Vüqarımın zirvəsində

Gün doğdu, qartək əridim,

İsindi torpaq, yaşadım.

Bəlkə bir tumurcuq idim,

Oldum bir yarpaq, yaşadım.

Gün nurunu səpdi yerə,

O, bir bütöv, mən bir zərrə.

İşıq dolu zirvələrə

Könlümdə maraq yaşadım.

Ancaq həyat gör neçə iç…

Heyif, tapdım düz yolu gec.

Eldən ki güc almadım - heç…

Özümdən uzaq yaşadım.

Dedin: - Haqqı ortaya çək,

Baş almasın yalan, kələk.

Haqq alınar, budur bu dərk,

Budur bu - anlaq, yaşadım.

Öz süfrəmdən yeyə billəm,

Bəy libası geyə billəm.

Yurda dönsəm, deyə billəm:

Əlimdə yaraq yaşadım!

Zirvələr var, neçə endə…

Kirs, Dəlidağ gözlər öndə…

Vüqarımın zirvəsində

Üçrəngli bayraq yaşadım.

Qaralmış, qurumuş sözlər var

Qarabağ… məcburi köçkün… qayıdış…

Vaxt keçir, bu sözlər nə ucuz belə.

"Qədim yurd, məhəbbət, qürur, iftixar" -

Hələ harasıdır, yurdlarla birgə

Bəzi sözləri də gəl uduz belə…

Sözlərin itkisi ruhumdan keçər,

Təhlükə olmazmı bu ürək üçün?

Saxta layihələr, xəritələr var,

Billəm, yaddaşımı keyitmək üçün.

Sevimli sözlər var, sınır, əyilir,

Qorxuram dilimdən düşələr qaçaq.

Sözləri öldürüb, şikəst eyləmək,

Yenə varlığıma zərbədir ancaq!

Bəlkə də ruhumu divarlar sıxır,

Üzümə ən geniş meydanları aç!

Zəhərlənmiş qanım arınsın bir az,

Boğulan ruhumuz Şuşaya möhtac!

Sözü kəskin deyək, bir az da açıq,

Sözün də ardında nə güc var, bilim.

Yoxsa bəzi sözlər lüğətdən çıxar,

Ta nəyə yarayar o kasıb dilim?..

Qaralmış, qurumuş sözlər var, qardaş,

Billəm, Xankəndində yaşıllaşacaq.

"Qədim yurd, məhəbbət, qürur, iftixar…"

Bu sözlər qalacaq,

əlbəttə, o vaxt

Ta saxta mahnılar oxunmayacaq.

Duzlu dəsmalımı Arazda yuyum

Sənəti bənnalıq deyil, o kəs ki,

Daş üstə daş yığar, hörməyə qoymaz.

Pislər var, bu qıfıl paslansın deyər,

Düyünü döndərər, ilməyə qoymaz.

De nə var fikrində, nə var qolunda,

Nələr var, kimlər var, de, sağ-solunda?..

Kim kəsib yolunu aran yolunda,

Atları dağlara sürməyə qoymaz.

fələkmi bizləri əlacsız qoyub,

O kimdir ruhumu talayıb, soyub?

Duzlu dəsmalımı Arazda yuyub,

Çıxıb Ziyarətdən sərməyə qoymaz.

Bu suçu verməyək, gəl, yerə, göyə.

Güc olub haqsızı əyməyək niyə?

Yiyə var, nə yazıq, aldanan yiyə

İtini oğruya hürməyə qoymaz…

Musa, seçməliyik əyrini, düzü,

Dalanlar üfüqə aparmaz bizi.

Xırda sevinclərin böyük kölgəsi

Geniş göy üzünü görməyə qoymaz

Kim deyir ki, layla de

Keyləşməsin ağıllar;

Bizə ləkə yaxılar.

Qarışıqdır yuxular,

Oyat məni, ay ana,

Kim deyir ki, layla de!?

Keçib gedir vaxt-vədə,

Dəmir gərək kürədə.

Yatmışammı dərədə,

Oyat məni, ay ana,

Kim deyir ki, layla de!?

Sınaq, döyüş - bir səhər…

Yatmaq olmaz bu qədər.

Huşum da itib gedər,

Oyat məni, ay ana,

Kim deyir ki, layla de!?

Laylaların qəsdin nə?

Zaman durub qəsdimə.

Soyuq su tök üstümə,

Oyat məni, ay ana,

Kim deyir ki, layla de!?

Kimlər kimə "döz" deyir,

Təzə yastıq üzləyir?

Söz-yastıqlar az deyil,

Oyat məni, ay ana,

Kim deyir ki, layla de!?

Yad oxşama, laylalar…

Billəm, olub, yenə var!

Varsan, doğma anam var,

Oyat məni, ay ana,

Kim deyir ki, layla de!?

Musa Aslanxanlı

Ədəbiyyat qəzeti.- 2010.- 16 iyul.- S.4.