb dərc edə bilmədiyimiz məqalələri də var. Həmin məqalələr dərc ediləcək. Lakin dərcdən sonra həmişəki kimi Naxçıvandan - Məmməddən redaksiyaya minnətdarlıq zəngi olmayacaq.

Bəli, Məmməd həssas həmkar idi. Qəzetimizdə elə bir uğurlu yazı olmazdı ki, zəng vurub müəllifə təşəkkür etməsin. Məmməd həm də təbii insan idi. Necə var idisə, elə də görünürdü, özünü başqa cür təqdim etməyi heç fikirləşmirdi də... Fikirləşdiyi dilində, dilindəki əməlində idi.

Bir də Məmməd sanki həmişə hara isə tələsirdi. Sözün hər mənasında bir yerdə duran deyildi. Soruşanda deyirdi ki, sürət əsrində yaşayırıq, dayandınsa batdın.

Elə o, sürətin də qurbanı oldu. Avtomobil qəzası nəticəsində özü və atası dünyalarını dəyişdilər. Əcəl onları doğmalarının, əzizlərinin əlindən aldı. Nə yaxşı ki, Məmmədin qəza vaxtı avtomobildə olan həyat yoldaşına qıyıb iki balasını anadan da yetim qoymadı...

Allah rəhmət eləsin.

Azərbaycan.- 2011.-24 may.- S. 8.