ZƏHMƏT, ETİMAD VƏ MƏSULİYYƏT

 

 Azərbaycanda ən hörmətli insanlardan biri idmançılar sayılır.

Onlar hələ gənc yaşlarında, özü də böyük sürətlə yüksəlir və məşhurlaşırlar.

Üstəlik halal yolla, dövlətin dəstəyi və yaratdığı şərait hesabına qısa müddətdə varlana, ev, maşın, obyekt sahibinə çevrilə, arzuladıqları ali təhsili ala bilirlər.

Azərbaycan idmançılarının bəxti gətirib! Onların dövlət başçısı cənab İlham Əliyev kimi hamisi var!

Ölkəmizdə idmana dövlət səviyyəsində yüksək qayğı göstərilir. Təkcə ölkə paytaxtında deyil, bölgələrdə də yeni avadanlıqlarla təchiz edilmiş olimpiya idman kompleksləri, stadionlar tikilir, müasir idman qurğuları yaradılır. Müstəqilliyin ilk illərində Azərbaycan idmançıları vəsait yoxluğu üzündən bir sıra beynəlxalq yarışlara qatıla bilmirdilər. İndi isə idmançılarımız nəinki yüksək təminatla bütün yarışlarda iştirak edirlər, hətta paytaxt Bakı dünyada beynəlxalq yarışların keçirildiyi mərkəzlərdən birinə çevrilmişdir. Bu gün başqa ölkələrdən olan idmançılar Azərbaycan bayrağı altında yarışlara qatılmağı özlərinə şərəf hesab edirlər.

Dövlət konkret olaraq idmançılar üçün nələri edir?

İdmançılar ən yaxşı şəraitdə müntəzəm məşq edir, yarışqabağı təlim-məşqlərini ən səfalı yerlərdə keçirirlər;

İllər uzunu hər idmançının ustalığının artırılmasına və peşəkarlığının yüksəlməsinə xeyli vəsait xərclənir;

Ölkədaxili və beynəlxalq miqyaslı yarışlarda iştirak edən idmançı və məşqçilərin bütün xərcləri dövlət tərəfindən ödənilir;

İdmançıların və onların məşqçilərinin normal yaşayışı təmin edilir;

Dünya və Olimpiya çempionları ali məktəbə imtahansız qəbul olunurlar;

Olimpiya Oyunlarında müxtəlif dərəcəli medallar qazananlara bir neçə mənbədən yüksək məbləğdə pul mükafatları və qiymətli hədiyyələr verilir;

Yüksək səviyyəli dövlət tədbirlərinə dəvət edilərək hörmətli qonaqlar tək ehtiram göstərilir.

Bütün bunların əvəzində onlardan bircə şey tələb olunur:

Müntəzəm şəkildə məşq edərək yarışlarda qələbə qazanmaq, bayrağımızı ucaltmaq!

Deyilənlərə daha bir faktla yekun vururuq: ABŞ dünyanın ən varlı dövlətidir. O Olimpiyanın qızıl medalçılarına birdəfəyə 20 min, biz isə 600 min manat veririk!

XXX London Yay Olimpiya Oyunlarına Azərbaycan 16 növ üzrə mübarizə aparacaq 53 idmançı ilə qatılmışdı. Bu 53 nəfərin  hər birini qaliblər sırasında görmək hər birimizin arzusu idi! Təbii ki, hamı reallığı başa düşür, amma necə deyərlər, arzu etmək heç kəsə ziyan vermir! Elə idmançılar var ki, onları qaliblər cərgəsində görməyəcəyimizi ağlımıza belə gətirmirdik. Əslində onların da ümidləri doğrultmamağa mənəvi haqları çatmırdı!

