5. SEÇKİ, yoxsa SÜNGÜ:

müxalifət hakimiyyətə gəlmək üçün sonuncuya üstünlük verir

Demokratik inkşafın Azərbaycan nümunəsi

"Azərbaycanda fəaliyyəti mövsümi xarakter daşıyan, heç bir sosial bazası olmayan siyasi qrupların cəmiyyətə deməyə sözü yoxdur. İqtidarın uğurları onları çox məyus edir, hakimiyyət ehtiraslarının qarşısına keçilməz sədd çəkir. Buna görə də onlar faktiki olaraq hakimiyyətə qarşı deyil, dövlətə, xalqa qarşı müxalifətçilik yolunu tutmuşlar.

Azərbaycanda bəzi siyasi qruplar mahiyyət etibarilə dağıdıcılıq fəaliyyəti göstərir, insanlar arasında süni narazılıq yaratmağa, ictimai-siyasi sabitliyi pozmağa, dövlət məmurlarına şər atmağa, onları şantaj etməyə və hörmətdən salmağa, hakimiyyət strukturları və vəzifəli şəxslər arasında qarşıdurmalar yaratmağa, rəsmi orqanların fəaliyyətinə qara yaxmağa cəhdlər göstərirlər. Üstəlik, onlar öz dağıdıcı fəaliyyətini demokratiya şüarları ilə pərdələməyə çalışırlar".

Akademik Ramiz MEHDİYEV

Fakt göz önündədir: müxalifətin məqsədi xalqın dəstəyini qazanıb seçki yolu ilə hakimiyyətə yiyələnmək deyil! Əslində, onlar iqtiadara gəlmək uğrunda heç mübarizə də aparmırlar. Tam əksinə, onları hakimiyyətə gətirəcək xarici qüvvəni axtarıb tapmaq, ona sadiqliyini göstərmək, dəstəyini qazanmaq və sonra da süngüləri altında iqtidara yiyələnmək - 1920-ci ildə XI Ordunun qatarı ilə Bakıya gələn bolşeviklər tək, yaxud da 1992-ci ildə 9 dövlətin xeyir-duası ilə tank üstündə Prezident Administrasiyasına yürüyən elə özləri kimi...

Beşinci kolon

Bu analogiyanı təsəvvürə gətirərkən son aylarda Azərbaycanın az qala siyasi trendinə çevrilən bir ifadə dərhal xatırlanır: beşinci kolon. Mahiyyətində "xəyanətkar dəstə" mənasını verən bu sözün etimologiyasına nəzər salaq. 1936-cı ildə İspaniyada vətəndaş müharibəsi zamanı franksistlərin generalı Emilio Mola Madrid üzərinə hücum edərkən paytaxt əhalisinə müraciətlə bildirir ki, onun tabeliyində 4 ordu kolonundan əlavə, həm də şəhərdə onu müdafiə edən gizli təşkilatlanmış qrup da var. Bu qrupu "beşinci kolon" adlandıran general həlledici anda bu qüvvənin sakinlərə arxadan zərbə vuracığını qeyd edir və onları təslim olmağa çağırır. Həmin dövrdən etibarən "beşinci kolon" termini siyasi leksikonda mütəmadi işlənir.

Azərbaycanın müasir siyasi tarixinə nəzər salarkən də radikal müxalifətin "beşinci kolon"a çevrilməsini təsdiqləyən yetərincə faktı görmək mümkündür. Bu düşərgənin sıralarında zaman-zaman gizli agentlər, diversantlar, sabotajçılar, casuslar, təxribatçılar olub və hazırda da var.

"Beşinci kolon" o vaxt da var idi, əfsuslar olsun ki, bu gün də vardır. Onların sayı çox azdır, amma vardır. Bu gün də müstəqil ölkəyə zərbə vurmaq, ölkəmizi ləkələmək, ölkəmizin imicinə xələl gətirmək onların peşəsidir. Antimilli qüvvələr qınaq obyektinə çevrilir. Azərbaycan cəmiyyəti bu qüvvələri rədd edir və biz heç vaxt imkan vermərik ki, Azərbaycanın müstəqilliyinə, suveren inkişaf haqqına kimsə müdaxilə etsin" - Prezident İlham Əliyevin bu fikirləri "sapı özümüzdən olan baltalara" ən ali dərəcədə verilən siyasi qiymətdir.

