Şərəf və ləyaqətini erməni bazarında hərraca çıxarmış daş yuxulu adam

 

Nəhayət ki, 76 il bizimlə çıyın-çıyınə addımlasa da, içdiyimiz suya, yediyimiz çörəyə, udduğumuz havaya şərik çıxsa da, dünyasından bixəbər olduğumuz Əkrəm Naibov uzun illər boyu üzündə gəzdirdiyi buqələmun maskanı öz qələminin ucu ilə yırtıb əsl eybəcər sifətini xalqa göstərdi. Bu sıfətin içində gördük onun mənəvi satqınlığını, vətən təəssübündən məhrumluğunu, əqidə dönüklüyünü, riyakarlığını, öz xalqının zəngin, ulu keçmişinə və bugünkü nailiyyətlər toplumuna olan nifrət və qəzəbini.

Milli soy-kökümüzə ağır zərbə endirən daş baltaya bənzər "Daş yuxular" Əkrəmin öz çirkin daxili aləminin kserekopiyasıdır. Düşmən sifarişi ilə yazılmış təxribat xarakterli bu qondarma əsərdə (əgər ona əsər demək olarsa) ali hisslərdən, humanizmdən, insanpərvərlikdən, bəşərilikdən zərrə qədər əsər-əlamət yoxdur. Burada uzun illər boyu hüquqları tapdalanmış, alçaldılıb təhqir edilmiş, yurd-yuvalarından didərgin salınmış günahsız bir xalqın mənəvi sarsıntıları və əzab-əziyyətləri üstündən qara bir xətt çəkilir. Millətimizə bu əzabları yaşadanlara haqq qazandırılır. Elə buradaca, öz xalqını dünya qarşısında aşağılayan, öz ilahi məmləkətinin şərəf və ləyaqətini ayaqlar altına atıb tapdalayan Əkrəm Naibov kimi adamcığazların iç dünyası haqqında yazdığım bir şeirin bəzi misralarını xatırladım:

 

Adam var üzdə adam,

İçdəsə bir yabıdır.

Üzü gül dibçəyisə,

İçı zibil qabıdır.

Namərd var, dar ayaqda

İçidir qaçar yeri.

Niyə adil Allahım

Sinə qapılar üstə,

Beyin qapılar üstə

Qoymayıb açar yerı,

Açıb girək içinə.

Elə ordan başlayaq

İçlərin içindəki

Namərdliyi biçinə,

Satqınlığı biçinə.

 

 Ancaq yazıq ki, dünyaları tanrıdan başqa heç kəs görə bilmir.

Özünün dediyinə görə, Əkrəm Naibov Azərbaycan tarixinə qara bir ləkə olan "Daş yuxular"ını 2007-ci ildə yazıb. Hətta qulağımıza çatan sədalara görə əsərin müxalifətçilər toplumu olan İctimai Palatada reneqat ziyalılar korpusunda da geniş müzakirəsi keçirilib. Öz mənəvi natəmizliklərinə görə vaxtilə əyləşdikləri vəzifə kürsülərindən didərgin salındıqları, öz biznes karyera maraqlarını təmin edə bilmədikləri üçün dövlətdən incik düşüb, onunla əks mövqedə dayanan, dövləti dəyərləri öz maddi dəyərlərinə qurban verməyə hazır olan bu reneqatlarda vətəndaşlıq qeyrəti milli təəssübkeşlik olsa idi, Əkrəmin başına ağıl qoyub, onu bu çirkin yoldan asanlıqla çəkindirərdilər. Ancaq çəkindirmədilər. Cünki onların hamısı dini, məzhəbi, məslək əqidəsi məlum olmayan Əkrəm sifətli adamlardır. 

