YUXU

Oyandım, sübhədək yata bilmədim,

bu gecə taletək qarışıb yuxum.

İşığa danışdım, suya söylədim, -

yenə də canımdan çıxmadı qorxum.

Deyirlər tərsinə yozular yuxu,

bilmirəm yalandı, ya doğru, Allah!

Bu gecə yuxumda rüşvət görmüşəm, -

mənim sabahımı sən qoru, Allah!

QƏBİRLƏ ÇİÇƏK ARASI

Bir məktub ürək yolladım,

qayıdıb bir çiçək gəldi.

Əl atdım gümüş qılınca,

əlimə ağ ləçək gəldi.

Bu dünyada mənim ömrüm,

qılıncla ləçək arası.

Nə gəzirsən, dəli könlüm,

qəbirlə çiçək arası.

Gör nələrə könül verdim,

bu dünyada yalan, gerçək.

Qar altında yalın ayaq,

qar üstündə qanlı çiçək...

QÜRBƏT HÜCRƏSİNDƏ

Dövrə vurur qağayılar

içimdəki təlatüm dənizində.

Sahilə çırpılmış bir balıq kimi

dərd çapalayır

soluxmuş bənizimdə.

Son ümid can verir

ürəyimin tənhalığında -

kimsəsiz qürbət hücrəsində.

Bu gün çəkdiyim hər ahın üstündə

puçur-puçur qanlı şeh damlaları,

qəbrimə sızan göz yaşların kimi

işıldayır Ay işığında...

TÜFƏNG QUNDAĞINA YAZILMIŞ ŞEİR

Könlü qanadlı bir uşaq idim,

fələklərin oynundan çox uzaq idim...

Gözümü açandan, ağlım kəsəndən

Aynalı tüfəng görmüşəm mən.

Aynalı tüfəng vardı

Qarabağdakı evimizdə,

aynalı tüfəng namusdu bizdə.

Əski əlifbayla bir misra yazılmışdı

tüfəngin qundağında.

Bəzən tüfəng elə bil

səsləyib çağırırdı məni,

gün batanda, axşamçağında.

Qırx beş yaşımda

eşidirəm o aynalı tüfəngin

babamın səsinə oxşar səsini.

Qarabağdakı evimizdəki

aynalı tüfəngin qundağındakı yazıdan

öyrəndim nəslimin şəcərəsini...

FƏLƏSTİNLİ XALİDİN HAVASI

Pikassonun "Hernika"sıdır bu gün

müqəddəs Fələstin torpağı.

Suriyada fələstinli Xalid Mevid -

qürbətdə yanıb qaralmış bir zeytun budağı.

Şam şəhərində

Əməvi camisində

əzan səsi yüksəlir,

Xalidin xəyalına

doğulduğu ana yurd, -

məmləkətin göyləri,

bəmbəyaz buludları,

ağacları, göyərçinləri,

insanları, ümidləri,

şəhid ruhları gəlir.

Dua kimi oxuyur Xalid

Mahmud Dərvişin şeirlərini.

İlahi, sən özün qoru

Fələstin şairlərini,

Fələstin göylərini,

Fələstin körpələrini,

Fələstin göyərçinlərini.

İlahi, sən özün hifz elə

Fələstinin günahsız didərginlərini.

Doqquz uşaq atası

fələstinli Xalid

tunc, kədər heykəliydi

minarələrin kölgəsində.

Şeytanın nökərləri

qurğuşun sıxır bu gün

qutsal əzan səsinə

Xalidin ölkəsində.

Qarabağlı qaçqın Məmmədə

yaman oxşayır fələstinli Xalid,

onun da gözlərində bir cüt Xarı bülbül

qan içində ölümə gülümsəyir elə bil...

Şam şəhərində

Əməvi camisində

şəhid İmam Hüseynin mübarək qafası...

Hürküb əzan səsinə sarı

uçan ağ göyərçinlər

təsəlli verir Xalidə.

Amma Fələstində qalıb

Xalidin bir gün oğul toyunda

qol götürüb oynayacaq havası...

XATİRƏ MİNİATÜRÜ

Xatirələrin içində ölür adam...

Bir əl qapayır gözlərini.

O əli tutub saxlamaq istəyirsən,

istəyirsən ki,

açıq qalsın gözlərin öləndən sonra da.

Amma gücün çatmır,

gözlərin qapanır.

Və səni xatirələrə gömürlər,

bilmirlər ki,

sən çoxdan gömüldüyün yerdəsən.

Amma onda gözlərin açıq baxırdın

bütün ayrılıqlara,

bütün gedişlərə,

indi gözlərin qapalı baxacaqsan sonraya...

Sonraya baxmaq varmı qədərdə,

sonra nə var qədərimizdə, -

xatirələr varmı?..

BİR QIŞ MİNİATÜRÜ

Bir qışa bağlanır ömründəki qışların hamısı,

bütün soyuqlar o qışdan gəlir,

bütün qarlar ordan yağır,

bütün şaxtalar ordan düşür ömrünə.