"Beşinci kolon"un sıralarında müxalifət partiyaları ilə yanaşı, qeyri-hökumət təşkilatları xüsusi fəallıq göstərir. Uzun illərdir ki, xaricdən qrant adı ilə maliyyəşən (çox hallarda qanunsuz) və bütün fəaliyyətləri yalnız Azərbaycanın daxilində gərginliyin yaradılmasına, ölkəmizin beynəlxalq nüfuzuna zərər gətirilməsinə yönələn bu qüvvələr artıq dünya erməniliyi ilə də təkzibedilməz əməkdaşlığa malikdirlər.

Onların aldıqları vəsaitlər on milyonlarla ölçülür. Məsələn, bir müddət öncə Prezident Administrasiyasının rəhbəri akademik Ramiz Mehdiyev mətbuata açıqlamasında bəyan etmişdi ki, ABŞ-ın IREX, ABA, NDI, Revenue Watch Institute, USAID, NED kimi qeyri-hökumət təşkilatlarının Azərbaycandakı filialları və nümayəndəlikləri yerli QHT-lərə təqribən 25 milyon dollar məbləğində qrantlar ayırmışlar. Soros Fondu və onunla əlaqədar təşkilatlar isə Azərbaycan QHT-lərinə təqribən 50 milyon dollar vəsait göndəriblər.

Bunlar hələ rəsmi ödənişlərdir və QHT donorlarının bir qismini əks etdirir. Ancaq araşdırmalar göstərir ki, bu donorların siyahısı qat-qat artıqdır və onların rəsmi ödənişləri qanunsuz ayırmalardan dəfələrlə azdır. Həm də bu maliyyə prosesində çoxsylı korrupsiya faktları da məlum olmuşdur. Ümumiyyətlə isə xaricdəki donorların sayı 30 civarında olsa da, onların hamısı, demək olar ki, zəncirvari halqayla bir-birinə bağlıdır və əslində, iki-üç məlum şəbəkənin törəmələridirlər. Bu şəbəkələr isə antiazərbaycan qüvvələrin özəyini təşkil edir və Azərbaycanın neytrallaşdırılması ssenarisində faktiki olaraq dünya erməniliyilə təbii müttəfiqlik formalaşdırılır. Beləliklə, məlum antiazərbaycançı şəbəkənin və dünya erməniliyinin ölkəmizdə həyata keçirməyə çalışdığı bütün qəsdlərin icraçıları da məlum QHT və müxalif təsisatlar olur.

Antiazərbaycançı şəbəkənin formalaşması prosesi belədir: məlum meqa-holdinqlərin, transmilli şirkətlərin, həmçinin fövqəldövlətlərin iqtisadi maraqlarının ödənməsində, xüsusən də enerji və logistik məkanda ambisiyalarının realizəsində ən böyük zərbələrdən biri də məhz müstəqil Azərbaycandan, onun suveren enerji və iqtisadi siyasətindən gəlir. Beləliklə, Azərbaycanı zərərsizləşdirmək üçün böyük güc mərkəzi formalaşır. Həmçinin Azərbaycanı ümumilikdə bir dövlət kimi məhv etməyi qarşısına həlledici məqsəd kimi qoyan dünya erməniliyi də bu şər ittifaqına qoşulur.

Fəaliyyətləri isə artıq hər kəsə məlumdur. Qərəzli beynəlxalq təftişlərdən siyasi təzyiqlərədək, Prezidenti hədəf götürən rəzilliklərdən ölkəmizin təcrid cəhdlərinə qədər bütöv bir məkr kampaniyası... Bu cəhdlərin uğursuz olduğunu dərk edən şər ittifaqı onu da anlayır ki, güclü Azərbaycanın təminatçısı məhz mövcud iqtidardır və ona olan ümummilli etimaddır. Bu baxımdan da əsas hədəf, təbii ki, iqtidardır. Hakimiyyətlə xalq arasında olan bağlılığı pozmaq və iqtidarı zəiflətmək niyyətinin həyata keçirilməsində isə "beşinci kolon"un xidmətlərindən istifadə olunur.