Olimpiya Oyunları ərəfəsində dövlət başçısı, Milli Olimpiya Komitəsinin prezidenti cənab İlham Əliyevin iştirakı ilə təntənəli yolasalma mərasimi keçirildi. Cənab İlham Əliyev idmançılar qarşısında səmimi və parlaq nitq söylədi: "İdmanın inkişafı Azərbaycanda dövlət siyasətidir və Azərbaycan dövləti Azərbaycan idmanının inkişafı üçün konkret addımlar atmışdır. Bu gün də siyasət davam etdirilir. İdman cəmiyyətimizin ayrılmaz hissəsidir. İdmançılara olan hörmət cəmiyyətdə yüksək səviyyədədir" - fikrini xüsusi vurğuladı. Sonra hər bir idmançının əlini sıxaraq uğurlar dilədi, onlarla xatirə şəkli çəkdirdi.

Bu həm də böyük etimad idi!

Hər bir etimad isə öz növbəsində məsuliyyət doğurur!

Səni yarışlara göndərən dövlət, onun başçısı və azarkeşlik edən ölkə vətəndaşları qarşısında yüksək məsuliyyət!

Bu məsuliyyət hazırlıq məşqlərindən başlayaraq həlledici yarışlarda daha yüksək mərhələyə qədəm qoyur!

Mənəvi borc və məsuliyyət hissini dərk edərək Londona yollanan idmançılarımız iradə və xarakter nümayiş etdirdilər.

Rövşən BAYRAMOV yunan-Roma güləşi üzrə dünyanın ən güclü idmançılarındandır. Avropa, dünya çempionu olub, Olimpiya Oyunlarının gümüş mükafatını qazanıb. London Yay Olimpiya Oyunlarına isə gümüşü qızıla "dəyişmək" niyyətilə getmişdi. Hamı ona azarkeşlik edirdi. Yarışlara mənəvi-psixoloji, fiziki, taktiki və texniki baxımdan yaxşı hazırlaşdığı hiss olunurdu.

Rövşən Bayramov haqqında "idman bəxti olmayan" güləşçi deyirlər. Rəqiblərinə bir xal belə vermədən finaladək yüksəldi.

Final yarışmasında beşqat dünya çempionuna uduzdu. Fəxri kürsüdə göz yaşlarını saxlaya bilmirdi. Səmimi göz yaşları idi, məğlubiyyətin acısından doğmuşdu.

Rövşən nə bacarırdısa, etmişdi!

Var gücünü qoymuş, mərdliklə güləşmiş, əsl idmançı xarakteri nümayiş etdirmişdi!

Bacardığını etsə də, istədiyini edə bilməmişdi!

Onu bir idmançı və insan kimi başa düşür, inanırıq ki, növbəti dəfə Olimpiya Oyunlarının qızıl medalını da mükafatları sırasına qata biləcək.

Emin ƏHMƏDOVUN məğlub olaraq finala çıxa bilməməsi  məlum səbəblərə görə bizi daha çox pərişan etsə də, bu idmançını qınamırıq. Bizim və özünün istədiyinə nail olmaq, qızıl medal qazanmaq üçün zamana ehtiyacı var. Hər halda məsuliyyətli, çalışqan və perspektivli idmançıdır.

İdmansevərlərə növbəti kədərqarışıq sevinci Mariya STADNİK yaşatdı. Qələbəyə sonsuz inam və həvəsi olan güləşçi xanım əzmkarlığı ilə diqqət çəkirdi. Yarışlara mənəvi-psixoloji, fiziki-texniki cəhətdən yaxşı hazırlaşdığı hiss olunurdu. O da Rövşən Bayramov kimi final mərhələsinə qədər sürətlə irəlilədi, hamımızı qızıl medal üzərində köklədi. Final görüşünün birinci hissəsində də qətiyyətlə güləşirdi. Amma burnundan zədə aldıqdan sonra bir qədər yavaşıdı, Pekin Olimpiya Oyunlarında qazandığı bürüncü qızıla çevirə bilmədi. Təbiidir ki, gümüş də yüksək əyarlı mükafatdır! Amma hər iki güləşçimizin qızıla çatmalarına lap azca qalmışdı...

Bütövlükdə Mariya Stadnikin gümüş medalı çox sevindiricidir və qadın güləşçini hələ irəlidə yeni qələbələr gözlədiyindən xəbər verir.

