Səhər sakitliyi göy üzünün...

Torpağın soyuqluğuna uzanan günəş şəfəqləri

Xəzəllərin xışıltılı etirazı: Yolçu, nə tez oyanmısan?...

Dayanmısan,

Ey Tanrı, dayanmısan əllərimin yanında

Masmavi aldanışlaramı gülümsəyirsən?

Əsirgəyirsən yatıb qalmış adamlardan səhərin düşüncələrini

Tələsə-tələsə

Tələsə-tələsə qalxacaqlar ocaq yandırmağa...

Canlandırmağa çalışıram gözlərimdə

Ki,

Bir zamanlar burada bir çiçək bağçası olubmuş...

Solubmuş....

Solubmuş mən gəlib yetişincə...

Bitişincə çatlar

Səslərini duyacağam onların yenidən-ağ-ağ, ağ-ağ, ağ-ağ...

Sağ qalacaqlar həmişəlik, yenidən doğula-doğula

Qanadlar...

***

Tanrının Kişi bətni - kilsə...

Buymuş o-

Yarıqaranlıq və soyuqmuş.

Çarmıxa çəkilmiş İsa, Ata və müqəddəs ruh naminə

qonağını yola sal...

Müqəddəs Məryəm - Qadın.

Adi bir qadın...

Solğun şam işıqlarının altında bazar günü duası...

Sakit...

Gözüyumulu uçuş...

Qapı çırıltısı...

...Vidalaşmadan və getmədən əvvəl naşı-naşı

Dua etdim sən və insanlıq naminə:

Tanrı, günəşi güllələrdən qoru

Tanrı, torpağı mərmilərdən qoru

Və sil qəzəb doğuran yaddaşı...

Və adamları xilas et sevgiylə...

Hər şeyiylə kilsə zənginin bazar çağırışı və ətir

Sakit pıçıltıların sehri və yalvarış - günahkar bəndələrini əfv et...

Get!

İndisə get - deyir yamyaşıl sidr ağacları - get!..

Bağışla Ağac

Bağışla Ağac...

Əllərim əsə-əsə budağını canından qoparıram...

Qayıdıram

Və Tanrını bətnimdə oğurlayıb aparıram...

***

...Gilas ağacları,

Çarmıxa çəkilmiş gilas ağacları yuxularda - qolları Göyə doğru

Ayaqları Yerdən qophaqopda

Səs...

Yarpaqsız budaqların əsintisi - etiraz...

Torpaq,

Bu nədir, Torpaq?

Beləmi yollayırsan bəndələrini azadlığa,

Bu nə ağlamaq?...

Qoy uçsun

Uçuşsun ağ çiçəklərin yuxuları

gilas ağaclarının yuxusunun içindən...

Qoy qopsun,

Qopsun ağacların kökləri quyusunun içindən...

Tanrı...

Qadın gözlərinin aldanışına inanma sən,

Qadın qəlbinin inamı gələcək kölgələnmələr üçündür,

İnanma...

Yuxusunda ağacları uçan bağçalarda

Dayanma,

Dayanma...

***

Uzat əllərini və toxun tərli pəncərə şüşələrinə

Gecənin qarasında

Günəş çək.

Gözlərini yum sonra.

Yayılsın dumanın içindən çöl boyu şəfəqlər

Oynayan yağış damcılarının arasından...

Otlar oyansın yuxusundan

Kollar oyansın yuxusundan

Oyansın yuvasına qalxan qaratoyuğun budaqda qalan ayaq izi...

Günəş-

Kiçicik

Ovuc içi boyda

Tərli pəncərədə çəkilmiş günəş

Ərisin getsin damcı-damcı...

Gizli-gizli...

Çölün xəbəri olmasın səhər açılınca...

***

Çiyinlərimdə

Yarıaydınlıq yola doğru yüksüzlük

Böyük,

Böyük arzulardan yüngüllük qazanıb qayıdıram...

Çay yataqlarından daş,

Ağac yarpaqlarından rəng,

Göl yosunlarından dərin bir qoxu...

Körpülərdən azca sarsıntılı ahəng...

Və çiçəklər - dəstə-dəstə, çoxlu-çoxlu...

Qorxu-qorxu nəfəs alanlar anlamazlar,

Anlamazlar dizini yerə verib ağırlığa hazır olmağı,

Daşımağı.

Yaşamağı dəli xəyalların gətirdiyi hər şeyi

Anlamazlar...

İçmədiyin suların parıltısını necə söyləyəcəksən,

Necə söyləyəcəksən sevgini,

Uçurumların

Dibindəki uğultunu necə dinləyəcəksən

Sonradan, ay Tanrısız, necə qazanacaqsan səssizliyi?..

Qəfəssizliyi

Ölüm olaraqmı dedilər sənə? - yox...

Çiyninin sol tərəfinin əlsizliyidir,

Sağ tərəfinin hənirsizliyi...

Zəncirlərinlə gülümsəyərək vidalaş,

İplərinlə əl sıxışaraq

Keçmiş və yaddaş

Cənnətinə toxunmasın...

Oxunmasın göz bəbəklərindəki dəli parıltı bir daha,

Yüksüzlüyə doğru uç, aç ağ qanadlarını, yüksüzlüyə doğru uç...

Olmasın heç nə,

Olmasın heç kim.

Olmasın,

Olmasın...

Hədiyyə Şəfaqət

Ədəbiyyat qəzeti.- 2017.- 18 noyabr.- S.11.