İstiqlal mübarizi

 

Gizli ölüm düşərgəsində 8 il yaşayıb sağ qayıdan doktor Cahangir Ağazadəni Bakıda güllələdilər

 

Onu "lazaretə" həkim Ağayev Cahangirin yanına apardım. Ağayev dedi: "Heç bilmirəm, neyləyim. Lazaretdə yer yoxdur, dərman və sarğı materialları da yoxdur, onlarsa hər gün kəsilmiş barmaqlarını sarıtdırmağa gəlirlər" ... Heç bir həftə keçmədi ki, Semyonov qan zəhərlənməsindən öldü. Məntəqənin rəisi Novikov Aleksandr Mixayloviçin imzaladığı "Zəhərlənmədən ölmüş məhbus Semyonov ölmüş hesab edilsinXüsusi Təyinatlı Şimal Düşərgələri tərəfindən mənə həvalə edilmiş məntəqənin məhbusları siyahısından çıxarılsın". Əmrin mətni indiki kimi yadımdadır".

Daha sonra düşərgənin rəisi yazır: "Həssas və xeyirxah Ağayev Kond adasında ürəyimi boşaltdığım yeganə adam idi. Onu Kond adasına "sındırmaq" üçün göndərmişdilər, çünki Solovki adasında müsavatçıların aclıq aksiyasına rəhbərlik etmişdi. Onunla birlikdə daha 11 nəfər müsavatçı göndərilmişdi. Onların 29-cu ildən 30-cu ilə keçən qışda sağ qalıb-qalmadığını bilmirəm. Hər halda onlar Kond adasından heç vaxt geri qayıtmayacaqlar: axı  XTŞD-nin (Xüsusi Təyinatlı Şimal Düşərgələri) İnformasiya-İstintaq Şöbəsi (İİŞ) onları oraya xüsusi olaraq "sındırmaq" üçün göndərmişdi. İİŞ bunu çox gözləməyəcək: onsuz da aclıq və hər il orada tüğyan edən yatalaq çekistlərin istəyini inanılmış halda tezliklə həyata keçirir.

1929-cu ilin yayında doktor Ağayevə səciyyəvi məktub göndərilmişdi. Kiçik oğlu yazırdı: "Əziz ata, mən məktəbə getmirəm, çünki sən əksinqilabçısan. Atacan, mənə məktub yaz ki, mən sənin oğlun deyiləm. Əslində isə, əziz atam, mən həmişə səni sevirəm, sən mənim atamsan: məktub mənə yalnız ona görə lazımdır ki, məni məktəbə qəbul etsinlər..."

Əgər mən o vaxt Kond adasında olmasaydım, Ağayev bu məktubu almazdı: məktub geriyə, Gəncəyə göndərilərdi, özü də atasını sevən oğula yox, Xüsusi Dövlət Siyasi İdarəsinə ki, məktub müəllifini "sosial cəhətdən təhlükəli şəxslər" siyahısına salsın, ciddi nəzarətdə saxlanılsın.

Bu məktubu götürüb doktor Ağayevin yanına gəldim və dedim: "Əzizim Cahangir, sizə oğlunuzdan məktub var". Pıçıltı ilə əlavə etdim: "Onu oxuyun, amma dərhal cırın".

Ağayev açıq zərfdən məktubu çıxarıb oxumağa başladı. Dodaqları əsəbdən səyriyirdi, gözlərindən yaş sel kimi axırdı. Məktub tutan əlləri əsirdi, hönkür-hönkür ağlayırdı... Üzünü əlləri ilə tutub, öz çirkli tapçanına yıxıldı... Mən "Aptek"ə qaçdım, böyük dozada valerian damcıları alıb Ağayevə gətirdim. Müsavatçı İrzaya (Rzaya) dedim ki, doktoru sakitləşdirin. Özüm isə dərhal oradan çıxıb getdim... Ruhun şad olsun, unudulmaz, əziz Cahangir!"

Həmin rəis sovet imperiyasının zülmünə, Stalin rejiminin insanların başına gətirdiyi ağlagəlməz faciələrə, fəlakətlərə etiraz əlaməti olaraq 1929-cu ildə SSRİ-ni gizli yolla tərk edib, xarici ölkələrdən birində  sığınacaq tapıb, orada yaşayıb və "məktub məsələsi"ni də Stalinin ölümündən (1953-cü il, mart) az sonra xarici ölkədə nəşr etdirdiyi kitabına daxil edib.

Müəllif keçmiş düşərgə rəisi Ağayevinonun həmyerlilərinin "29-cu ildən 30-cu ilə keçən qışda sağ qalıb-qalmadığını bilmirəm" deməkdə haqlı idi. Çünki ağır şəraiti və 40-45 dərəcə şaxtadan hər adam salamat çıxa bilmirdi. Sizə elə gəlməsin ki, ölənlər çoxaldıqca, yaxşılığa doğru nəsə dəyişirdi, yox, buraya on gündən bir ölənlərdən çox "xalq düşməni" gətirilirdi.