Niyə özünü dünya ədəbiyyatının ən böyük korifeylərindən biri sayan, günlərini Moskvada, Yazıçılar Birliyinin restoranında rus erməni yazıçıları ilə "ley-peydə" keçirən Rüstəm İbrahimbəyov həmin cızma-qaranın nəşrini dayandırmaq üçün təşəbbüsdə bulunmadı? Məgər Gömrük Komitəsində şöbə müdiri vəzifəsində çalışan oğlu Nəcəf təyyarə ilə təcili Moskvaya uçub, həmin əsəri adı "Xalqlar dostluğu" olsa da, xalqlar arasındakı dostluq körpülərini dağıtmaq yolu tutmuş "Drujba narodov" jurnalından alıb, ermənipərəst redaktorun gözləri qarşısında cırıq-cırıq edib zibil qabına tullaya bilməzdimi?  Niyə Rafiq Əliyev bir elm adamı kimi bu yaramaz əsərin 20 ildən bəri həsrətlə gözlədiyimiz Dağlıq Qarabağ probleminin həllinə ağır zərbə endirəcəyini, ermənilərin oradakı yalan, qondarma faktlar toplumundan ustalıqla yararlanacağını bildiyi halda, Əkrəmin dəli başına ağıl qoyub, onu xalqımızın ömrü boyu bağışlamayacağı bu çirkin yoldan çəkindirmədi? Demək bu adamların hər biri elə Əkrəm Naibov kimi milli təəssübkeşlikdən, vətən xalq sevgisindən məhrum, dövlətimizə dövlətçiliyimizə hər an arxadan bıçaq saplamağa hazır olan çirkin xislətli insanlardır. Onlar ağıldan səqqət Əkrəmi ruhlandırıb qabağa verdilər. Dünyanı Azərbaycana qarşı ayağa qaldırmaq, ermənilərlə azərbaycanlılar arasında tədricən sönməkdə olan düşmənçilik ocağına benzin töküb, onu yenidən alovlandırmaq, Qarabağ probleminin həllində gərginlik yaratmaq üçün. Onların bu cür ziddiyyətli mövqe sərgiləmələrinin, Əkrəm Naibovu müdafiə mövqeyində qərar tutmalarının, onun çirkin ideyalarına qahmar çıxmalarının bəlkə müəyyən səbəbləri var? Bəlkə onlar bu yaramaz yazıya görə xarıcdəki ermənilərdən ermənipərəst qüvvələrdən yağlı qrantlar gözləyirlər? Axı bu cür antiazərbaycançı qüvvələr üçün pul, var-dövlət vətəndən, milli dövlətçilikdən qiymətlidir. Bu gün qədim Azərbaycan torpağı olan Ermənistanda nümunə üçün bir nəfər belə azərbaycanlı yaşamaqığı halda, Bakıda 30 minə yaxın erməni şad-xürrəm ömür sürməkdədir. Onlar ki, 20 Yanvar qırğınları dünyanın ən böyük faciəsi olan Xocalı soyqırımı vaxtı öz həmcinsləri olan əliqanlı soydaşlarının başımıza gətirdiyi ağlasığmaz bəlaların canlı şahidləridir. Söz yox ki, əksəriyyəti "Drujba narodov" jurnalını köşklərdən tapıb həmin cılfır əsəri oxuyublar. Bəs niyə onlar qanlı döyüş cəbhələrində 30 minə yaxın şəhid vermiş, 1 milyondan artıq qaçqın məcburi köçkünü 23 ildən bəri ağı deyə-deyə doğma yurd həsrətilə qovrulan Azərbaycan xalqını dağıdıcı bir qüvvə, Dağlıq Qarabağımızı 7 rayonumuzu işğala məruz qoymuş vəhşi bir tayfanı isə günahsız, əzabkeş bir xalq kimi təsvir edən Əkrəm Naibovun yalan faktlar toplumuna qarşı dünya boyu öz haqq səslərini qaldırmırlar?

Əgər insan vətəni satırsa, demək, özü o satış orbitinin içindədir! Öz doğma xalqını digər xalqlar önündə aşağılayırsa, demək, özü aşağılanlarla bir sıradadır! Niyə Əkrəm bu həqiqəti öz ağıl süzgəcindən keçirmədi? Millətinin şərəfinə ləkə yaxan dərk etməlidir ki, o, hər şeydən əvvəl öz şərəfsizliyinə imza atır! Əsl vətənpərvər yazıçı, bəşəri ruhlu qələm sahibi iki düşmən cəbhəsi arasında dostluq qardaşlıq körpüsünə dönüb, onları qanlı-qadalı müharibədən əl çəkib, haqq yoluna, dinclik əmin-amanlıq yoluna qədəm qoymağa səsləyər, işğalçını ucaldıb, işğal olunanı alçaltmaz. Günahkarın tərəfində dayanıb, günahsıza günah donu biçməz! Əkrəm Naibov öz "Daş yuxular"ı ilə 5-6 milyonluq şovinist, sionist, terrorçu bir millətin qəlbinə girmək xatirinə 50 milyon azərbaycanlının 75 milyon türkün qəlbindən qovulub heçliyə qovuşdu!

 

 

Zeynal VƏFA

 

Azərbaycan.-2013.- 20 fevral.- S.7.