Barış EKEN

 

Xəzərdə qabardı xəyallar,

Dan yeri şəfəq-şəfəq əsdi.

Bir rəngi gümüşdü sevdanın,

O bir rəngi misdi.

Biz

            yenə qəlbimizi

            dəmirin vamında döydük,

o çocuq

            böyüsün deyə,

                        sabah üçün!

Böyüdü o çocuq,

görünən aləmin

            o üzünə keçdik

                        birlikdə.

Bir ixtiyar

            əlindəki əsasını

                        göyə qaldırıb,

"Bir

            döyün qəlbinizi

                        dəmirin vamında" -

                                   dedi.

Ardından tuğlar qalxdı,

sarılmış bayraqlar açıldı,

yüyrük asdıq

            ulduzların altında.

Belə olmalıydı,

donmuş tarix

zamanın qınından sıyrılmalıydı.

Belə olmalıydı,

tuğlar qalxdımı,

Xəzər kükrəyib daşmalıydı,

Öləcəksək bir gün,

            yerimiz

                        isti, yumşaq döşək deyil,

döyüş meydanı olmalıydı.

Qılınclar qalxdımı göyə,

şimşəklər çaxmalıydı -

belə olmalıydı.

 

Bir uşaq yüyürər üstümə

            Xəzər sahillərindən,

Masmavidir gözləri,

            rəng almış mavi sulardan.

Doğularkən

            aşiq olmuş

                        Asya ətri verən sevdaya,

Bir gün yetişəcəyəm demiş

                        Qızıl Almaya!

Törəmiz göy bayraq altında

            qırx ərlə toplanmaqdır,

Gürşadın nərəsilə

            zülmün sarayını basmaqdır.

Biz belə öyrəndik atalarımızdan

var olmanı,

Göyün

            yanan məşəli bildik

                        Qızıl Almanı!

Çocuq Aral dəniziymiş...

            Bir türkü söylər -

                        Qızılırmağa axar,

Gözü dikili göyə,

            sevdiyi yara baxar,

Doğularkən

            aşiq olmuş

                        Asya ətri verən sevdaya,

Bir gün yetişəcəyəm demiş

                        Qızıl Almaya!

 

Tərcümə etdi: Dilsuz

 

Ədəbiyyat qəzeti.- 2018.- 15 sentyabr.- S.15.