K. NƏRGİZ

Qızıl Alma

Səndən

ayrı düşdüyüm

gündən bəri

Tanrı dağları qədər yetim,

Tibet çölləri qədər

mürgüli idi

ürəyim -

Dəmirdağı

əritdiyim atəşlə

oyatdım onu...

Ötükəndə ağlayan bir çocuq

və

yalnızlığa adət etmiş

döyüşçü kimi

uzaq düşmüşəm özümdən,

istəmədən.

Bilirəm,

yenidən doğacaq

Qızıl Günəş,

bilirəm,

yenidən birləşəcək

Attiladan Atatürkə

olan sürəc...

Yenidən

dağı-daşı inlətsə Börteçinə,

yenidən

"Birləşin!" desə Mətə xan,

yenidən baş qaldırsa Bilgə xaqan,

kim yox edə bilər bizi?

Yasəvidən

Hacı Bəktaşa kimi

Haqq eşqiylə

yanmadımı qəlblər?

Yandı

və bir də yanacaq!

Bilirəm,

yenidən birləşəcək

ayrı düşən könüllər...

Tərcümə etdi: Dilsuz

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 15 sentyabr.- S.15.