Prezident Administrasiyasının rəhbəri akademik Ramiz Mehdiyevin təbirincə desək, məlum qüvvələr "gözaltı etdiyi" ölkələrdə öz agentlərinə mövcud hakimiyyətdən necə yaxa qurtarmaq, onları qane etməyən hakimiyyəti hansı üsullarla devirmək, necə inqilab etmək barədə təlimatlar verir. Lakin "beşinci kolon" fəaliyyətə başlayan kimi bu şəbəkə dərhal özünün bütün təbliğat arsenalını onun nəzarət etdiyi dağıdıcı qrupların dəstəklənməsinə səfərbər edir.

Barseqyanın əsirinə çevrilən müxalifət

Dəqiq qiymətdir və bu proses Azərbaycan siyasətində mütəmadi olaraq özünü büruzə verir. Məsələn, ölkəmizdə antiazərbaycançı şəbəkənin əsas kolonlarından olan Leyla Yunus məsələsində bunu aydın görürük. Məlum dairələrdən gələn qrantları tam olaraq monopoliyasına alan və onu istədiyi QHT-lərə istədiyi həcmdə paylayan, hesabı yalnız özü soran bu qadınla bağlı ən adi bir məsələ dərhal ajiotaja səbəb olur və gündəmdə süni yolla saxlanılır. Vətənə xəyanət motivi ilə açılan cinayət işində adı keçən və buna görə də istintaqa cəlb olunan bu şəxsin dünya erməniliyi ilə əməkdaşlığı yalnız ailəsinin milli mənsubiyyəti (həyat yoldaşı erməni əsillidir) ilə məhdudlaşmır. Və o, bu əməkdaşlığı heç danmır da.

Hələ AXC-Müsavat hakimiyyəti dövründə Müdafiə Nazirliyinin Analitik-informasiya idarəsinin rəisi vəzifəsində çalışarkən məxfi hərbi sirləri erməni kəşfiyyatına ötürməkdə vaxtaşırı ittiham edilən bu qadın son 20 ildir həm də "xalq diplomatiyası" adı altında erməni xüsusi xidmət orqanlarının əməkdaşları ilə birgə "layihələr" həyata keçirir. Mütəmadi olaraq Ermənistana səfər edir, eyni zamanda Avropa və digər MDB ölkələrində erməni casusları ilə görüşür, intensiv təmasda olur. Şübhəsiz ki, ətrafına yığdığı qrant düşkünü olan "hüquq müdafiəçilərini", müxalifət funksionerlərini və jurnalistlərini də aldığı təlimatların ölkəmizdə realizəsi üçün səfərbər edir.

Bu adamlar indiyədək 1 milyon qaçqın və məcburi köçkün həmvətənimizin hüquqlarının müdafiəsi, onlara sosial yardımla bağlı bir layihə belə həyata keçirməyiblər, onların dözülməz durumlarını və total şəkildə pozulan hüquqlarını beynəlxalq təşkilatların qarşısında qaldırmayıblar. Əksinə, vətənə xəyanətdə, separatçılıqda, ermənilərə casusluqda, dövlətçilik əleyhinə qəsdlərdə, terrorçuluqda günahlandırılan cinayətkarların fəal müdafiəçisinə çevrilmiş, onların "hüquqlarının" müdafəsi ilə bağlı Avropadan ABŞ-adək döymədikləri qapı, qışqırmadıqları kürsü, dil tökmədikləri kabinet qalmayıb. Bir sözlə, "beşinci kolon" açıq antimilli fəaliyyət yürüdərək, antiazərbaycançı şəbəkənin bütün tapşırıqlarını icra edib.

