Məsud TARCAN

NOYABR RÜZGARLARI

Noyabr rüzgarları əsər, mən ağlaram,

Böyüyər gözlərim gecələr kimi.

Durnalar uçdu başım üstündən,

Qanadım qırıldı, çöllərdə qaldım.

Kimsələr verə bilmir yerini,

Naçar qaldı vətənim -

Bir xəbər çıxmadı səndən.

Noyabr rüzgarları əsər, mən ağlaram,

Adını dağlara,

dənizlərə, göylərə yazdıq -

Dar gündə

alnımızı söykəməyə

bir yer olsun deyə.

Bilmirəm, təsəllidi bu, ya yox?

Noyabr rüzgarları əsər, mən ağlaram,

İstanbulu sel aldı,

Bir yar sevdik, yel aldı.

Artıq duyulmur kükrəyən tunc səsin,

Artıq gündüzlər bəyaz deyil.

Göylərin, dənizlərin ötəsindən

Yox səni xatırladan bir baxış.

Mövsüm bahar deyil, yaz deyil,

Qışdı, qış.

Noyabr rüzgarları əsər, mən ağlaram,

Bir həsrət, incədən-incə,

Gələr, dolar içimə,

Bükər boynunu vətənim.

Hazırladı: Dilsuz

Ədəbiyyat qəzeti.- 2017.- 21 oktyabr.- S.16.