Sən də bir qışı bir ömür yaşayırsan,

sonra bir qışda çıxıb gedirsən.

Bir qışdan,

soyuğunu yoxluğunun

yerində qoyub gedirsən.

XOŞBƏXTLİK

Xoşbəxtlik gələndə

qırıq-qırıq gəlirsə…

Bir gün əllərin sevinirsə,

bir gün gözlərin gülürsə,

bir gün də səsin

xoşbəxt olursa...

Sonra qırıq xoşbəxtliklər

qırıq xəyallar kimi

gözlərinin suyunda

zədələnirsə...

Sən xoşbəxt

olmadığını anlayırsan.

Anlayırsan ki,

xoşbəxtlik gələndə

bütöv gəlməli,

tam gəlməli.

Və üzünün ikisi də xoşbəxt olmalı,

gözünün ikisi də gülməli-

biri güləndə,

biri ağlamamalı.

BİR OVUC

Dodaqlarımda iki-üç şeirlik pıçıltı,

barmaqlarımın arasından süzülən sözlər.

Hərfləri tütün kimi sarıyıram vərəqə...

Xəbərim var ki, ayağımın altında

yer yarpaqlayır,

yarpaqların üstündə kölgəm gedir.

Udqunduğum günlər dolaşır boğazımda...

qəhərdi, bilirəm.

Hər şeir qəhərdi,

hər qəhər bir nəmli baxış.

Üzümü dəyişdirmək istəyirəm

bir ovuc suda...

Bir ovuc suda axır ulduzlar.

Hər şey ulduz kimi ölür,

ulduzlar şeir kimi.

Ölü şeirlər yazıram bir ovuc suda...

bir ovuc adamlar qalıb oxumağa.

Ovcumu yumuram bərk-bərk,

adamları qoymuram getməyə.

GEDİRƏM

Mən çoxdandı yol əhliyəm,

yolumu salıb gedirəm.

Havaların havasında

havamı çalıb gedirəm.

O dağların, oylaqların,

dərələrin, çaylaqların,

gözü durna bulaqların,

gözündə qalıb gedirəm.

Can piyada, könül atlı,

illər uçur yel qanadlı,

bu dünyadan Elçin adlı

yükümü alıb gedirəm.

KİM DÜNYANI SEVDİSƏ...

Başqa bir yol da yoxdu,

durub çıxıb gedəsən.

Gözünü yaşamaqdan,

çəkib, yığıb gedəsən.

Nə başqa bir yer də var,

başqa saatlarıyla.

Hanı başqa adamlar,

başqa həyatlarıyla.

Başqa bir yer axtardım,

bu yer məni açmadı.

Bu yol mənə yatmadı,

bu yol məndən qaçmadı.

Keçmişdə qalır hamı,

keçmiş necə evdisə.

Ölüm gəlib apardı,

kim dünyanı sevdisə.

SEVGİ

Göyüm göyündən keçmirsə,

külüm külündən keçmirsə,

bütün yollar

sənin yolundan keçmirsə...

keçmirsə, sevgi deyil.

Sevgi söz yarasıdı,

göz yarasıdı.

Sevgi ürəkdə köz yarasıdı,

buludu yandırır,

göyü yandırır.

Ən isti yağışlar sevgili buludlardan yağır,

sevgili göylərdən gəlir.

Hələ getmədiyin yollar var,

getmədiyin yerlər var sevgi adında.

Heç bilmirsən gedib hara çıxır.

Başına sevgi gəlməyən yerdə,

başına dərd gələr,

dərdlərə danışarsan bütün yuxularını.

Göyüm göyündən keçmirsə...

bütün sevgilər ayrılıqdı.

SEVDA ŞEİRİ

Bu sevda dediyin...

bir uçuş uçmaqlıq,

bir baxış baxmaqlıq

və bir şeirlik olur.

Sonra ha uçsan da təyyarələrdə,

bu uçuş o uçuşa bənzəmir.

Bu baxmaq o baxmaq olmur

və yazdığın bütün şeirlər

o sevda şeiri kimi içindən gəlmir.

İçindən gəlməyən gülüşləri

gülürsən dodaqlarında,

içindən gəlməyən

bir yaşam yaşayırsan.

Görürsən ki, bu ömür sənlik deyil...

sənlik deyil bütün günlərin ertəsi...

Sən orda qalmısan,

bir baxışda,

bir uçuşda,

bir şeirdə.

Və bir günün ertəsi...

gözlərinin yaddaşından silirsən

bütün xatirələri.

Sonra iki damla yaş yandırır dodaqlarını...

İki damla yaşda ya gözlərinin dadı,

ya sevdanın.

Bu sevda dediyin...

ayrılıq adında,

bu uçuş dediyin ayrılıq adında

və bu şeir də ayrılıq.

Elçin İsgəndərzadə

Ədəbiyyat qəzeti.- 2017.-16 sentyabr.- S.7.