Hətta Cahangir Ağayevə oğlundan gələn məktubla əlaqədar yaranan gərginlikdən sonra "Ruhun şad olsun, unudulmaz, əziz Cahangir!" - deyə, tələsik ondan aralanan rəisin yazdıqlarından belə qənaətə gəlmək olur ki, Cahangir Ağayev heç 29-cu ildən 30-cu ilə keçən qışa da qalmır, ürəktutmasından elə oradaca həyatla vidalaşır.

Amma araşdırmalarımızdan məlum olur ki, Cahangirin çətin anında köməyə çağrılan İrzanın (Rza) yardımı sayəsində Cahangir Ağayev sağ qalır.

 

***

 

Rus dilini yaxşı bilməsi və hamının dadına çatan həkimlik peşəsi sayəsində Cahangir Ağayev 1935-ci ilə kimi Kond adasında yaxşı ünsiyyət yarada bilir. Vaxtından iki il əvvəl azadlığa buraxılır. Bu xəbər 1935-ci ilin yazında Gəncədə Ağazadələri tanıyanların, eşidib-bilənlərin qəlbində sevinc hissi alovlandırır. O vətənə qayıdandan sonra yüzlərlə ailə - müsavatçı, əksinqilabçı, yeni quruluşun düşməni, qolçomaq, axund, molla, ruhani, din xadimis. bu kimi adlarla öldüsü-qaldısı məlum olmayanların, həbs olunanların, sürgünə göndərilənlərin yaxınları tanıdı-tanımadı gizlin-gizlin doktor Ağayevin ünvanını soraqlayır, görüşür, doğmalarından bir xəbər bilməyə çalışırdılar.

Cahangir Ağayev sürgündən qayıdanda böyük oğlu Tahir Gəncə Kənd Təsərrüfatı İnstitutunun sonuncu kursunda, Məlahət həmin institutun mühəndis-entemoloq fakültəsində təhsil alırdı. Çingiz, Əkrəm, Oqtay və Günəş isə orta məktəbdə oxuyurdular. Xuraman xanım Azərbaycan və fars dillərini tədris etməklə, həm də ibtidai məktəbin müdiri idi.

Dünyanın harasında olursa-olsun, həkim həkimdir, deyən Cahangir Ağayev əvvəlki kimi müayinə və müalicə məqsədilə ona müracət edənlərdən qayğısını əsirgəmirdi. Sürgündən təzə qayıdanda bir-iki nəfər ona səni işə götürərik desə də, sonralar qorxularından gözə dəymədilər. Doktor Ağayev həyatın hər üzünü görmüşdü, çox şeylər görüb-götürmüşdü, odur ki, hökumət idarələrindən, hökumət adamlarından aralı gəzirdi.

Az sonra sonuncu yeri olan Şəkiyə gedib, orada yaşayır, arada Gəncəyə  gəlib-gedirdi. İstər Şəkidə, istər Gəncədə işi-gücü xəstələrin müayinəsi və müalicəsi ilə məşğul olmaq, insanlara kömək göstərmək, əl tutmaq idi. 1937-ci il avqustun 7-də   Azərbaycan SSR Xalq Daxili İşlər Komissarlığının əməkdaşları doktor Ağayevi yenidən həbs edirlər. Səbəb də bu olur ki, Cahangir Ağayev 1935-ci ildə həbsdən qayıtdıqdan sonra guya Nuxada və Gəncədə əhali arasında əksinqilabi təbliğatla məşğul olur. Evində axtarış aparırlar. Cahangir Ağayevin barəsində ikinci dəfə cinayət işi açılır. Azərbaycan SSR XDİN-nin Dövlət Təhlükəsizliyi İdarəsinin Nuxa şəhər 10 nömrəli əməliyyat qrupunun kiçik leytenantı  Q.V. Zelenski müttəhim Ağayevlə avqustun 15-də görüşərək sorğu protokolu tərtib edir.  Müstəntiq keçirdiyi sorğuya əsasən çıxardığı ittihamnaməni 23 avqust 1937-ci ildə Fövqəladə "Üçlüyə" göndərir.        

 

İttihamnamədə deyilir:

 

"Mən, Azərbaycan Xalq Daxili İşlər Komissarlığı, Nuxa şəhər 10 N-li əməliyyat qrupunun əməliyyatçısı, kiçik leytenant Q.V.Zelenski  müttəhm Ağayev Cahangir Musa oğlunun adına açılmış 1214 N-li işə baxdım.

1894-cü ildə Kirovabad şəhərində anadan olmuş.  SSRİ vətəndaşı, mülkədar,  Müsavat partiyasının Gəncə üzrə gizli komitəsinin sədri Cahangir Ağayev 1927-ci ildə mühakimə olunaraq 10 il müddətinə sürgün edilib.