Ən böyük paradoks budur ki, ölkəmizdə beynəlxalq tədbirlərdə iştirak üçün gələn 2-3 erməniyə görə günlərlə etiraz aksiyası keçirən, bu barədə silsilə qəzəb bəyanatları yayan müxalifət təşkilatları Leyla Yunusun və onunla işbirliyində olan şəxslərin məlum fəaliyyətini - ermənipərəst mövqeyini pisləməyə özlərində cəsarət tapmırlar! Əksinə, böyük həcmli korrupsiya maxinasiyalarının başında dayanan bu qadını müdafiə etməyə məcburdular. Çünki Barseqyan ailəsinin gəlininin bir sözü ilə milyonlardan məhrum olacaqlarını anlayırlar və xaricdən aldıqları qrantların vasitəçisi olan bu şəxsin qarşısında gözükölgəlidirlər.

Elə ötən gün Baş Prokurorluğun və Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin birgə yaydıqları məlumatda bu şəbəkənin erməni xüsusi xidmət orqanları ilə əməkdaşlığı bir daha aşkar edildi. Aparılan əməliyyatlar nəticəsində məlum olub ki, Ermənistan kəşfiyyatı və onun nəzarəti altında fəaliyyət göstərən mərkəzlər, emissarlar yerli qeyri-hökumət təşkilatları arasında, kütləvi informasiya vasitələri sahəsində dünyagörüşləri və siyasi baxışları onları cəlb edən Azərbaycan vətəndaşlarını müxtəlif fondların maliyyə yardımı ilə üçüncü ölkələrin ərazisində təşkil olunan konfranslara dəvət edərək əlaqələr yaratmağa çalışıblar və buna nail olublar. Bunda əsas məqsəd bu adamları kəşfiyyat-pozuculuq fəaliyyətinə cəlb etmək, maddi maraq zəminində ölkəmizdəki ictimai-siyasi, hərbi sahədəki vəziyyət, iqtisadi layihələr, Dağlıq Qarabağ problemi ilə bağlı yürüdülən siyasətdə baş verə biləcək dəyişikliklər barədə məlumatlar toplamaqdır. Və ermənilər bu məlumatları azərbaycanlılardan alıblar da...

Şübhəsiz ki, erməni kəşfiyyatının bu sahədə də əsas rezident-əlaqələndiricisi məhz Barseqyan ailəsinin məlum təmsilçi qadını idi...

Qrant vasitəçilərinin faizləri və "siyasi mühacir" alveri

Qrant korrupsiyasında müxalifət partiyalarının rəhbərlərinin də öz "faizləri" var. Belə ki, xaricdən ötürülən vəsait məlum inhisarçılar tərəfindən böyük "faiz" miqdarında geri qaytarılmaq şərtilə müxalifət partiyalarının rəhbərlərinə və funksionerlərinə təklif edilir. Onlar da inhisarçının "şirinliyini" ödədikdən sonra öz "faizlərini" də götürərək qalan vəsaiti yaxın ətrafının adına olan QHT-lərə "bataqlıqların qurudulmasına yardım", "çöl quşlarının mühafizəsi", "təbiəti qoruyaq", "ağac əkək" tipli "layihələr" üçün yönləndirirlər. Şübhəsiz, nə bataqlıqlar qurudulur, nə də sərçələrə dən verilir, heç ağac da əkilmir, sadəcə, milyonlar yeyilir!