Azərbaycan idmançılarına ilk medalı 18 yaşlı Valentin XRİSTOV  qazandırmışdı. Əyarı bürünc olsa da, ilk medal kimi dəyəri yüksək idi! Gənc ağırlıqqaldıran yarışlarda yüksək iradə və mübarizlik keyfiyyəti nümayiş etdirirdi. Maraqlı bir fakt. Valentin Xristov mükafatçılar sırasına çıxmaq üçün 158 kiloqramı təkanla qaldırmalı idi. Çəkinin öhdəsindən gələ bilmədi. Üçüncü cəhddə 159 kiloqram sifariş edərək riskə getdi və iradə gücü ilə daha ağır çəkini qaldıra bildi!

Qadın güləşçisi Yuliya RATKEVİÇ 1/4 finalda uduzsa da, sonradan təsəlliverici görüşlərə qatıldı. Bu mərhələdə daha əzm və məsuliyyətlə çalışdı, rəqiblərinə üstün gəlməyi, komandamızın daxılına daha bir bürünc medal əlavə etməyi bacardı.

Son illərdə ölkəmizdə boks idman növü sürətlə inkişaf etmişdir. Əvvəlki Olimpiya Oyunlarında idmançılarımız bu növ üzrə 4 bürünc medal qazanmışdılar. Bu dəfə onları qızıla və gümüşə dəyişmək real vəzifə idi. İki boksçumuz - Teymur MƏMMƏDOV və Məhəmmədrəsul MƏCİDOV yarımfinala qədər keçirdikləri görüşlərdə qızıl medal alacaqlarına böyük inam yaratmışdılar. Lakin antiazərbaycançı şəbəkənin idman sahəsində də əleyhimizə apardığı iş (sapı özümüzdən olan baltaların fəal iştirakı ilə) mənfi təsirini göstərdi. Boksçularımız öz rəqiblərinə açıq-aşkar üstünlüklə qalib gəlsələr də, hakim ədalətsizliyi və qorxaqlığı hesabına uduzduruldular. Bununla bağlı Azərbaycan Boks Federasiyasının rəhbərliyi Beynəlxalq Həvəskar Boks Assosiasiyasına yazılı etiraz  ünvanlamışdır!

Ədalətsizliklərə öyrənsək də, onlarla barışmaq niyyətində deyilik!

Bu dəfə isə haqsızlıqla üzləşən boksçularımız finala yüksələ, layiq olduqları yüksək əyarlı medalları ala  bilmədilər!

Hər halda siyasətdə və idmanda döyüşməyi yaxşı bacarırıq və tezliklə bütün rəqiblərimizi nokauta sala biləcəyik!

Qızıl medal həsrəti isə get-gedə artırdı!

Amma bəxtimiz gətirmirdi ki, gətirmirdi!

Qızıl medalsız qalmaq isə Azərbaycan idmanına heç cürə yaraşmırdı!

XXX London Yay Olimpiya Oyunlarının qəribə bir  xüsusiyyəti də oldu. Biz qızıl medalları gözlədiklərimizdən yox, ümid bəslədiklərimizdən gördük! Yarışmanın sonlarına yaxın ən böyük ümidimiz güləşçilərimizə idi!

Xoşbəxtlikdən onlar bizi qızıl medalsız qoymadılar!

Tale bizə bir gündə iki qələbə sevinci yaşatdı!

Beləliklə, bütün intizara və narahatlıqlara, həyəcanlı anlara sonsuz fərəhlə nöqtə qoyuldu!

İlk qızıl medalı bizə sərbəst güləşçimiz Toğrul ƏSGƏROV bəxş etdi!

Himnimizi  birinci dəfə gənc və hələ dünya idmanında kifayət qədər iz buraxmamış pəhləvanımız səsləndirərək bayrağımızı yüksəklərə qaldırdı!

Bu həm də o deməkdir ki, yeni nəsil idmançılar yetişir və onlar öz sözlərini inam və cəsarətlə deməyi bacarırlar!

Şərif ŞƏRİFOV isə qazandığı qızıl medalla bu qələbənin sevincini və təntənəsini daha da artırdı. Döşək  üzərində olduğu müddətdə bizə həyəcanlı dəqiqələr yaşatsa da, sonda özünün ən böyük idman qələbəsini qazandı!

