Madriqal

Bura qədər imiş...

Burda bitəcəkmiş hər şey...

Burda batacaqmış bütün günəşlər...

Burda diz çökəcəkmiş gecələr...

Allahın qarşısında...

Ay burda soyunacaqmış qaranlığını...

Burda çalınacaqmış bütün bəstələr...

bütün ağılar...

Burda yalvaracaqmış tanrıya bütün ağrılar...

Səni sevə bilirəmsə, deməli hələ sağam...

Gülə bilirəmsə deməli hələ insanam...

Ağlaya bilirəmsə deməli hələ uşağam

Ağrıya bilirəmsə deməli hələ də

davam edir bu ilahi komediya...

Süpürgəçi qadınların da gücü çatmadı

dizlərimi küçənizdən süpürüb atmağa...

Sonuncu nəfəsinin də gücü çatmadı

gözlərimi üfürüb oyatmağa...

Ver "əlvida"nı mənə...ver

Kəsib atacam əllərimi onunla...

İki əbləhdən də qurtulacam sonunda...

Bu lənətə gəlmiş yarpaqlar

niyə saralıb tökülmür?..

Bu yağışlar niyə gecikir belə?..

Alçaqlar... bütün sirrimi açacaqlar...

Nə yaxşı ki, sən yoxsan yanımda...

Güclü adam roluna girməkdən

bezmişdim zatən...

Süzün badələrə, dostlar

Bu gün qayıdış günüdü...

And olsun o yağmayan yağışa...

And olsun o saralmayan yarpaqlara...

And olsun Ana Günəşə ki...

Sən milyon da qayıdıb gəlsən...

Mən səni milyon da bağışlayacam...

Çün... ölmək üçün başqa bir yolum yox...

Ayrıc

Allaha nə deyim, nə deyim, allah

əlini də ağdan qaraya vurmur..

Gəzdirir əlini kül bədənimdə...

yaram oradadı...oraya vurmur...

Əsəbi ulduzdum... Göy kürəsindən

...yanıb-tökülmüşəm Yer kürəsinə...

Torpağın bağrından çıxır buxarım

yaşayarcasına...ölərcəsinə...

Vaxtında səmaya çox üz vermişəm

indi bir yağışlıq sözümə baxmır...

Torpaq da nə yaman sevirmiş məni

bir yol qucaq açıb...tutub...buraxmır.

Ay torpaq, mən qədər çirki neynirsən?..

burax, çıxım gedim öz xarabama...

Demirəm ki, hər gün gəlib-gedəcəm

arada gözucu baxacam amma...

Məni tanımırsan, bilmirsən, məndə...

...yarasa qulağı, it nəfisi var

Yolsuz bir adamın ayaq izləri...

Ümidsiz bir qəlbin közərtisi var...

Xəyalından ötə bir addım atmaq...

...söylə görüm, kimin başına gəlib?

Biryolluq tərk edib bədin evini

...ömürlük qonaqtək xoşuna gəlib?

Kövrəldə bilmirəm çılğın buludu

bir az sakitləşə...bir az ağlaya...

Bir az da taleyin gözündən tutub

araz sakitləşə...araz ağlaya...

Bəlkə bir sözün var, denən, utanma

bir də gördün, evə dönürəm sabah

Bu torpaq bezəndə...bu göy alanda

Allaha nə deyim... nə deyim, Allah?

Bir damla zaman...

Gecə qaranlığına çəkilib ağlayır..

Qaranlıq zülmətinə çəkilib...

qulaqlarını bağlayıb sonsuzluğa...

Sənin göz yaşlarını görməsin deyə...

İndicə bir ac pişik

ərzaq mağazasının yanında

pəncələrinə sığınıb...

quyruğu kəsilən it

sahibinin dalıyla qaçmır indi...

sənin göz yaşlarını görməsin deyə...

hardasa...hansısa göldə...

balıqlar daha sürətlə üzür...

hardasa...hansısa meşəlikdə....

dovşanlar daha sürətlə qaçır...

sənin göz yaşlarını görməsinlər deyə...

neçə gündü bütün evlərdə...

saatlar tələsir zamansızlığa...

neçə gündü bütün minarələrdə...

azanlar gecikir məkansızlığa...

sənin göz yaşlarını görməsinlər deyə...

əsrlərdi boz dağlara ...

nə qar yağır nə yağış...

alma budağındakı sərçə balalarının üstünə

düşmür bir dənə yağış...

sənin göz yaşlarını görməsin deyə...

oğrular soymurlar yaşlı qadınları...

minillərdi sındırılmır aynalar...

analar atmırlar övladlarını...

...yalqız yetimxana künclərinə...

Sənin göz yaşlarını görməsinlər deyə...

Həbsxanalar boşalıb...

Polislər azalıb neon şəhərlərdə...

Arada vəhşilər də...

Anonim küçələrin yetim tinlərində

toplanıb kövrəlir hərdən

Sənin göz yaşlarını görməsinlər deyə...

Soyuqluqdan bezdiyinə...

Məsumluğu əzdiyinə...

Yanlış yollarda gəzdiyinə görə...

Yıxıldı sonsuz peşmanlığa...

Düşdü əbədi ümidsizliyə...

...və tanrı cəhənnəmi yaratdı...

Sənin göz yaşlarını görməsin deyə...

Ülvi BAHADIR

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 7 aprel.- S.7.