Diqqətinizə çatdırıram ki, 1935-ci ildə sürgündən qayıtmış Ağayev Cahangir Musa oğlu sovet hökumətinə qarşı ifrat dərəcədə düşməncilik əhval-ruhiyyədədir ki, bu da aşağıdakılardan ibarətdir:

 

a) Əksinqilabi fəaliyyətini davam etdirərək sürgündən qayıtmış müsavatçıların işə düzəlməsinə kömək etmişdir.

 

b) Ətrafındakılar və yaxınları arasında qadınlara azadlıq verilməsi əleyhinə mütəmadi olaraq əksinqilabi-millətçi fikirlər söyləmişdir.

 

v) Sovet hakimiyyətinin və SSRİ-nin digər xalqlarının əleyhinə böhtan xarakterli əksinqilabi fikirlər söyləmişdir.

 

q) İnsanlar arasında  böhtan və təslimçilik xarakterli əksinqilabi təbliğat işləri aparmışdır.

 

d) 7 VIII / 1937-ci ildə əməliyyat qrupu tərəfindən həbs edildikdən sonra, Nuxa  həbsxanasında da sovet hökumətinin əleyhinə mütəmadi olaraq böhtan xarakterli aparmışdır.

 

Müttəhimin təqsiri şahid ifadələri vasitəsilə sübuta yetirilmişdir.

 

Müttəhim təqsirini qismən boynuna almışdır.

 

Yuxarıda qeyd olunanlar əsasında  vətəndaş Ağayev Cahangir Musa oğluna qarşı irəli sürülmüş ittiham Azərbaycan SSR CM müvafiq maddələri ilə sübuta yetirilmiş hesab olunaraq 1214 N-li baxılmaq üçün Azərbaycan SSR Fövqəladə "Üçlüyünə" təqdim olunur.

 

Ağayev Cahangir Musa oğlu 1937-ci il avqustun 7-dən Nuxa təcridxanasında saxlanılır.

 

Heç bir əşyayi-dəlil yoxdur.

 

Onun şəxsi əşyaları surquclu konvertdədir.

 

10 N-li əməliyyat qrupunun

 

əməliyyatçısı kiçik leytenant                                                  

 

Q.V.Zelenski."

 

 Bundan bir həftə sonra Fövqəladə "Üçlüyün" 1 sentyabr 1937-ci il tarixli yığıncağının qərarına əsasən, 43 yaşlı Ağayev Cahangir Musa oğlunun əmlakı müsadirə olunmaqla barəsində güllələnmə hökmü çıxarılır. Hökm Bakıda 1937-ci il sentyabrın 17-dən 18-nə keçən gecə saat 2-də icra olunur.

 

***

 

Cahangir Ağazadənin həyat yoldaşı Xuraman xanım o ağrılı illərdə altı övladına həm ana oldu, həm ata. "Xalq düşməni"nin ailəsi kimi əlavə çətinliklərlə üzləşməli olsa da, uşaqlarının yaxşı təhsil və tərbiyə almaları üçün əlindən gələni etdi. Uşaqlardan dördü - Tahir, Məlahət, Əkrəm və Günəş 5 nömrəli şəhər orta məktəbini fərlənmə və əla qiymətlərlə, Çingizlə Oqtay qızıl medalla bitirdilər. Ailənin böyüyü Tahir və Məlahət Gəncə Kənd Təsərrüfatı İnstitutunu, Tahir həm də 1929-30-cu illərdə Gəncə musiqi məktəbinin tar şöbəsini, Çingiz, Əkrəm və Günəş Azərbaycan Tibb İnstitutunu bitirdilər. Oktay isə əvvəl Azərbaycan Neft-Kimya İnstitutuna qəbul olmuş, iki il həmin institutun nümunəvi tələbəsi olmuş, sonra oradan çıxıb atası və qardaşları kimi həkim olmaq arzusuyla  Azərbaycan Tibb İnstitutuna daxil olmuşdur. Üç il burada oxuduqdan sonra təhsilini yarımçıq qoyub Moskvaya gedib orada yaşamışdır.

Uzun müddət Ağazadələr nəsli bilməyib ki, doktor Cahangir Ağayev haradadır - həbsdədirmi, güllələnibmi, yenə sürgündədirmi, yerini-yurdunu bilən olmayıb.                                              

Ancaq haqq nazilər, amma üzülməz, deyiblər. Ağazadələrin çoxsaylı ərizə və müraciətlərinə əsasən, güllələnəndən 52 il sonra, 1989-cu il oktyabr ayının 23-də Ağayev Cahangir Musa oğluna SSRİ Ali Soveti Rəyasət Heyətinin "1930-40-cı illər və 50-ci illərin əvvəllərində baş vermiş repressiyalara münasibətdə ədalətin bərpa edilməsinə dair əlavə tədbirlər haqqında" 16 yanvar 1989-cu il tarixli fərmanına əsasən bəraət verilmişdir.

 

 

Rəhman SALMANLI

 

Azərbaycan.- 2012.- 18 avqust.- S. 5.