Elə bu həftə qrant maxinasiyaları ilə bağlı əlavə bir fakt da məlum oldu. ABŞ Beynəlxalq İnkişaf Agentliyi - USAİD-in Azərbaycanda müstəqil medianın inkişafı məqsədilə ayırdığı 2,4 milyon ABŞ dollarlıq qrant müsabiqəsi ilk mərhələdən ciddi şübhələr yaratdı. Elan veriləndən cəmi 1 həftə sonra müsabiqəyə yekun vuracağını bildirən təşkilat bununla da şəffaflıq prinsipini pozaraq qaliblərin əvvəlcədən müəyyənləşdiyini və bu müsabiqənin formal xarakter daşıdığını dolayısı ilə bəyan etdi. Çünki heç bir QHT belə qısa müddət ərzində belə böyük həcmli layihəni hazırlayaraq təqdim edə bilməz. Bununla yanaşı, elə ilk gündən məlum şəbəkənin media dayaqlarının dərhal müsabiqəyə layihə təqdim etmələri onu deməyə əsas verir ki, bu dəfəki "qaliblər" də məhz "beşinci kolon"un media-tribunaları olacaq. Göründüyü kimi, ABŞ Azərbaycan mediasından xəbərsiz Azərbaycan mediasının "inkişafı" üçün vəsait ayırır.

Azərbaycanda qrant maxinasiyaları artıq geniş miqyas alıb və bu, birbaşa cinayətdir. Mövzu ilə bağlı Prezident Administrasiyasının rəhbəri akademik Ramiz Mehdiyevin söylədiyi fikirlər bu qrantların əslində, Azərbaycana yönəlmiş ciddi təhlükə olduğunu aydınlaşdırır: "Bəzi xarici QHT nümayəndələrinin vaxtaşırı öz hesablarından iri məbləğdə nağd pul çıxarmaları ilə ölkədə baş verən hadisələr arasında sinxron bağlılıq müşahidə olunur. Bu çıxarışların həm də aylıq xarakter daşıması ayrı-ayrı beynəlxalq QHT-lərin həmin vəsaitləri müxalifətə aylıq maaş şəklində payladıqları barədə şübhələr yaradır. Sosial şəbəkələr vasitəsilə gənclərin dünyagörüşü radikallaşdırılır, onlar təşkilatlandırılır, pul hesabına qanunsuz tədbirlərdə iştiraka stimullaşdırılırlar. Belə təşkilatların bəzi nümayəndələri əvvəllər işlədikləri ölkələrdə vətəndaşları kütləvi iğtişaşlara təhrik etdikləri üçün oradan xaric edilmişlər. Hazırda isə qərəzli fəaliyyətlərini Azərbaycanda davam etdirirlər".

Müxalifət partiyalarının bir gəlir sahəsi də "siyasi mühacir" alveridir. Xaricə köç edib, burada məskunlaşmaq istəyən şəxslərə (onlar, adətən, siyasətdən, ümumiyyətlə, anlayışı olmayanlardır) müxalifətçi vasitəçilər başa salırlar ki, hər hansı bir Avropa ölkəsində təhlükəsiz yaşama və davamlı müavinət almalarının yolu onların qurduqları şəbəkədən keçir. Beləliklə, müxalif işbazlar xaricə köç etmək istəyənləri əvvəl müxalif partiyaya (AXCP, Müsavat, ADP və s.) üzv yazdırır və onları hər kvartalda bir dəfə keçirilən qanunsuz aksiyaya dəvət edir, burada onlara polisə müqavimət göstərməyi və bu prosesi çəkən fotoqrafa düzgün poza verməyi tapşırırlar. Növbəti gün şəkillər qəzetlərdə dərc olunur və dərhal da "müxalifətçinin hüquqlarının pozulması və ailə üzvlərinin təqib olunması" barədə arayışla birgə məlum xarici QHT-lərə göndərilir. Bir ay sonra isə "siyasi mühacirlərin" siyahısına yeniləri əlavə olunur. Deyilənə görə, müxalifətçilərin bu vasitəçilik missiyası ölkədən asılı olaraq 5-20 min manat arası qiymətləndirilir.

"Beşinci kolon"a antiazərbaycançı şəbəkənin böyük təlabatı var və görünən odur ki, onların xidmətindən hələ uzun illər istifadə etməyə maraq göstəriləcək. Şübhəsiz, bu antimilli fəaliyyətin qarşısının alınması üçün hüquqi prosedurlarla yanaşı, ictimai etiraz da kütləvi hal almalıdr.

(Ardı var)

İxtiyar HÜSEYNLİ,

Azərbaycan.-2014.- 18 iyul.- S.4.