Bir gecədə iki dəfə Azərbaycan himni çalındı, Azərbaycan bayrağı ən yüksəkdə dalğalandı!

Ən xoşbəxt və səadət dolu dəqiqələr idi!

Bu yerdə başqa bir məqama toxunmamaq mümkün deyil!

Antiazərbaycançı şəbəkəyə xidmət edən Azərbaycanın aqressiv müxalifəti və onlara xidmət göstərən qəzetlər Olimpiya Oyunları ərəfəsində və yarışlar davam edən günlərdə yenə öz amplualarına sadiq qaldılar! Siyasi mübarizədə sarsıdıcı məğlubiyyətə uğrayaraq öz elektoratını tamamilə itirən dağıdıcı müxalifət artıq Azərbaycan iqtidarı ilə deyil, Azərbaycan xalqına və onun milli maraqlarına qarşı vuruşur.

"Xalqa nə qədər pis olarsa, bizə o qədər yaxşıdır" prinsipi yenə də onların fəaliyyətlərinin başlıca məqsədidir!

Siyasi mübarizədə müəyyən hərəkətləri haradasa başa düşmək mümkündür!

Axı idman siyasət deyil!

Bunun iqtidar-müxalifət mübarizəsinə nə dəxli var!

İdmançı Azərbaycan xalqını və dövlətini təmsil edir!

O qalib gələndə Azərbaycan himni çalınaraq, bayrağı ucaldılır!

İdman yarışlarında, xüsusən Olimpiya Oyunlarında hər qələbə xalqın uğuru və sevinci sayılır!

Azərbaycan idmanına qarşı bu nə düşmənçilik kampaniyası idi!

Sevinə bilmirsinizsə, heç olmazsa susun, kənarda dayanın!

İki boksçumuzun - Teymur MƏMMƏDOVLA Məhəmmədrəsul  MƏCİDOVUN döyüşü qiymətləndirilərkən bu murdar təbliğatın mənfi nəticələrinin təsiri duyuldu, qeyri-obyektivliyə yol verildi! Rahatlaşdınızmı, sevindinizmi?

Amma bu dəfə də sonadək sevinmək sizlərə nəsib olmadı, ay bu xalqdan olub onun əleyhinə işləyənlər!

Xalqın idman uğurlarını qəbul etməyərək "gözdənsalan kampaniyası" aparanlara nə deyəsən!

Sonuncu - daha bir bürünc medalı Xetaq QAZYUMOV qazandı. Doğrudur, güləş həvəskarları ondan qızıl medal gözləyirdilər. Amma idmanda belə hallar olur...

Təəssüf ki, yarışlara hazırlıq mərhələsində kifayət qədər tər tökərək məşq etməyənlər, əvvəllər qazandıqları titullarına güvənərək asan qələbəyə bel bağlayanlar da vardı!

Azərbaycan cüdoçuları London Olimpiya Oyunlarında ipponla  məğlubiyyətə uğradılar!

Bu məğlubiyyətin səbəbi nə idi? Yəqin ki, idman mütəxəssisləri, sahəyə cavabdehlik daşıyanlar təhlil və araşdırma apararaq düzgün nəticələr çıxaracaq və müvafiq qərarlar qəbul olunacaq! Necə deyərlər, məsələnin bu cəhəti bizlik deyil! Bizi daha çox mənəvi amillər, etik prinsiplər düşündürür və narahat edir.

Azərbaycan bayrağı altında yarışlara qatılan hər kəsin qazandığı nəticə onun "şəxsi işi" sayılmır. Qeyd etdiyimiz kimi, bunun həm maliyyə tərəfi, həm də ölkənin təmsilçisi olmaq məqamı var. Üstəlik, milyonlarla Azərbaycan vətəndaşı öz idmançısına azarkeşlik edərək qürur duyur, yaxud məyusluq hissi keçirir. Bu baxımdan idmançının məşq və yarışması həm də ictimai əhəmiyyət kəsb edir.

Nədənsə London Olimpiadasında tatami üzərinə çıxan cüdoçularımızda bir süstlük, gözlərində isə qorxu və məğlubiyyətlə barışmaq nişanələri sezilirdi!

