Yuvadan düşər kimi
düşdüm zamandan,
Qidam xatirə
qırıntıları.
Yanımda kim vardısa qeyb
olub getdi,
sonra heç yerə varmayan bir yola çıxdım
Biz olmadığımız zaman
həyat
ağlasığmaz ölçüdə
uzun,
Monotonluğun da öz ritmləri.
Gecəni
səhərə bağlayan
körpü çökmüş,
Bizə keçid verməz
qaranlıq.
Görünməzik, bir-birimizi
səsimizdən tanırıq
Narahat etməz bizi boşluğu sonsuzluğun...
***
Hara tələsir, gözləyəni
yoxsa
Ordakı
hər tərəfi ayrılıq kəsib,
Ordakı
gurlayır dəqiqə
dalğaları
Bütün xışıltı və səs-küy
Yay
uçurumundan yüksəlir.
Hüznlü bağ xatirələri,
Son baharın kaprizi, unudulmaq
Tanınmayan sığınacaq,
Soyuq yad kölgələri
Ürəyə keçid verməz
İçində belə bir üzüntü
gizlənən.
Göy üzü yurdsuz buludlar içində
və böyük bir qəlbin aynasında
günbatımı ümidsizcə yanır.
Günəş işığının ətəklərində,
quş sürüsünün
qarıltıları altında,
yazdan
geri qayıdırıq
cansıxıcı, amma tanış cənnətimizə.
***
Bəlkə, heç kəsə
gərək deyil bunlar
Bəlkə, başqasının sərinliyindən
daha yaxşıdır
bu istilər.
Bəlli
deyil kimə və nə üçün bağırıram:
gözləyin!
və məhkum payız yarpaqları
və yağışları
nədən rahatsız?
Köləlikdəki kimi,
yaydan həyatımızı
alıb götürür
Bu payızdır hüznlü
yaşam işarəti.
Qürubda gün batışı içəridən qanıyır.
Payız-ayrılıq məbədi. Tənha və müdhiş.
Siyahı
anlamaq için bağışlama özünü
Ulduzlardı bu yanan.
Yaydan qalan
onlardı ancaq.
***
Keşikçi peşəsi yoxsul,
Ölü qəfəsdə yaşayır
papuqaylar,
Təbəssümlə içərəm
dibinə qədər
Mənim gündəlik tüpürülmüş
cənnətimi.
Pəncərəmin arxasında murdar bir hava,
məni harayasa çəkmədə.
Qırılmış qədəhin dibindən
Kənara axıb tökülür
boşluq..
***
Tanınmaz ol. Qamçılayan yollar
Kim geri dönmür
- bir ayrı ömür.
Gözləmə zalı həyat-insan sıxlığı.
Erkən
düşmədə ulduzu
yazın
Bilinməz bir yerə yol gözləyirsən
Səbirlə, səbirlə özünü
sına.
Külək vərəqləyər not dəftərini
Kiçik çocuk kimi quşlar ötüşər.
Bütün vağzallarda vida
baxışı,
Atəşböcəyinə dönüb yenidən
Bir mükafat
üçün irəli
uçmaq.
Aleksandr Korotko
Tərcümə etdi:
Məmməd İsmayıl
Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.-
17 noyabr.- S.15.