Onlarda fədakarlıq, tam gücü ilə mübarizə aparmaq istəyi müşahidə olunmurdu!

Məşhur bir deyim var: dünənki işinə görə sağ ol, bu günkünə cavab ver!

Pekin Olimpiadasında Elnur Məmmədli qazandığı qızıl medalla özünə və Azərbaycana şöhrət gətirdi. Bu dəfə də Elnura böyük ümid bəslənilirdi. Özü də "qızıl medal gətirməyə gedirəm" deyə vəd vermişdi. Amma ...

Ulduz xəstəliyi yaman şeymiş! Boks üzrə dünya çempionu və Olimpiya Oyunları mükafatçısı Ağasi Məmmədovu da cızığından çıxararaq başqa səmtə apardı.

Yüksək ranqlı idmançılar üçün "doğma yer" idman zalı  sayılır. O, siyasi tədbirlərdə, təntənəli mərasimlərdə, iaşə obyektlərində nadir hallarda görünməli, tamaşaçıları özünə həsrət qoymalıdır!

İdmançının bədənindən zədə və tər qoxusu əskik olmamalıdır!

Allah vergisinə və keçmiş uğura güvənib arxayınlaşmaq tezliklə məğlubiyyətə yuvarlanmaq deməkdir!

İndi ildə 300 gün və gündə bir neçə dəfə məşq edən istedadlar qalib gəlirlər!

Addan və tituldan qorxmayaraq döyüşənlər qalib, asan qələbəyə inananlar isə məğlub olurlar!

Favorit  olmaq isə onqat, bəlkə də yüzqat məsuliyyətdir!

Hər halda cüdoçularımız belə vəziyyətdən tez çıxacaq, daha böyük uğurlara imza atacaqlar! Buna şübhə etmirik, çünki doğru yoldayıq! Amma yəqin ki, bir vaxtlar azarkeşlərin əldən-ayaqdan getdikləri bəzi idmançılarsız...

 

Öz-özünə edəni, el yığılsa edə bilməz - deyiblər!

 

Bəs idmanımızın və azarkeşlərimizin təqsiri nədir?

 

Bəs göstərilən etimad necə olsun?

 

Bəs məsuliyyət hissi harada qaldı?

 

Görünür bəzilərini çox əzizləmiş, qədərindən artıq sevmişik!

 

Görünür, rəsmi və qeyri-rəsmi mükafatların miqdarı həddindən artıq olub!

 

Görünür, nöqsanlarından keçərək xətirlərinə dəyməkdən qorxmuşuq!

 

Vətənin verdiklərini və etdiklərini unutmaq da  insanı iflasa gətirir!

 

Ən azı mənəvi iflasa!

 

Azərbaycan idmanı yüksəlişdə və inkişafdadır.

 

Azərbaycan həm də idman ölkəsi kimi tanınır.

 

Olimpiya Oyunlarında uğurlarımız isə get-gedə artır, möhkəmlənir.

 

2000-ci il Sidney Olimpiya Oyunlarında 2 qızıl, bir bürünc medalla 199 ölkə arasında 34-cü yeri tutmuşduq.

 

Afina Olimpiya Oyunlarında 1 qızıl və 4 bürünc medalla 202 dövlət arasında 50-ci yeri qazandıq.

 

Pekin Olimpiadasında 1 qızıl, 2 gümüş və 4 bürünc medalla 205 ölkə arasında 39-cu yerə sahib çıxdıq.

 

London Yay Olimpiya Oyunlarında Azərbaycan idmançıları on medal qazanaraq daha möhtəşəm qələbəyə imza atdılar.

 

Medal sayına görə 25-ci,

 

Xal hesabına görə 27-ci,

 

Qızıl əyarına görə isə medal qazanan 85 ölkə arasında 30-cu yerə yüksəlmişik!

 

 ƏHSƏN SƏNƏ, AZƏRBAYCAN İDMANÇISI!

 

 

Bəxtiyar SADIQOV

 

Azərbaycan.- 2012.- 14 avqust.- S. 1; 3.